Mooie aanvulling, Gerard, en toch knap dat het echtpaar Ottow zo'n geliefde plek in de gemeenschap in Rosmalen heeft weten in te nemen. Maar wie eenmaal zijn hart aan Boekel heeft verloren, komt daar niet gauw maar van los, toch? ;)

23 jaar later als deze tocht, op 24 oktober 1990, vierde deze Oud-burgemeester van Boekel; Sam Ottow op 85 jarige leeftijd samen met zijn echtgenote Mieneke Ottow-Blok, toen 81 jaar oud, hun Diamanten Bruiloft in Rosmalen waar ze toen in middels woonden. 'S middags kregen de kinderen uit hun buurt een feestje aangeboden, voor wie ze een tweede opa en oma waren en 's avonds werd er in de Laurentiuskerk een Heilige Mis voor het Diamanten Paar opgedragen. De volgende dag was er dan nog een receptie in het Pastiljon Motel eveneens te Rosmalen.
Ondanks hij en zijn vrouw na hun pensionering in Rosmalen zijn gaan wonen was hij toch het meest gehecht aan Boekel.

Dat is een mooi verhaal, Gerard. Deze vorm van boetedoening uit de tijd van het Rijke Roomse leven is niet zo bekend!

Ton Jans (ha, oud-klasgenoot van me!) schrijft in zijn reactie dat de heer Ottow dat op vijgen, dadels en noten ging doen. Nou wil het toeval ( oh jee , daar gaat ie weer) dat ik vorig jaar in de Rudger van Herpenstraat liep ter 'hoogte'van waar Ton ooit heeft gewoond en ik met een daar ook wandelende man in gesprek raakte. Die vertelde mij dat hij vroeger erwten in zijn schoenen deed als ze naar een Bedevaartsoord in Duitsland liepen. Men deed dat als boetedoening. Je moest lijden voor je geloof. Toen ik mijn tante Ger vroeg of zij daar iets over wist, bevestigde ze dat met "je oma deed dat elke jaar en dan in één dag op-en-neer van Boekel naar Kevelaar". ( bijna 95 km dus ). Ze kon zich nog herinneren dat op de dag dat ik geboren was het een bloedhete dag was en dat ze die dag ook die tocht had afgelegd. Met erwten in de schoenen.

Dag Gerard, ik ben het met je eens: de Vierdaagse zal meer lezers aanspreken dan alleen mensen uit Nijmegen dan wel Cuijk en omgeving. Maar eerlijk gezegd denk ik ook dat het onderwerp Vierdaagse wel voor zich spreekt en dan ook door een grotere groep mensen wordt gelezen.

Maar om het zekere voor het onzekere te nemen, is het verhaal nu ook getagd op Boekel. Dan kan het echt niet missen...

Ik begrijp werkelijk niet waarom dit verhaal niet getagt staat naar Boekel. Ik weet zeker dat menig Boekelnaar dit graag zou lezen maar dit echt niet gaat zoeken onder de tags =Cuijk & Sint Agatha = of =gebeurtenissen.
Gelieve dit alsnog te realiseren. b. v. d.

Ik herinner mij een discussie tussen mijn vader(Jan Jans)en de heer Sam Ottow in de aanloop naar zijn deelname. De heer Ottow heeft deze hobby opgepakt na zijn pensionering. Mijn vader vroeg hem hoe hij deze tocht ging volbrengen. De heer Ottow gaf aan dat hij dit op vijgen, dadels en noten ging doen! Mijn vader opperde: " maar Sam dat gaat toch niet lukken!" Zijn antwoord was: " Jan als Mozes daar mee door de Sinai kan trekken dan moet mij dat ook lukken bij de 4-daagse!" Deze foto bewijst zijn gelijk.

Had al het sterke vermoeden, @Rutger, dat die twee het goed met elklaar konden vinden - dat heb ik althans weleens gehoord in het gemeentehuis van Boekel. Maar het is altijd beter een bevestiging vanuit de familiekring te krijgen. Onze hartelijke dank daarvoor!
Nu gaan we dus nog op zoek naar de man met de bril rechts van uw vader...

Het verhaal achter de foto is dat mijn vader (Jan Jans) circa 12,5 jaar secretaris van de gemeente Boekel is geweest ten tijde van het burgemeesterschap van de heer Sam Ottow. In 1965 werd mijn vader benoemd tot burgemeester van de gemeente Oploo en is dat tot zijn pensionering in 1985 gebleven. Uit deze samenwerking met de heer Ottow is een levenslange vriendschap ontstaan, en dat is ook ongetwijfeld de reden dat beiden oprecht blij zijn elkaar te zien. Mijn vader en zijn collega burgemeesters van het Land van Cuijk werden destijds door de toenmalige burgemeester van Cuijk en St. Agatha, de heer van Zwieten (later burgemeester van Den Bosch), jaarlijks uitgenodigd om bij de doortocht van de wandelaars aanwezig te zijn. Sowieso leuk voor mijn vader en zijn collega's, deze jaarlijkse uitnodiging, dubbel leuk voor mijn vader omdat hij dan wellicht de heer Ottow zou te zien krijgen en wellicht te spreken. Dat is dus in 1967 in ieder geval gelukt, getuige de foto. De heer Ottow heeft de 4-daagse overigens vaker gelopen. Overnachten gedurende de 4-daagse deed hij echter thuis in Boekel, "want daar kon hij toch beter slapen dan in Nijmegen" zo zei hij altijd. Aldus mijn moeder. Mijn moeder is degene "onder het puntje van de kin" van mijn vader, de vrouw met de donkere zonnebril. Helaas kan zij me niet zeggen wie de man met de bril is rechts van mijn vader. Wellicht een collega-burgemeester?
Vriendelijke groet,

Niet helemaal verwonderlijk dat Ottow en Jans hartelijke woorden uitwisselen, want Jans was voorafgaand aan zijn burgemeesterschap van Oploo gemeentesecretaris van Boekel! Waarmee natuurlijk niet gezegd wil zijn dat burgemeesters en gemeentesecretarissen altijd probleemloos door één deur konden....

Mevrouw Stuij, de weduwe van de oud-burgemeester van Oeffelt, bezocht onlangs de FotoArchiefDienst in Cuijk.

Zij weet mogelijk wie er op de foto staat. Zij denkt dat dit wel eens de heer De Bekker zou kunnen zijn, de oud-burgemeester van Wanroij.