De heer P. Lucas, die meer dan 40 jaar in de pastorie gewoond heeft vertelde ons telefonisch over dit gebouw. Een van de eerdere bewoners was bijvoorbeeld de bekende pastoor Hendrik Roes:
https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/hendrik-roes-1864-1941-pastoor-met-liefde-voor-mest
Roes was de oprichter van het landbouwkundig weekblad Rust Roest, dat op zijn hoogtepunt in een oplage van 30.000 stuks werd verspreid.
Voorts vertelde de heer Lucas dat de kastanjeboom die we hier nog achter de pastorie zien oprijzen enige jaren geleden noodgedwongen omgezaagd moest worden, maar dat de tuin op dit moment nog steeds 12 bomen rijk is, die officieel als “monumentaal” te boek staan.
De kerk is tijdens de Tweede Wereldoorlog vernield, maar op het nog wel bestaande kerkhofje naast de pastorie, ligt nog steeds een Schotse soldaat begraven.
En tenslotte wilde hij ons vooral vertellen dat de in het verhaal genoemde “slotgracht” helemaal geen slotgracht is, maar gewoon een visvijver.
In die vijver zwom dus de verse vis die de pastoor op de vrijdag, als vlees verboden was, placht te eten. Een vrij zeldzaam verschijnsel overigens: in heel Brabant zijn slechts 3 pastorieën te vinden die voorzien zijn van zo’n vijver.
Dank voor uw informatie, meneer Lucas!