HenkD
zei op 6 december 2019 om 20:08
Martien,
Het eerste wat algemeen wordt aangenomen over de in akten vermelde ouderdom van personen is dat als iemand in een akte haar/zijn leeftijd laat opschrijven dit een onzeker gegeven is. Het algemene gevoel is dat men "toen" niet precies zou weten hoe oud men was.
Ik persoonlijk betwijfel dat. In de meeste gevallen blijkt de leeftijd toch redelijk te kloppen. En ook anderszins wist men best wel in welk levensjaar men (ongeveer) was. Niet met een exact kalendertje erbij, maar toch wel vrij gericht. Het wordt natuurlijk anders als een ander de leeftijd moest schatten/aangeven - dan krijg je vaak de afwijkingen.
Maar goed - dat hoef ik jou als doorgewinterde stamboomonderzoeker niet te vertellen.
Je hebt het over "vernoemd worden" - ik neem aan dat je "genoemd" bedoelt en dat je vraag meer gaat over het (eventuele) onderscheid tussen de vermelding van de term "jaar" danwel "jaren".
Ik denk dat er tussen die termen wel een wezenlijk verschil kan zijn bedoeld. Maar dat is zeer afhankelijk van de situatie.
Je zou dan gelijk kunnen denken aan situaties waarbij meerderjarigheid van belang was.
Maar ik denk dat in veel meer situaties de leeftijd een rol speelde.
Wilde men een 23-jarige pastoor of juist wat/veel ouder?
Wat waren de (ongeschreven) minimum/maximum leeftijden voor de diverse functies in de dorpen en steden?
Was een 25-jarige schepen een optie? Of moest je daarvoor minimaal 40 jaar zijn?
Ik kan mij voorstellen dat in dat soort gevallen de persoon kortweg omschreven werd als met een leeftijd van 40 jaren.
Zonder dus al te gedetailleerd in te gaan op de exacte leeftijd. Gewoon een aanduiding dat voldaan werd aan de leeftijdsgrens.
En zo zullen er vele overwegingen kunnen zijn geweest om afwisselend de term "jaar" (een +/- exact jaar) danwel "jaren" (met een andere bedoeling) te gebruiken.
Disclaimer -> dit is zoals ik dit gebruik van jaar en jaren heb ervaren in de vele akten die ik heb bekeken. Maar zoals bekend zijn er altijd verschillen in de tijd en regio.
Het eerste wat algemeen wordt aangenomen over de in akten vermelde ouderdom van personen is dat als iemand in een akte haar/zijn leeftijd laat opschrijven dit een onzeker gegeven is. Het algemene gevoel is dat men "toen" niet precies zou weten hoe oud men was.
Ik persoonlijk betwijfel dat. In de meeste gevallen blijkt de leeftijd toch redelijk te kloppen. En ook anderszins wist men best wel in welk levensjaar men (ongeveer) was. Niet met een exact kalendertje erbij, maar toch wel vrij gericht. Het wordt natuurlijk anders als een ander de leeftijd moest schatten/aangeven - dan krijg je vaak de afwijkingen.
Maar goed - dat hoef ik jou als doorgewinterde stamboomonderzoeker niet te vertellen.
Je hebt het over "vernoemd worden" - ik neem aan dat je "genoemd" bedoelt en dat je vraag meer gaat over het (eventuele) onderscheid tussen de vermelding van de term "jaar" danwel "jaren".
Ik denk dat er tussen die termen wel een wezenlijk verschil kan zijn bedoeld. Maar dat is zeer afhankelijk van de situatie.
Je zou dan gelijk kunnen denken aan situaties waarbij meerderjarigheid van belang was.
Maar ik denk dat in veel meer situaties de leeftijd een rol speelde.
Wilde men een 23-jarige pastoor of juist wat/veel ouder?
Wat waren de (ongeschreven) minimum/maximum leeftijden voor de diverse functies in de dorpen en steden?
Was een 25-jarige schepen een optie? Of moest je daarvoor minimaal 40 jaar zijn?
Ik kan mij voorstellen dat in dat soort gevallen de persoon kortweg omschreven werd als met een leeftijd van 40 jaren.
Zonder dus al te gedetailleerd in te gaan op de exacte leeftijd. Gewoon een aanduiding dat voldaan werd aan de leeftijdsgrens.
En zo zullen er vele overwegingen kunnen zijn geweest om afwisselend de term "jaar" (een +/- exact jaar) danwel "jaren" (met een andere bedoeling) te gebruiken.
Disclaimer -> dit is zoals ik dit gebruik van jaar en jaren heb ervaren in de vele akten die ik heb bekeken. Maar zoals bekend zijn er altijd verschillen in de tijd en regio.