Dank Anton voor deze verdere informatie over het klooster en bijbehorende boerderij in Dongen. Mooi portret van Frans, de broeders hebben het met hem getroffen. Goed dat deze verhalen bewaard blijven, juist ook van zulke stille krachten.

Ton van Rooij liet eerder weten, dat hij met de boerderij van de broeders vertrouwd was omdat zijn vader er werkte.
In mijn juvenaatperiode in Dongen (1949-1952) werkte op die boerderij ook een psychiatrisch patiënt van Overdonk, Frans genaamd: een grote, sterk gebouwde man die altijd heel hard werkte. De broeders waren erg blij met zo'n uitstekende gratis arbeidskracht. Maar in een helder ogenblik ging hij naar de broeder die de boerderij runde en zei: "Ik ben stapelgek! Iedereen die werkt wordt daarvoor betaald en ik sta me voor niks uit te sloven. Ik doe het niet meer."
De broeders pleegden onderling overleg en kwamen tot een geniale oplossing. Elke zaterdag ontving Frans van broeder-econoom zijn 'salaris" uitbetaald en 's zondags na de hoogmis kocht hij daarvan bij broeder-overste een doos dikke sigaren. Frans was tevreden, want nou werkte hij niet meer voor niks en het probleem was opgelost.
De oersterke Frans heeft nog eens een patiënt gered, die in de snelstromende rivier de Donge was gesprongen. Die stinkende stroom, waarop heel wat looierijen hun afvalwater loosden, stroomde pal achter het boerderijgebouw.

Wat leuk Sia, dat je er zo goed op terugkijkt. Misschien vind je het leuk om ook dit verhaal te lezen en de reacties die daaronder staan:
https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/huize-glorieux-in-dongen

Ik heb 10 jaar gewerkt bij huize Glorieux in de linnenkamer. Kijk er met veel plezier op terug.

ik ben als het ware mede opgegroeid op overdonk in dongen want mijn vader willem van rooij werkte daar op de boerderij bij de broeders