Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Reacties (17)

Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 7 februari 2016 om 21:19
Mooi Jo, het klinkt bijna als de bezorgservice zoals we die nu kennen van Albert Heijn en andere grootgrutters. Ik ben benieuwd welke verhalen er los komen bij Moetje Barten aan de Spoorstraat... (en anders moet je misschien zelf de eerste voorzet geven ;-)
Jo Linders zei op 6 februari 2016 om 22:08
Mijn herinnering aan Jo van Boekholt's winkeltje is dat wij het bestelboekje er voor schooltijd naar toe moesten brengen en dat Jo zaterdagsmiddags de boodschappen in een grote doos aan huis (in de spoorstraat) bracht en wij er als kind-zijnde meteen bovenop doken omdat onderin altijd snoepjes zaten. Superlekker vonden wij de kaneelkussentjes en zuurtjes !
Maar ook nog een vraag: heeft er nog iemand herinneringen aan "moetje Barten" waar wij ons zondagscenten graag besteedden inde Spoorstraat ?)
Jan Peters zei op 20 maart 2015 om 12:47
Even nog een aanvulling op de verhalen van Pina van Haren. Ook ik heb daar leuke herinneringen aan, wonende in de Van Sasse van IJsseltstraat (ben van 1950). De familie van Haren was een van de eerste families die een zwart - wit TV hadden. Woensdag- en zaterdagmiddag mocht je daar TV kijken, in hun huiskamer. Wel moest je de schoenen uit doen (allemaal op een rijtje in de winkel) en je moest "iets" in het missiepotje stoppen. De TV-programma's "Morgen gebeurt het" en "Dappere DoDo" hebben we daar veel gekeken.
ferry renckens zei op 12 november 2013 om 13:35
betreft winkel van jo van boekholt in de carmelietenstraat
ik kwam in mijn jeugd, jaren 60, bij de kruidenier tegenover 'het padje' want mijn oma mevr. breuer woonde in de witte huisjes aan dezelfde kant als jo. naast mijn oma woonde de familie van den berg. daarnaast fam. bongers ( orgelmaker) tegenover jo van boekholt was een boerderij van de fam. nab daar moest ik altijd eieren halen.
degene die veel meer weet van boxmeer is een oom van mij , mathieu breuer, die heeft de afgelopen jaren boekjes geschreven over boxmeer en omgeving. mocht u dat willen dan geen ik meer info.
groetjes ferry renckens ( zoon van rie breuer getrouwd renckens ) rie was een dochter van breuer van heek.
arno peters zei op 8 oktober 2012 om 23:31
dank je Geert, weet er niet veel meer van maar zie in mijn herinnering Jo nog wel staan achter de "Teunbank".
Geert Schrijen zei op 8 oktober 2012 om 21:56
Arno, ik weet nog wel dat het winkeltje van Jo van Boekholt in de Carmelietenstraat was. Jo (de Jut) was zijn bijnaam."Zijn zoon Rinie(de Witte) bracht de boodschappen weg met een Volkswagen kever .Later is de winkel verbouwd tot een 2 onder 1 kap woning.
arno peters zei op 18 maart 2012 om 01:20
Mijn opa woonde er tegenover en met ons zondagsgeld wat we na de mis ophaalden gingen we bij ome Jo snoep halen. Is wel een vage herinnering. Daarom zou ik daar wat meer van willen weten.( was ook op zondag open)
arno peters zei op 18 maart 2012 om 01:15
dank je Hans zal eens verder zoeken.
arno peters zei op 17 maart 2012 om 22:38
Wie kent het winkeltje van Ome Jo van Boekholt in de Carmelietenstraat nog?
Marilou Nillesen, namens BHIC bhic zei op 9 oktober 2011 om 21:25
Tjee, wat een verhaal Hans. Wat was de schade? Hopelijk zijn er geen gewonden gevallen? Het moet enorme indruk hebben gemaakt, lijkt me.
Hans van Dartel zei op 9 oktober 2011 om 00:46
Ook ik (1932 geboren) ken het pleintje voor Pina heel goed. Wij speelden daar vaak en en ik weet nog dat we daar een sneeuwhut gebouwd hebben. Eind september 1944 stond daar een engelse tank met pech. De duitsers aan de overkant van de Maas hebben die toen onder vuur genomen. Bij de tweede granaat raakte ze toen niet de tank, maar wel ons huis (Steenstraat 28).De eerste granaat kreeg het huis naast cafe Ebben.
Koos Hendriks Bongarts zei op 12 juli 2011 om 10:18
Pina woonde daar samen met haar man Doris Dibbes en een vrijgezelle zus Marie van Haren. Deze Marie stond ook vaak in 't winkeltje. Ik weet dat ze nog een Nederlands meisje hadden dat geadopteerd was.

Doris werkte bij de firma Beekman die een winkel en een atelier hadden om kleding voor dames en heren te maken. Ik werkte zelf ook bij Beekman en ging toen iedere week bij Pina en Marie sigaretten kopen. Het waren heel gezellige mensen met een knus winkeltje.
Marilou Nillesen, namens BHIC bhic zei op 11 juli 2011 om 08:43
@Geert: Leuk om te lezen, Geert. Wie weet er eigenlijk hoe het verder is gegaan met Pina?
Geert Schrijen zei op 7 juli 2011 om 22:37
Ook ik bewaar mooie herinneringen aan Pina van Haren. Het is precied zoals mijn voorgangers het al schreven. Je ging voor 5 cent drop- of gekleurde centen halen , zoute gemalen, trekdrop of spekjes. Toen we wat ouder waren kochten we ook sigaretten in een pakje van 10, en hadden we wat meer gespaard dan kochten we Gipsy. Een heerlijke tijd en gelukkig staat de Pomp er nog steeds!!
Marilou Nillesen, namens BHIC bhic zei op 6 juli 2011 om 19:13
@Bart: Bedankt voor het delen van je mooie herinneringen! Ze geven ook een duidelijk tijdsbeeld weer.

@Anny: De term Miss Blanche-sigaretten zal bij menigeen nostalgische gevoelens losmaken... Leuk om te lezen, Anny! "Pindolleke" zegt mij niets maar misschien is het typisch iets uit Boxmeer?
Anny Bongaerts, Rossum G. zei op 6 juli 2011 om 15:12
Ook ik (1944 geboren)heb goede herinneringen aan Pina, haar man Dorus, zus Marie en dochter Beppie.
Ik weet nog dat ik graag voor mijn ome Cor "Miss Blanche"sigeretten ging kopen want dan kreeg je er een snoepje bij. Van Dorus kreeg je soms ook een "pindolleke" 'n schuimsnoepje.Verder ging ik als kind altijd Dorus feliciteren op zijn verjaardag en dan kreeg ik een cadeautje omdat ik op dezelfde dag jarig was.
Wij woonden vlak bij Pina/Dorus/Marie in de van Sasse van Ysseltstraat . Voor ons huis stond een lantaarnpaal. Deze zie je op de foto. Er zit iemand op de stoep daar, dus misschien is het er eentje van ons of van de buren van Moeke Fransen of iemand van Mamma Linders.
Bart Wolters (telefonisch) zei op 5 juli 2011 om 15:32
Ik woonde vroeger aan het pleintje, waar de Steenstraat kruiste met de Sasse van Ysselstraat, dus deze plek staat op m'n netvlies gebrand. Als jochie van 7, 8 jaar klommen wij op de dorpspomp die je daar links ziet - die deed het toch niet meer. Maar als de agent eraan kwam, vlogen we weer naar beneden want anders zat je flink in de problemen.

In het winkeltje van Pina kocht je pijptabak, sigaretten of losse sigaren. Een doos sigaren was te duur. Als kind kreeg je op zondag een paar stuivers en dan ging je daar toffees kopen. Ook op zondag; dan moest je achterom. Maar je kon er zeven dagen in de week terecht. Pina was een heel vriendelijke, struise vrouw. Volgens mij was ze getrouwd met Dorus Dibbes, kleermaker, maar waarom zij dan niet zijn achternaam droeg, weet ik niet. Daar vroeg je vroeger ook niet naar.

Pina was altijd vriendelijk, deed niet moeilijk als je een cent te kort kwam voor je klapkauwgom. Maar ze had ook vrijgezelle zus en die was veel strenger. Ik hoopte altijd dat Pina of Dorus in de winkel zouden staan; dat waren allebei beminnelijke mensen. Wat ik me herinner, was dat je vijf toffees voor een stuiver kreeg. Sigaretten kon je ook kopen in kleine pakjes van tien stuks. Als kind spaarden wij de plaatjes die bij de kauwgom zaten. Van Johnny Weismuller en Brigitte Bardot; dat vonden we prachtig. Ondertussen maar bellen blazen totdat de kauwgom over je hele gezicht zat.

De grote steen die je daar op het hoekje ziet liggen, was een vaste plek om te buurten. Je kon er met z'n tweeën op en dan gingen mensen zitten buurten, alsof ze alle tijd van de wereld hadden. Het gekke was dat er honderd meter verderop wéér een sigarenboer zat en wat verder weer één. En ze hadden allemaal bestaansrecht. Tot ergens in de jaren zeventig; toen sloot de een na de ander.

Het was voor mij een heel zorgeloze tijd. Je merkte soms wel dat vader en moeder het niet al te breed hadden maar dat had niemand. Als ik terugdenk aan die vroege jeugd, ruik ik bijna weer die pijptabak die toen veel werd gerookt. Die zoete geur vergeet je je leven lang niet meer.