Even een mooi gedicht waarin de oorsprong van de Metworst uit de doeken wordt gedaan.
´t was winterweer, de weg was dol, zowel in´t durp as buute,de reegen hiel wel daage vol, heej spiertste langs de ruute.
´t was niks gen weer en toch dor joeg, de reiskoets mit lakeije, mit raojer as´n aawe ploeg, de baon, langs de weije.
want ien den alden goeien tied, toen woi zo´n reis sleecht plakke.
naor Sammek was al aorig wied, de haaj wa um de hakke.
Pas was dor de waoge op de baon, of heej stoekt op un demke. De as die braok, wa nou gedaon?
De joffer viel dur ut remke.
De een lakei haj half zien but verstoekt mit af te springe,De koetsier laag in den dut, Heej was nie beij te brenge.
De rosse ginge an den hol, en slepte ut reytuug wiejer,
Ze ginge ut laand in, stens en dol en alles schoot in de Viejer.
De Freule schraauwde hulp vurgoed! en pas was det vernomme, of zeuve jonges,vol van moed en kerels as de boome!
Ze grepen het hutsel vaast. ´n aander greep de teugels, en binnen 10 minuute was ´t heel spül in de beugels.
De peerde schuumden, waore wild,Mar wiere fors bedwonge, en zeij wier uut de koets getild,´t gezicht van engst verwronge!.
Mar leeve was, Goddank gered.Zeej spraak toen van beloone, van schinking, stichting vur de wet an Boxmers fikse zoone.
Gaaw was ´n handvest dan naodien op perkament geteekend, mit zeegel en consent vurzien, vur eewe hin bereekend.
Daorum VIVAT, VIVAT Boxmeer, is wat weij hier ok schrieve. Op ferme jonges, ien de weer.
Ut aalde feest mot blieve!
Metworst opgericht in 1740. (schrijver onbekend?)