Bij ons waren twaalf kinderen. Daarom kwamen naast Driekske wekelijks Jan Brands en Harrie "Mik" ook nog "mik" brengen. En dat waren niet van die kleine mikskes zoals ze tegenwoordig verkopen.... Soms was er ook ruimte voor een broodje (breujke. Dit was in tegenstelling tot "mik" een roggebrood.)

't Boerke (bakker Goossens) kwam idd niet bij ons met z'nne mik.... eigenlijk simpel onder de middenstanders....koop je bij mij dan koop ik bij jou.

Oja… 'sZaterdags smiddags kwamen er altijd dezelfde die nog efkes wa moesten hebben...Dit werd opgelost door 's Zaterdagssmiddags niet meer thuis te zijn... na een tijdje was men er aan gewend en hoefde 't niet meer....

Bert bedankt voor de aanvulling.
Voor zover ik me herinner kwam Driekske 't Boerke bij ons geen mik brengen. Misschien dat onze Martien dat nog weet. Mooie bijkomstigheid is echter dat de zoon van Driekskes, Tiny Goossens, komende woensdag om 20.00u samen met Harrie van Grinsven op de Heemkundekring Nistelvorst in Nistelrode een lezing geeft. Dit gaat over communicatie, vervoer en contact, waarbij Tiny verhalen opdiept uit zijn veertigjarig dienstverband als PTT postbode, o.a. in Nistelrode.
(Zie de MooiBernhezerKrant van deze week.)
Bij ons thuis gebeurde het trouwens ook weleens dat er 'n boer op een ongeregelde tijd geen voeder meer had. Die mensen werden dan gewoon geholpen.

Bedankt voor de interessante aanvulling, Bert! Leuk om te lezen hoe jullie hier samen herinneringen met elkaar uitwisselen.

De bakker die aan de deur kwam met brood, was een andere Goossens. Hij heette Driekske. Zijn naam was Driekske 't Boerke. Overigens zijn alle Goossens uit Heesch familie van elkaar denk ik. Ze voeren allen de bijnaam 't Boerke.

Over achterom gesproeken: Wanneer een kruidenier zijn winkel had gesloten, mocht je altijd in tijd van nood even achterom komen. Ik moest vaak meteen na de eerste mis van zeven uur even achterom bij Nol den Bekker, die een kroonkruidenierswinkel had. Vaak was dat voor een pakje margarine of ene "buil" suiker

Mooi verhaal Henk! Vroegere tijden herleven!

Inderdaad moet het zijn: dochter Thé en Riek van de Kortenhof en Mien vd Akker was onze hulp in huis.
De kolenboer was Driek vd Akker langs de Rijksweg, achter de winkel van Jan van Dijk. (Tel 204 en wij hadden 203). Echter Johan Goossens was zijn knecht en die kwam bij ons langs.

Nog 'n foutje meer... Cortenhof moet zijn v.d. Kortenhof en Mien was niet de hulp in de winkel van The. Mien was onze 7 dagen per week hulp onss, In de winkel van The hielp meestal de oudste dochter Riek ( daarnaast hadden ze nog een zoon Harrie en een dochter Ria. De kolenboer was vd Akker ( van langs de Rijksweg) Goossens was ook een bakker uit Heesch maar die kwam niet bij ons aan de deur.. Oja ik de oudste (martin) sta niet op de foto deze is door mij genomen.... daarom.

Klein foutje van mij: de meest rechtse ben ik, links staat mijn oudere broer Rien, daartussen zus Jeanne en broertje Jack.
Nog een aanvulling van neef Rien van ome André:
"Bij het lezen heb ik me er ook aan herinnerd dat ik soms ´s zaterdags met onze pa bij de klompenleveringen meegereden ben.
Meestal moest ik tijdens de gesprekken van onze pa met zijn klanten in de auto blijven zitten, maar bij tante An mocht ik natuurlijk mee naar binnen.
Ik vond het daar altijd gezellig.
Het was een specialiteit van onze pa in de omgang met neven en nichten in zijn broekzak munten te laten rinkelen, en als er genoeg spanning opgebouwd was, gaf hij een dubbeltje of een kwartje voor de spaarpotten.
Dat werkte ook bij jullie altijd goed en zo kon hij bij zijn vertrek tevreden kinderen achterlaten."

Mooi verhaal Henk, heel herkenbaar! Mooi initiatief ook om zo verhalen te bundelen.