Wordt het niet stilaan tijd dat we de 'jongeren' op zijn minst iets leren over hoe een echte winter voelde en eruit zag. En dan met korte broek naar school lopen. Op de ijskoude WC bril zitten met ijsbloemen op het enige raampje. Buiten een paar 'duveltjes' (kleine kachel) was het huis ijskoud. En dat duurde maanden. Ik betwijfel of de jongeren (inclusief mijn zoons - nu lang volwassen en 'uitgevlogen') zich maar een idee kunnen vormen wat een échte winter is. Te weinig kolen en zich altijd koud voelen in bed. Het is stom van mij, wellicht, want zo'n winters gaan we NOOIT meer meemaken.

Bedankt Eefjan voor je reactie bij dit verhaal. Rini zal het erg op prijs stellen dat je een van zijn verhalen hebt gebruikt om voor te lezen.

De afgelopen twee jaar heb ik verhalen van internet verzameld om voor
te lezen. Dit verhaal met de historische foto van de IJsbloemen was een aanvulling in een voorleesboek in het verpleeghuis in Ede bij een groep dementerende bejaarden.

Minke,
geweldig !
Wil je via info@bhic.nl contact opnemen, voor mijn email adres.
Met vr. gr.
Rini de Groot.

Leuk verhaal en heel herkenbaar! Nu heb ik een vraag. Zou ik deze mooie foto mogen gebruiken voor mijn boek dat over de jaren '50, '60, '70 gaat? Mijn tekst ligt al bij de uitgever maar ik ben nu op zoek naar de nog ontbrekende foto's en deze zou ook mooi in mijn boek passen. Uw naam komt dan onder colofon te staan. Ik hoor dan ook graag van u! Met vriendelijke groet, Minke Kraijer (Zwolle)

Mijn gedachten gebruikte we Soda als afwasmiddel, hetzelfde product dat we gebruikte bij een zwerende vinger. In een discussie later: De afwas, heel beperkt per persoon was, één bord, vork en lepel. Mijn zusjes vertellen dat hierbij geen Soda gebruikt werd, omdat Moeke het afwaswater vermengde met Roggemeel, het eten voor het varken. Het beest kende de geluiden van de afwas, het was tijd voor zijn maaltijd en liet dat dan ook knorrent horen. Het afwas water was niet vettig we aten alleen op zondag vlees, afkomstig uit de weckfles. Het eerste afwasmiddel in de jaren ’50 was Lodaline uit een liter,se fles.