Ik woonde vroeger aan het pleintje, waar de Steenstraat kruiste met de Sasse van Ysselstraat, dus deze plek staat op m'n netvlies gebrand. Als jochie van 7, 8 jaar klommen wij op de dorpspomp die je daar links ziet - die deed het toch niet meer. Maar als de agent eraan kwam, vlogen we weer naar beneden want anders zat je flink in de problemen.
In het winkeltje van Pina kocht je pijptabak, sigaretten of losse sigaren. Een doos sigaren was te duur. Als kind kreeg je op zondag een paar stuivers en dan ging je daar toffees kopen. Ook op zondag; dan moest je achterom. Maar je kon er zeven dagen in de week terecht. Pina was een heel vriendelijke, struise vrouw. Volgens mij was ze getrouwd met Dorus Dibbes, kleermaker, maar waarom zij dan niet zijn achternaam droeg, weet ik niet. Daar vroeg je vroeger ook niet naar.
Pina was altijd vriendelijk, deed niet moeilijk als je een cent te kort kwam voor je klapkauwgom. Maar ze had ook vrijgezelle zus en die was veel strenger. Ik hoopte altijd dat Pina of Dorus in de winkel zouden staan; dat waren allebei beminnelijke mensen. Wat ik me herinner, was dat je vijf toffees voor een stuiver kreeg. Sigaretten kon je ook kopen in kleine pakjes van tien stuks. Als kind spaarden wij de plaatjes die bij de kauwgom zaten. Van Johnny Weismuller en Brigitte Bardot; dat vonden we prachtig. Ondertussen maar bellen blazen totdat de kauwgom over je hele gezicht zat.
De grote steen die je daar op het hoekje ziet liggen, was een vaste plek om te buurten. Je kon er met z'n tweeën op en dan gingen mensen zitten buurten, alsof ze alle tijd van de wereld hadden. Het gekke was dat er honderd meter verderop wéér een sigarenboer zat en wat verder weer één. En ze hadden allemaal bestaansrecht. Tot ergens in de jaren zeventig; toen sloot de een na de ander.
Het was voor mij een heel zorgeloze tijd. Je merkte soms wel dat vader en moeder het niet al te breed hadden maar dat had niemand. Als ik terugdenk aan die vroege jeugd, ruik ik bijna weer die pijptabak die toen veel werd gerookt. Die zoete geur vergeet je je leven lang niet meer.