Bedankt voor je oplettendheid, Willy, goed dat hier te vermelden.

De eigenaar van de molen bij van Hout was Jacobus Reijnen en niet Jan Reijnen. Jan Reijnen had ook een molen deze stond aan de Karstraat / Hoogveld aan de andere kant van Mill.

Dan moeten wij elkaar ook ontmoet hebben, want ik kwam bijna dagelijks bij Pierre en zijn vrouw Riek( de Groot) en heb vaak geholpen in de bakkerij bij de bakkersknecht Antoon Coolen uit Afferden. Ik dacht, dat ook de vader, van Pierre, afkomstig uit Wanssum, in de bakkerij hielp. Ook het stoken van de oven en het schoon krabben van buisjes heb ik gedaan. Het plakken van distributiebonnen gebeurde vaak op vrijdag en zaterdagavond. Dat moest ik ook thuis doen, mijn ouders hadden een kruidenierswinkel en verkochten het brood van Pijpers en Van Daal, waar Pierre eerst gewerkt had tot hij trouwde en voor zichzelf begon. Toon, toen "Ton"? is genoemd naar zijn opa van moederskant..

Albert, de collega aan wie ik de vraag zou stellen, is enkele maanden geleden
helaas overleden.

Volgens mijn broertje (inmiddels 77 jaren oud) is nog steeds iedere molen die hij ziet "De molen van Reijnen" en dat komt omdat de molen van Reijnen een diepenindruk op hem gemaakt heeft. In november/december 1944 is ons gezin, vader Gerrit en moeder Ada Peters, mijn broertje Jan en ik enkele weken liefdevol opgenomen geweest bij de familie Pijpers. Herinneringen komen op aan de familie Pijpers, vader Pierre bakker, moeder Pijpers doende in de winkel, aan Toon en Riet (de namen waren mij helaas ontschoten), aan distributie-bonnen die mijn vader op grote vellen papier plakte, aan de geur van vers brood, aan het geluid van krekels die achter de oven zaten en waarvan ik eerst dacht dat het jonge vogeltjes waren, aan de molen van Rijnen, aan de fabriek van Van Hout, waar Engelse militairen gelegerd waren en waar ik mijn eerste pakje kauwgom kreeg van een boomlange Engelsman. Dat alles en nog veel meer heeft vijfenzeventig jaren geleden plaatsgevonden plaats gevonden. Wij waren op de vlucht en werden liefdevol opgevangen, hoe anders is het nu. Dank aan de familie Pijpers.
Met vriendelijke groeten, Cor Peters.

Hoi Rini, even voor de zekerheid: wat is je vraag precies?

Het huidige aantal inwoners in ons kleine land moet natuurlijk ruim 17 miljoen zijn.

Albert, ik probeer met een collega in contact te komen die
mij een duidelijk antwoord kan geven.

Rini, "Beter laat dan nooit!". Ofschoon moeke Reijnen een ongehuwde zoon had, dacht ik niet dat hij Joep heette, maar Toon. Hij is destijds naar Australië geëmigreerd omdat in de jaren Nederland circa 10 miljoen inwoners had. Volgens de toenmalige regering raakte het land overbevolkt en vandaar het advies aan Nederlanders voor emigratie. Er was zelfs subsidie voor beschikbaar. "Regeren is vooruitzien!". Nu hebben wij ongeveer 1,7 miljoen inwoners en zijn nieuwkomers uit andere landen weer welkom. "Regeren is achteromzien!". Heeft hij ook gedaan en is teruggekomen.

Albert, in het verhaal 'Zomeravondvoetbal in beeld' staat op de 1ste foto Joep Reijnen of Rijnen vrijgezel uit Mill. Werkte op de Keramische fabriek van Philips in Uden dan zal jij die ook wel kennen.
https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/zomeravondvoetbal-in-beeld

Prachtig om te zien, Albert, dat je ook hier weer al die verschillende lijntjes weet te leggen. Je eigen leven moet haast wel lezen als een Brabants geschiedenisboek. Bijzonder hoor!

Ik kan dat begrijpen van moeke Reijnen van die kersen-pannenkoek, want zijn vader Pierre was een goede klant voor de afname van meel. De molenaar had ook nog een broer als concurrent en die leverde het meel bij bakkerij Van Daal, bij wie zijn vader voor zijn trouwen met Maria de Groot gewerkt had. Tijdens de oorlog werkte de opa van Toon ook in de bakkerij. Hij was in Mill geëvacueerd uit zijn woonplaats Wanssum in Limburg. Op de eerste verjaardag van zijn oudere zus Riet(je) ben ik geweest, want mijn ouders waren gedeeltelijk ook klant geworden en gedeeltelijk bij Van Daal gebleven.