@Annemarie: Bedankt voor je leuke reactie. Het geeft ook een mooi tijdsbeeld weer. Het ageren tegen het communisme en socialisme maar ook hoe lang je mouw of rok moest zijn; die verhalen zullen menigeen bekend in de oren klinken.

Ik moest ook wel lachen om je laatste alinea. Het geeft wel aan dat het om een heel andere tijd gaat. Maar vooral dat je al die moeite nam, terwijl je eigenlijk niet kon dansen. Leuk dat je deze persoonlijke herinnering met ons wilde delen.

Ik ben bezig met een boek over de familie De Wit van het Hoogeind in Rijkevoort. Mijn moeder, Annie, vertelde over pastoor de Kort:
Zijn preken gingen regelmatig over de catechismus. Daar had je niets aan, hij vertelde dan alleen dingen die je toch al wist. Over de tien geboden en de vijf geboden.
Dan las hij geregeld brieven van de bisschop voor. Over het goddeloze communisme. En dat we geen communistische en socialistische bladen mochten lezen. Dat we geen lid mochten worden van dergelijke verenigingen.
Hoe lang de mouwen moesten zijn aan je jurk en hoe lang de rokken.

De leukste preken waren die waarin hij zich kwaad maakte als er wat mis was gegaan in het dorp. Als mensen dronken betrapt waren. Er waren heel wat zatterikken!!!! Dan stond hij te trillen op de preekstoel!!!

De raadsleden die voor de raadsvergadering naar Beugen moesten kwamen altijd zat thuis. Maar daar zei hij nooit wat van, daarmee durfde hij zich niet te bemoeien.

Hij was eigenlijk gewoon een hele ouderwetse mens die mensen braaf wou houden. Hij preekte ook altijd tegen het dansen. Wij zijn nog eens stiekem gaan dansen in Boxmeer, waar het kermis was toen het in Rijkevoort feest was van Sint Rochus, de patroon van de kerk. We hadden daar niet eens bij stilgestaan.

Van thuis mochten we ook nooit was. Iemand had ons verklikt en daar kwam hij aan! Dat was een ramp! Veel gedanst heb ik niet eens, want dat kon ik niet