Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Reacties (15)

Ineke de Wild zei op 18 maart 2024 om 07:43
Leuk. Ons moeder vertelde er
(op ons verzoek) over.
Gerard H.A.A. de Bie
Gerard H.A.A. de Bie zei op 27 januari 2024 om 14:39
@Ineke mijn moeder Dina had het vaak over o.a. je opa . Ze noemde hem "de grote Janus". Zijzelf was dochter van 'Januske van de Ven' in de volksmond ; de kleine Janus van het gezin dus.
Ineke de Wild zei op 27 januari 2024 om 14:26
Mijn opa: Janus van de Ven is rond 1920 met zijn gezin, weer in Boekel komen wonen, op de Verre heide
Gerard H.A.A. de Bie
Gerard H.A.A. de Bie zei op 23 maart 2019 om 14:39
Wat laat, Martien van Dooren, maar er bestaat belangstelling voor je verhaal bij de Heemkunde in Boekel over Marinus & Til Reijbroek.
Jan zei op 13 september 2017 om 17:03
Graag gedaan. Fijn dat het gewaardeerd wordt.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 13 september 2017 om 14:28
Bedankt voor je toevoeging bij dit verhaal Jan. Zo wordt meteen het gebruik van het zegelrecht duidelijk uitgelegd.
Jan zei op 12 september 2017 om 02:49
Zoekend naar het boek van Dr v. Stekelenburg kwam ik bij deze discussie over het "zegel" terecht. Het zegelrecht was tot 1 januari 1972 een belasting, die geheven werd op de in de Zegelwet van 22 maart 1917 genoemde stukken, waarvan ik er slechts een paar noem: akten, polissen van verzekering, wissels, handelspapier, effecten e.d. Sommige stukken moesten op van Rijkswege uitgegeven gezegeld papier worden gesteld, zoals bijvoorbeeld de akten van een notaris. Voor dat papier werd het zegelrecht al bij het aanschaffen betaald. Voor andere stukken, zoals bijvoorbeeld een kwitantie waren plakzegels beschikbaar. Voor kwitanties boven twintig gulden gold krachtens artikel 34 van de Zegelwet een vast recht van vijftien cent. De plakzegels waren net als postzegels op het postkantoor verkrijgbaar. Er waren verschillende waarden: tien cent, vijftien cent, vijftig cent, een gulden enz., met verschillende kleuren. Zij werden dan ook net als postzegels door sommigen gespaard.
Martien van Dooren zei op 28 januari 2017 om 20:35
Heer de Bie.
Mijn Tante Til was getrouwd met Marinus Reijbroek uit Boekel ze zijn in de dertiger jaren met het hele gezin naar Canada vertrokken , als er belangstelling naar het verloop kan ik u daarbij wel helpen.
Groeten M.v. Dooren
Rini. zei op 22 december 2016 om 22:24
Ik zoek een rekening op !
Gerard H.A.A. de Bie
Gerard H.A.A. de Bie zei op 22 december 2016 om 22:12
Oh ? Die ik bedoel is / was geel . Waarschijnlijk ook wettelijk verplicht. Zouden er dan verschillende zijn geweest.
Rini. zei op 22 december 2016 om 19:45
Geen spaarzegel, de rose kleurige zegel dat was Wettelijk verplicht.
Gerard H.A.A. de Bie
Gerard H.A.A. de Bie zei op 22 december 2016 om 19:30
Rini, Jij hebt het waarschijnlijk over de spaarzegel. Ik had het over een soort "Zekerings"zegel op een, jawel jongelui, papier-e rekening.
Rini. zei op 21 december 2016 om 22:06
Klopt dat was een VéGé winkel met veel extra,s.
Maar zoals ik een verhaal schreef, ‘Koning is Klant,’
ondanks dat deze winkel korter bij ons huis was gelegen,
bezochten wij een andere.
De zegel was destijds verplicht bij een bedrag van boven een Tientje ?
En 10 cent koste soms was dat boven aan de kolom al vermeld.
Gerard H.A.A. de Bie
Gerard H.A.A. de Bie zei op 21 december 2016 om 21:45
Inderdaad Rini, van Stekelenburg leverde volgens mij voor VéGé volgens mij heb ik er nog rekeningen van met zo'n speciale zegel er onder geplakt waar-door-heen een handtekening ten teken van dat het afgehandeld c.q. betaald was
Rini. zei op 21 december 2016 om 21:23
Gerard, je schrijft van Stekelenburg ik was meteen nieuwsgierig.
Onder dezelfde naam was een grossier die de kruidenier,s bevoorraden,
zoals Bertje Zomers in Uden. Op het dekzeil van de vrachtauto stonden
de letters V.S. waarop wij zeiden: Vader Schijt.