Bert Wijnen
zei op 25 januari 2019 om 16:44
Deze foto is nog niet zo hééééél oud, maar toch: Jan en Jaantje zijn ondertussen al weer enkele jaren overleden. Maar zij oogstten nog steeds op de ouderwetse manier. Immers, ze hadden maar een kleine tuin, daar achter hun boerderijtje aan de Osseweg. Dat herken ik nog van vroeger bij ons thuis. Wij hadden geen echte boerderij. Mijn vader werkte in de fabriek. We hadden twaalf kinderen. Het was dus nodig dat er zelf wat geteeld kon worden. Zodoende teelden we alle groenten en fruit zoveel als mogelijk zelf! Het was dus normaal dat we af en toe in de tuin hielpen met het wieden en schoffelen. In de oogsttijd moesten we de bonen plukken en de aardappelen oprapen in een mand zoals hierboven afgebeeld. Ook leerden we rogge binden. Die werd door ons vader met de zicht gemaaid. In de opgezette oppers konden we dan "huukske kiepen"(verstoppertje spelen). Omdat we met zovelen waren bracht broeder Leo vaak zakken met erwten. Die moesten we dan met zijn allen pellen. Of tuinbonen!
We hadden ook elk jaar een biggetje dat gemest werd voor de slacht. In november kwam dan een slachter bij ons aan huis. Dat was voor ons een hele belevenis.
Mijn Moeder maakte dan vlees en spek in (wecken). De dunne darmen werden schoongemaakt en uitgekookt. Met een worstmachientje maakten we dan een zo lang mogelijke worst, die in de tijd daarna boven het haardvuur werd gerookt.
We hadden ook elk jaar een biggetje dat gemest werd voor de slacht. In november kwam dan een slachter bij ons aan huis. Dat was voor ons een hele belevenis.
Mijn Moeder maakte dan vlees en spek in (wecken). De dunne darmen werden schoongemaakt en uitgekookt. Met een worstmachientje maakten we dan een zo lang mogelijke worst, die in de tijd daarna boven het haardvuur werd gerookt.