Het is een bijna 10 jaar geleden geschreven verhaal en geniet er nog van.

Ondanks dat Best geautomatiseerd was moest mijn meisje de telefoon verbinding naar Uden, met de kiesschijf via den Bosch aanvragen. 008 ?
Op het einde van de maand kreeg zij de telefoonbriefjes van haar vader onder haar neus geschoven, betalen! Privacy was er niet.

Gelegerd in 1956 op de Legerplaats Oirschot was ik een week de centralist op het onderdeel van de Artillerie en leerde wat er gebeurde “achter de schermen” nl. het maken van onderlinge verbindingen.
Oirschot werd via een indirecte verbinding met Best, een eeuwige verbintenis, ik leerde daar mijn meisje kennen.

Ik ben even bij Stef Smts in Volkel geweest om te vragen hoe oud hun
telefoonnummer nummer 9 was, wat op die motorplaatjes stond,en dat was van VOOR DE OORLOG.
Dus wat ze toen na de oorlog met nummer 9 gedaan hebben weet ik ook niet.
Groeten Toin.

Ja, collega's lezen elkaar in Uden. Dat houden we vol !
Van die "koffiemolenbellerij" staat mij niets bij, maar wij hadden ook maar een zeer bescheiden bedrijfje voor stomen en verven.

Ik heb in Uden op het postkantoor gezeten en mijn broer was bij de technische dienst. In de middagpauzes gebruikte de lunch in de telefooncentrale bij de telefonistes.
Inderdaad Volkel had een eigen telefooncentrale net als bijna alle plaatsen in de omgeving en de vrouw van de kantoorhouder Piet Janssen was de telefoniste, later bijgestaan door hun dochters. Een van de dochters, Gerda, kwam later assisteren in Uden en leerde zo Sjaak Ebben kennen met wie ze trouwde. Na 21.00 uur kon er niet meer gebeld worden.

Weet jij ook wat schertsend in de volksmond PTT betekende voor de telefoondienst?
Er was een wachtlijst om een telefoonaansluiting te krijgen en dat kwam door: Putje graven,Tentje opzetten,Tukje doen.

Ik heb met Tieske Swinkels gewerkt, hij was hulpbesteller en daarnaast deed hij werkzaamheden voor de stomerij.

Ja, dat zijn leuke dingen die we toch een beetje herkennen.
Alleen het telefoonnummer 9 van firma Smits uit Volkel ga ik toch een keer
vragen aan Stef Smits hoe dat zit, of zat.
Want ik zie in de lijst dat W. Kroef grondmij. in Odiliapeel ook nummer 9
had.

De wandtelefoon hing in de gang aan de muur, vader zat op de stoel, met “Drempelvrees” je schrok altijd wanneer met een enorm geluid de bellen begonnen te rinkelen,waarmee het binnen komend gesprek aangekondigd werd.
Een transformator leverde Wisselstroom, de batterijen, Witte Kat, uit de telefoon gaven 1½ Volt Gelijkstroom. Mijn broer, elektricien plaatste deze in serie dat leverde dan 3 Volt, om te experimenteren oa. met fietsdynamo,s als aandrijfmotoren. Op het moment dat de 2 enorme grote batterijen uit de “koffiemolen” verwijderd waren was er ook geen telefoon verkeer mogelijk.