Marga, wat een verhaal 'Struikelsteen' en het onderzoek een onderwerp voor vele nog onbekend.
Onlangs wandelde ik door Oss en ontdekte daar talloze gedenkstenen en neem dan toch even de tijd en sta een ogenblik stil en denk ……
Op 16 maart wil men er ook in Uden plaatsen het was mij niet bekend dat in ons dorp ook Joden waren geweest. In Dokkum telde ik er ook enkele.
Vanaf '57 toen m'n meisje er over vertelde, heb ik het' Dagboek van Anna Frank' gekocht.

Indrukwekkende bijdrage hè Rini, dat ben ik ook met je eens. Mooi aangevuld met je eigen indrukken, hoor.

Mijn moeder had het er altijd over dat er bij hun een juffrouw van der Hoeden inwoonde. Maar zij woonden op Linkensweg nr, 13. Ze schijnt door een nsber onder het voorwendsel dat hij een onderduik adres voor haar wist te zijn meegenomen. Mijn grootouders hebben een aantal van haar spullen altijd bewaard.

Huisnummers veranderden vroeger nogal.
Mvg.

Marion heeft gelijk: er was een huis op Linkensweg 13 dat al lang geleden afgebroken is.
Daar woonde de familie Schuijers,is dat je familie Marion?
Ik ben zo benieuwd of je verhaal klopt,want dat zou betekenen dat de struikelsteen op de verkeerde plek ligt.
Ik heb een foto van Alice in de tuin en dat lijkt echt ons huis te zijn.
Als het bij nummer 13 was,zou je ons huis moeten zien en dat is niet zo.
Heb je de spullen van Alice nog of zijn die inmiddels weg?
Als aanvulling op het verhaal kan ik melden dat bij het Joods namenmonument dat gisteren door koning Willem Alexander is geopend,ik de steen van Alice van de Hoeden heb gesponsord.
Ik voel me met haar verbonden...

Ik ben een kleindochter van de familie Schuijers. En ik heb het verhaal altijd zo gehoord. Ook ik voelde me met haar verbonden omdat ik nog wat spullen van haar heb. Inmiddels heb ik contact gezocht met de familie om de spullen aan hen te geven. Naast het huis van opa en oma stond een vrijwel identiek huis. Als ik me goed herinner woonde daar een familie van Donzel
Maar ik weet niet of zij er in de oorlog woonden. De naam Scheepens of Scheepers is ook wel genoemd

De familie Scheepens-van Boxtel woonde voor de oorlog op Linkensweg 11. Mogelijk ook hierna.

Dat is dan aan de andere kant

Ik heb het nog even gevraagd aan mijn zus. Maar zij bevestigt ook mijn verhaal. Juffrouw van der Hoeden had wat spulletjes achtergelaten. Die zou ze later ophalen. Maar we weten hoe verdrietig dat is afgelopen

Op haar geboorte- en sterfdag zet ik een kaars bij de struikelsteen.
Dat blijf ik ook doen…
Ik vraag me af of ze in het bevolkingsregister van Oss heeft gestaan en of dat opvraagbaar is.
En hoe de organisatie van de struikelstenen aan het adres is gekomen.
Ze zullen toch niet zo’n grote fout maken…

Ja dat weet ik ook niet. Maakt mij niet veel uit waar die steen ligt. Ik ben blij dat ik de familie heb gevonden en dat de spullen nu eindelijk de juiste bestemming krijgen

Mooi!

Dag mensen, bedankt voor jullie op- en aanmerkingen. Ik ga proberen contact te leggen met de Werkgroep Struikelstenen Oss; die kan hier vast meer over toelichten.

Beste mensen, het verhaal van Alice van der Hoeden blijft ons achtervolgen. Een bijzonder verhaal, net als zoveel anderen die slachtoffer van de WOII zijn geworden. Marga, dat is een hele zoektocht geweest om de stamboom uit te zoeken tot 1695! Een mooie bijdrage voor het Yad Vashem archief.

Onze werkgroep is al jaren intensief bezig om het verhaal achter Joodse inwoners uit Oss te achterhalen. Uit de reacties op deze BHIC-site is naar voren gekomen dat Alice inwoonde bij de familie Schuijers. Marion, wat goed dat jij als kleindochter van de familie Schuijers naar buiten komt met dit verhaal!!! Graag zou onze werkgroep in contact met je willen komen.

Nu over Alice. Ze werd geboren op 8 september 1913 te Arnhem. Ze is in haar leven veel verhuisd. Op 14 februari 1939 vestigde ze zich in Oss, eerst in de Floraliastraat op nummer 14, in november 1939 verhuisde ze naar nummer 28. Op 27 november 1940 woonde ze in op de Linkensweg nummer 13 en verhuisde ze op 30 april 1941 naar nummer 15. En hier zit natuurlijk de verwarring, maar het blijkt dat ze in beide huizen heeft gewoond. Ze is echter niet vanuit de Linkensweg weggevoerd. Op 25 september 1943 is Alice in Amsterdam gearresteerd, overgebracht naar Rotterdam en toen naar Kamp Vught. Van hieruit is ze op 15 november 1943 rechtstreeks naar Auschwitz gedeporteerd. Niet via Westerbork zoals praktisch alle andere transporten met gevangenen. Alice is op 31 januari 1944 vermoord. Van haar is nooit meer iets vernomen. (Wandelgids “Stilstaan bij de Struikelstenen in Oss”)

Petra de Ruijter, Werkgroep Struikelstenen Oss

Beste Petra,

Wat was de reden dat Alice in Oss is gaan wonen? Je verwacht eerder Den Bosch. Dit intrigeert me, mogelijk door haar beroep?
Mvg.

Dat ze in Oss is gaan wonen heeft me ook altijd verwonderd.
Zeker omdat haar familie hier niet vandaan kwam.
En in die tijd een vrouw alleen is ook zeer bijzonder te noemen.
Maar wat apart dat ze zowel op nummer 13 als op nummer 15 heeft gewoond!

Nou toch gevonden, ze was costumière van beroep. Zie: indexen Amsterdam, via haar naam , pag. 79.

Volgens mij werkte ze bij organen. Wel toevallig dat ze costumiere was, dat was mijn oma ook. Ze is door een nsb man in de val gelokt. Dat bevestigt ook haar neef. Ik kan bijna niet geloven dat ze ook op nr 15 heeft gewoond. Waarom stonden haar spullen dan op nr 13. Moeilijk te achterhalen. Gelukkig kan ik haar spullen nu aan haar familie overdragen.

Marion, ik neem aan dat je het over Ed, de zoon van Edmund hebt?
Daar heb ik ook eenmalig contact mee gehad.
Fijn dat er nog iets tastbaars terug naar de familie kan…

Beste Marga, mooi om dit verhaal te lezen. Helaas behoort Alice tot de lange lijst van Van der Hoedens die door de oorlog is weggevaagd. Ik schrok destijds ook van het aantal keer dat mn achternaam genoteerd stond op het monument in Nijkerk.

Ik ben geroerd door alle berichten die ik bij toeval nu pas lees. Ik, Ed - Edmund- ben de zoon van de overlevende Edmund. Ik heb diep ontroerd eertijds het schilderijtje in ontvangst genomen dat Alice had achtergelaten in Oss en nooit meer heeft kunnen ophalen. Het hangt bij ons thuis.

Beste Ed van der Hoeden.
Wat fijn dat u dit verhaal gevonden hebt en gereageerd.
Wij als bewoners van het huis waar Alice als laatste heeft gewoond voelen ons zeer verbonden met uw tante.
Ook omdat we familie in Israël hebben wonen.
Op haar geboorte- en sterfdag branden we altijd een kaarsje voor haar bij de struikelsteen.
En toen we hoorden dat er een Holocaust Namenmonument zou komen aarzelden we niet om de steen met haar naam te sponsoren.
Dat is onze kleine bijdrage om ervoor te zorgen dat dit nooit vergeten mag worden.

Hartelijk dank voor deze warme woorden; in deze roerige tijden. Shalom.