Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Reacties (20)

Sarah zei op 24 oktober 2015 om 12:08
Hoi Henk, ja ik hoop dat zij mij hier aan kan helpen. Dan kan ik haar benaderen.
Groetjes Sarah
Henk Geurts
Henk Geurts zei op 24 oktober 2015 om 10:42
Hoi Sarah, ik begreep van Marianne van Lith dat je haar benaderd hebt voor het contactadres van haar tante, de moeder van Mieke.
Groeten Henk
Sarah zei op 22 oktober 2015 om 22:13
Hoi Henk, wat lief van je dat je de tijd neemt om te reageren. Zou je misschien weten hoe ik in contact kan komen met de moeder van Mieke?
Henk Geurts
Henk Geurts zei op 22 oktober 2015 om 17:46
Hoi Sarah,
Mieke is inderdaad al geruime tijd overleden. Ze was getrouwd met Gerrit Verhoeven en zij woonden toen tegenover de DAF-flat in Eindhoven. Gerrit zat hier op de TU. Hun huwelijk is vrij snel stuk gelopen en sindsdien heb ik Gerrit nooit meer gezien. Mieke nog wel af en toe, maar eigenlijk niet echt contact. Ik weet ook niet waaraan ze is gestorven.
Laatst kwamen we hier in Nistelrode bij de opening van de Praktijk voor Natuurgeneeskunde van Marianne van Lith wel de moeder van Mieke tegen. Ze was nog goed fit en gezond.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 20 oktober 2015 om 10:56
Ik zal Henk Geurts even attenderen op je vraag, Sarah. Mogelijk weet hij meer.
Sarah zei op 19 oktober 2015 om 13:43
ik ben op zoek naar meer informatie over mieke melssen uit heesch, zij is inmiddels overleden toch?
martin geurts ( tien van jan de mulder) zei op 20 mei 2015 om 14:32
deze fot van de "Witte Molen" in vol ornaat mot zijn genomen bebin jaren 30 van de vorige eeuw toen er het huisje waar wij ( de kinderen van Jan de Mulder) hebben gewoond.
Het huisje Is in de jaren 30 gebouwd en werd door ons in 1ste instantie gehuurd van marinus vd.Helm ( de Sneijer).
In de oorlog is de Molen in brand geschoten door ( de Geallieerden.. vanuit Nistelrode...??) en bleef alleen de min of meer lege toren over. Daarna zijn de verdiepingsvloeren hersteld...
In de jaren 50 ben ik nog met m'n Pa naar den Haag geweest om via subsidie/herstelbetalingen o.i.d geld los te krijgen om de molen weer helemaal in ere te herstellen.. Helaas tevergeefs.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 20 mei 2015 om 12:59
Beste Gerard,
als ik jouw link kopieer en plak in de adresbalk, dan kom ik meteen (ná het accepteren van de cookies) uit bij het artikel over de reünie.
Bedankt voor het doorgeven van deze link.
Helaas werkt de link in het artikel naar de website over de herinneringen aan de molen (www.de-meule.nl) niet meer.
Gerard H.A.A. de Bie
Gerard H.A.A. de Bie zei op 15 mei 2015 om 18:55
Je krijgt met voornoemde link op "web"geen resultaten. Om 't te vinden moet je op afbeeldingen drukken. op .n foto klikken , Cookies accepteren. Maar misschien kan 'n medewerker van BHIC in voorgaande 'n simpelere link maken. Dan is deze reactie overbodig.
Henk Geurts
Henk Geurts zei op 21 juli 2014 om 21:44
Van Molen tot Meule

Als vervolg op het verhaal van mijn oudere broer Martien Geurts ben ik zo’n 40 jaar teruggegaan in het verleden. Daarbij heb ik ook mijn oude schoolagenda’s 1967 tot 1971 nog eens doorgebladerd.

Hierbij mijn verhaal en enkele herinneringen, beslist niet compleet maar het is een greep uit onze belevenissen en avonturen van weleer.

In 1967 zaten we in de derde klas van de MULO bij de broeders in Heesch. Er kwamen een aantal vriendengroepen bij elkaar, waardoor een grote gezellige groep ontstond. Piet, en Martien Ceelen, Johan Vos, Hans Vos, Theo Wingens, Martin Peters, Nel Swinkels en Ine van Erp en ikzelf. Later kwamen hier nog Mieke Melssen en Jeanny Romme, Antoon Ruijs en Harrie Ceelen (onzen Ha die we na een paar potten bier niet meer konden verstaan) bij. We kwamen heel veel bij café “(De Schel) In de Smidse” van Ine, waar we ontzettend veel uren doorgebracht hebben met biljarten, toepen, slappe klets verkopen en vooral bier drinken. Vanuit dit stamcafé gingen we altijd wel ergens naar toe. Vaak een of andere fuif, waar een van ons uitgenodigd was en waar we dan met zijn allen naar toe gingen. Of naar de tienerclub in het jeugdhuis met een fles drank, verborgen in de tas van de dames. Deze werd dan op het damestoilet overgegoten en gemengd in een colaflesje.
In het weekend traden er in de Pas in Heesch altijd allerlei bandjes op zoals de Shoes, Motions, Tea Set, Golden Earrings, Bintangs. Maar er waren ook veel Engels bands te zien. Op 2de Pinksterdag 1968 heeft Pink Floyd, toen nog niet zo bekend, er opgetreden en hebben wij onze ogen uitgekeken naar het instrumentarium en een onwaarschijnlijke “ligtsjoo” met psychedelische muziek. Kijk maar eens op de hoes van Ummagumma; die spullen stonden allemaal in de Pas. Er was volgens mij nog geen honderd man op afgekomen, want niemand had van deze groep gehoord.

Tot eind 1967 verhuurde onze Rien de Molen aan mensen die een fuif wilden geven. Het was een feestgelegenheid die in de regio bij de jongeren steeds meer bekendheid kreeg en waar het steeds drukker werd. Op een keer mocht bij wijze van hoge uitzondering een aantal (naar men zei) “nette” mensen in de Molen blijven slapen. Helaas hadden deze "nette" mensen ’s nachts in het dorp vernielingen aangebracht, waarna de gemeente aan deze fuiven een eind maakte. Er hing toen ’s morgens een heel groot hangslot aan de stalen deur en de politie stond voor de deur.

In 1968 had onze pa de molen aan de gemeente verkocht en daarmee was het voor de Gurtskes voorlopig gedaan met de pret in de molen. De maalderij werd verplaatst naar de Kromstraat en het oude zooitje met het pakhuis werd afgebroken.
Na een tijdje begon de gemeente de Molen te verbouwen om als onderkomen voor de jeugd in Heesch gebruikt te worden. De Heesche Jongerenstichting (HJS) werd opgericht. De Witte Molen kon nu door de Heesche jeugd in gebruik genomen worden. De ingang was nu niet meer via de Molenberg maar aan de voorkant aan de kant van de straat. Zo kwam het dat nu ook de begane grond (de vroegere opslag voor kunstmest) beschikbaar was en die was nu met een trap met de eerste verdieping verbonden. De tweede en derde verdiepingen erboven waren afgesloten. Die werden bewoond door Guus Ideler, die de zaak “beheerde”. Nadat we lid geworden waren van H.J.S. “De Witte Molen” begonnen we het steeds leuker te vinden. Daarom kregen wij steeds meer de gang naar Molen te pakken, hoewel ons stamcafé toch de basis bleef. Eerst biljarten, daarna naar de Molen en meestal gingen we dan ook nog regelmatig naar de Pul of ‘t Kelderke in Uden of naar Soos King in Nistelrode, maar daarna altijd weer terug naar de Molen en dan tenslotte nog eieren bakken bij Ceelen.
In al deze Sozen kwamen we weer in aanraking met de lokale jeugd die we vertelden van de Molen en zo kwam het dan toch dat het bij ons steeds wat drukker werd. Op mijn school, de UTS in Oss, had ik verteld dat we in de Molen ons bier uit een pan of uit een emmer dronken. Dat wilde mijn schoolmaat Henk Schuijers wel eens zien en hij kwam met een paar mensen in het weekend. Gelukkig werd er die avond door onze Jack en zijn maten inderdaad bier uit een pan gedronken en zat de stemming er goed in en hadden we weer nieuwe gezichten aan boord die weer reclame in Oss konden maken.
Antoon van den Hurk haalde het Heesch-Geffense jongerenkoor binnen en daarmee ook een hele groep Geffense jeugd van volleybalclub G’68. Zo kwam er steeds meer klandizie uit de regio. Toch waren er wel avonden bij dat er niets te doen was en dat wij de zaak maar met een paar mensen openhielden.

’s Zondagsmorgens moesten we naar de kerk, maar daar hadden we wat op gevonden. We gaven ons kerkgeld van 10 cent aan de jongere jongens van Ceelen. Onder de mis gingen we dan in de Molen plaatjes draaien en soms zelfs op de Puch naar Soos King, waar de Nistelrodese jeugd hetzelfde deed. We waren dan precies op tijd weer terug om aan de jongens te vragen waar de preek over ging zodat Piet en Martien Ceelen onder het middageten konden meepraten over de mis en waarover gepreekt was, zonder dat Lee en Ciska argwaan kregen.


Ik zie in een agenda dat de Molen net voor deze carnaval gesloten was i.v.m. een verbouwing, die de komende drie weken uitgevoerd zou worden. Ik weet niet meer wat we toen verbouwd hebben, maar misschien is de discotheek naar beneden verplaatst. Ik weet nog wel dat er veel geschilderd moest worden. Op 2de Paasdag 1970 was de feestelijke heropening met een optreden van mijn neef Mario van der Linden uit Nistelrode met zijn band “Paranoid”. Daarna zou ik volgens rooster platen gaan draaien. Volgens mijn agenda was er toen ook nog een “Magic ligtsjoo” van Frank van den Dungen. Dit werd gedaan door gekleurde vloeistof tussen twee glasplaatjes voor de hete lamp van een projector te laten bewegen en dat te projecteren.

Op een dag in de zomervakantie kwamen we in de Molen en er stond een compleet instrumentarium van een Zweedse band. Verder was er niemand te zien. De muzikanten kampeerden op camping “De Witte Molen” in de Bergstraat. We aarzelden geen moment en de riedeltjes van Pink Floyd op orgel en de drumsolo van In a Gadda Da Vida werden driftig geoefend.

Een andere vermeldenswaardig idee was dat van onze kwartjesfeesten. Op 13 november wilden we een feest geven, maar zoals gewoonlijk hadden we weer weinig florijnen te makken. Idee: we beginnen zonder geld in kas en laten voor iedere consumptie (toen 50 cent) een kwartje betalen. Na afloop zouden we het bedrag in kas verdubbelen en was iedereen tevreden. Maar wat bleek: iedereen vond het geweldig om voor F 2,50 of voor F 5,00 een vol blad bier te bestellen. Hierdoor waren er aan het eind van de avond alleen nog maar een paar flessen sinas over. Alles was op en de pret was geweldig. Het organiseren van dit soort feesten is daarna dan ook meteen traditie geworden.

Zoals eerder gezegd kwamen we ook veel in Nistelrode en Uden met als gevolg dat er verkeringen ontstonden. We bleven elkaar met onze aanhang nog steeds in de Molen ontmoeten.
Aan het eind van 1970 kreeg ik verkering met Willemien. In het begin gingen we nog steevast naar de Molen en naar Soos King, maar na verloop van enkele jaren oriënteerde ik me steeds verder richting Nistelrode. Ik ben nog wel tot na de verhuizing naar het Jeugdhuis met veel plezier lid gebleven, maar mijn wilde Meule-tijd zat er toch wel op. Piet Ceelen, Theo Wingens en Antoon Ruijs zijn nog lang met heel veel succes en, volgens mij, veel plezier in de nieuwe Meule doorgegaan en hebben ze die daarna overgedragen aan hun opvolgers.

Juni 1973 stond ik met onze Pa en onze Jack in de Bergstraat naast het huis waar ik geboren ben naar het slopen van onze molen te kijken. Dat werd gedaan met een grote hijskraan met een zware kogel eraan die tegen de muur geslingerd werd. Er werd niet veel gezegd, maar het was duidelijk dat er in Heesch een bouwwerk aan het verdwijnen was dat eigenlijk als een rode draad door ons hele leven gelopen had en wat volgens ons nooit afgebroken had mogen worden.

Henk Geurts
Henk Geurts zei op 23 juni 2014 om 22:50
Als jongere broer van Martin Geurts heb ik nog wat aanvullingen: wij woonden in het huisje tegenover de molen, wat er nog steeds staat. Ik weet nog dat we toen buiten het dorp woonden op de Velft 163B en we hadden telefoon nummer 203. Onze pa had zijn maalderij in het gebouw wat voor de molen stond, maar hij maalde op diesel. Achter ons huis stond onze schommel en die was van een molenwiek gemaakt. Op de eerste verdieping waren de muren heel mooi beschilderd met St. Joris en de Draak. Volgens wat men mij vertelde waren deze tekeningen door broeder Stanislas gemaakt. Kijk ook eens in de boeken van de heemkundekring "Efkes Aachterum Kijke" en "Wir efkes aachterum kijke" waar een aantal van onze familiefoto's uit die tijd geplubliceerd zijn.
marin geurts ( tien van jan de mulder) zei op 10 juni 2014 om 22:31
in 1950 kocht mijn vader Jan Geurts (destijd bekend als Jantje de Mulder) de molen met bijbehorende graan en meelhandel van de fam Weekers die naar Australie emigreerde.
De molen was toen in gebruik bij de verkenners DE begane grond werd gebruikt als opslag voor kunstmest en later stalling van de auto's
Na onenigheid met de leiding van de verkennerij ( Kapelaan Baken..???) is de verdieping op de berg enige tijd in gebruik geweest voor opfok van mestkuikens ( samen met Hasje van Herpen) dit werd geen succes. Daarna is de molen in gebruik genomen als opslag van graan.. Via een gat in de vloer een een hijsinrichting aangedreven door een "wasmachinemotortje"werden de zakken graan naar de vediepingen getakeld. Toendertijd is ooit 't plan ontstaan om de molen om te bouwen als graan/meelsilo is ook niks geworden. Op een gegeven moment toen de dochter van Jan de Mulder een feestje gaf in de toen leegstaande Molen is het idee geboren om er een jongerensoos in te beginnen waar iedereen welkom was. De families werden afgestruind voor meubilair,radio's enz Ook werden er oude houten Elevatorbuizen gevonden en hiervan werd de bar gebouwd . Eea onder het toeziend/adviserend oog van de overbuurman Harrie van Oorschot. De Kapelaan die 's poolshoogte kwam nemen en zich opwierp als "geestelijk adviseur" werd beleefd doch dringend verzocht zich nergens mee te bemoeien..Square is een "afsplitsing"van de Meule..Square was voor "de intellectuelen" de Meule voor iedereen..
De geschiedenis van Square/de Meule is uitvoerig beschreven in een boek over het Jeugdwerk in Heesch.
Oja.
er is in de jaren 50 door de krant "de Sirene"geloof 'k ooit een foto gepubliceerd over de Witte Molen zoals die toen was
Bert Wijnen zei op 31 oktober 2013 om 22:36
Begin jaren zestig waren de verkenners niet meer in de Witte Molen.In 1963 werd daar elke zaterdagavond muziek gedraaid op de begane grond, waar ook een open haardvuur was. Op de eerste verdieping was een kleine bar waar gediscussieerd werd door jongeren. Het initiatief voor de oprichting van SQUARE, de voorloper van De Meule, was onder anderen van de zoon van molenaar b.d. Geurts, die tegenover de witte molen woonde.
Wil van Rosmalen zei op 14 augustus 2012 om 21:37
De verkenners en welpen zijn opgericht in 1947.Toen had de molen al geen wieken meer.De iniatiefnemers van de verkennerij waren kapelaan J. de Jonge en de politieagent A. Busser.Men startte onder de naam "Pater van de Berggroep".In 1955 wijzigde men de naam in "Pius X-groep".Na de Witte Molen heeft de scouting-de huidige naam- nog onderdak gehad in de voormalige kleuterschool(waar nu garage Weijenberg is gevestigd),een voormalig slachthuis aan de Kromstraat,het Jeugdhuis,en Kustershof.De juiste volgorde is mij niet bekend.
Henk Buijks, namens BHIC bhic zei op 13 augustus 2012 om 13:13
@Jacqueline, dank voor je uitgebreide informatie! Daarmee is deze foto een heel eind gedocumenteerd. Nu nog maar even wachten op verhalen over de molenaar(s) en over de 'sixties and seventies'.
Jacqueline Willemsen, Oss (telefonisch) zei op 13 augustus 2012 om 13:11
Bij mij kwamen veel herinneringen boven, toen ik deze foto zag. Wij woonden vlakbij: vooraan in de Molenstraat (die overigens is genoemd naar de Zwarte Molen!). Als kind van een jaar of 6 speelde ik op de molenberg; van de molen was toen alleen een stomp over - hij was buiten gebruik. Ook de Heesche scouting had toen al een andere stek: toen ik in 1963 bij de Kabouters kwam, moest ik naar de Kustershof, vlakbij het kruispunt Rijksweg / Osseweg / Nistelrodeseweg. Vanaf wanneer de scouting daar haar 'home' had, weten ze waarschijnlijk beter bij de huidige scouting.

Ik heb ook uitgeknobbeld waar de foto precies is gemaakt: in de huidige Bergstraat, kijkend in oostelijke richting. De fotograaf keek uit op de huidige Gildestraat. Helemaal links staat nu het Wit-Gele-Kruisgebouw en helemaal rechts het eerste woonblok van de huidige Witte Molenweg. De molen stond aan de overkant van de Gildestraat, het molenaarshuis (rechts van de molen) aan de kant van de Bergstraat.

Van de Meule als hip jongerencentrum heb ik weinig weet. Ben er zelf nooit geweest. Maar daar reageren misschien anderen op.
Henk Buijks, namens BHIC bhic zei op 10 augustus 2012 om 22:00
@Wil, bedankt! Dat gegeven was bij ons nog onbekend. Blijkbaar was de molen dus toen al niet meer in bedrijf. Hoe lang bleven de verkenners daar en waar was hun volgende onderkomen?
Wil van Rosmalen zei op 10 augustus 2012 om 21:01
De molen was kort na de Tweede Wereldoorlog het eerste onderkomen voor de Heesche verkennerij.