Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Reacties (16)

Gideon Barnhard zei op 16 april 2024 om 15:44
Van Genk als architect sluit aan bij het artikel van Cor Kerstens op deze site:
“Piet van Genk bouwde niet alleen kerken in Etten-Leur”
Gerda Godrie zei op 16 april 2024 om 14:24
volgens de informatie die ik kreeg van het RAB was de architect P. J. van Genk (1844-1919). zie: https://www.archimon.nl/architects/pjvangenk.html
Ook in het boekje van de heemkundekring wordt de naam onjuist vermeld, heel jammer en verwarrend voor verder onderzoek.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 26 maart 2024 om 08:44
Hoi Gerda, op zich lijken die vragen niet zo ingewikkeld maar de praktijk is - zoals je zelf al hebt gemerkt - duidelijk grilliger... Want ook hier kan ik de antwoorden erop niet vinden.

Hopelijk meldt zich iemand die je mogelijk weer verder op het spoor kan zetten? En mocht je zelf nog aanknopingspunten vinden, laat je het hier dan weten? Dan denken we graag verder mee.
Gerda Godrie zei op 17 maart 2024 om 20:24
Het boekje van de heemkundekring beschrijft nauwelijks iets over de Kapel. Alle mogelijke bronnen heb ik opgezocht, oproep in de krant gedaan, maar ik kan nergens vinden wie er nu van die kapel gebruik maakte. De zusters, de bejaarden en zieken die er verbleven en misschien ook de ‘gewone’ inwoners van Etten-Leur??? Werden er dagelijks of wekelijks h. Missen opgedragen en door wie? Er zouden volgens de archiefstukken van het RAB ook processies zijn gehouden. Bij welke gelegenheid ?
Cor Kerstens zei op 17 februari 2024 om 00:53
Gerda, Heemkundekring Jan uten Houte heeft een boekje uitgegeven over het St. Elisabethshuis. Daarin staat info en foto''s over de bouw van de kapel. Het werd geschreven door Ria van de Maagdenberg (overl), Willy Coppens en Lous van der Weegen. Zij mochten in het St. Elisabethshuis in de Bernardlaan van de toenmalige directeur het archief inzien. Lous van der Weegen kan je vast hierover informeren.
Paul Huismans
Paul Huismans bhic zei op 14 februari 2024 om 09:29
Succes met je onderzoek, Gerda.
Gerda Godrie-van Gils zei op 14 februari 2024 om 09:24
Paul, Dank voor het meedenken. De archieven die je noemt zijn me bekend, maar boden nauwelijks informatie, Inmiddels heb ik de catalogus van het Bisdomarchief ingezien. Sommige stukken lijken informatie te bieden, die ga ik inkijken.
Gerda Godrie-van Gils zei op 14 februari 2024 om 09:24
Paul, Dank voor het meedenken. De archieven die je noemt zijn me bekend, maar boden nauwelijks informatie, Inmiddels heb ik de catalogus van het Bisdomarchief ingezien. Sommige stukken lijken informatie te bieden, die ga ik inkijken.
Gerda godrie zei op 10 februari 2024 om 21:13
Ik ben op zoek naar de archieven van dit gasthuis en dan met name de kapel. Was de kapel van het Bisdom?
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 28 oktober 2022 om 15:50
Bedankt voor deze uitleg Anneke, het paard van Piet Roovers was dus dermate speciaal dat je er wel naar toe wilde :).
Anneke Peeters zei op 28 oktober 2022 om 12:04
Piet Roovers was jarenlang de tuinman van het Elisabethshuis en woonde in de Stationsstraat, ongeveer achter de kapel. Zijn paard hoorde waarschijnlijk bij de boerderij.
Thijs de Leeuw
Thijs de Leeuw bhic zei op 21 januari 2021 om 06:56
Bedankt voor je reactie Jan. Het paard van Roovers bij het gasthuis? Hoe zat dat?
Jan Reijnaars zei op 18 januari 2021 om 22:10
Klopt allemaal, was een jaar of 4 en ben toendertijd onder het voorwensel dat ik op het paard van Piet Roovers mocht rijden naar het gasthuis gelokt om mijn amandelen te knippen.
Ik kan het mij nog goed herinneren.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 11 september 2019 om 21:30
Bedankt voor je prachtige reactie, Corry. Ik denk dat het knippen van de amandelen bij veel mensen (pijnlijke) herkenning oproept. Je omschrijft het in ieder geval heel beeldend.

Dat geldt zeker ook voor het schouwspel in de kapel! Heel mooi om te lezen hoe betoverend dit moet zijn geweest. Veel dank voor het delen van deze aandoenlijke herinneringen.
Corry Musters-Hendrikx zei op 11 september 2019 om 00:05
In het Elisabethshuis aan de Oude Bredase weg ben ik aan mijn amandelen geopereerd. Ik weet nog dat er een stel kleinere kinderen op een soort strijkplank werden gezet in mijn kamer om te wachten op de operatie. Je moest dan op de schoot van iemand zitten. Kreeg een klem in je mond, vervolgens een doekje met spul waar je van onder zeil ging. En je werd wakker met een zere keel.

Veel later heb ik in een koortje gezongen in de kapel. We moesten komen repeteren om in de diensten van de Zusters te zingen. Daar heb ik het 'Tantum Ergo' geleerd.
Als er een dienst was, weet niet meer welke tijd van de dag, scheen de zon door de ramen en was de kapel prachtig verlicht door de zonnestralen!! Ik stond dan boven op het koor en zag dit prachtige schouwspel.