Dat is ook weer zo, Louise. Andere tijden, zoveel is duidelijk...

Nee, Marilou, in de vijftiger jaren besprak je dat soort dingen niet met je ouders... Ik denk niet dat zij een antwoord geweten hadden en bovendien, als ik iets verkeerd gedaan zou hebben wat wel op te biechten was, had ik hun dat niet verteld...

Ik kan me voorstellen dat je daar als kind grote vraagtekens bij plaatst (en trouwens, nu in deze tijd; als volwassene ook). Sprak je daar wel eens over met je ouders, Louise?

Waarom alleen de jongens het biechten een heel karwei zouden hebben gevonden, is mij een raadsel.
Wij moesten op de lagere school het biechten oefenen voor de klas, het bankje voor het bord diende als biechtstoel; de zuster, onze onderwijzeres zat als priester op een stoel daarachter. Als suggestie van tekortkoming kregen we dingen als uit de suikerpot snoepen of ongehoorzaam zijn aan de ouders; iets wat ik niet of nauwelijks deed. Ja, en wat je echt verkeerd gedaan had ging je toch niet met de klas delen?

Ik kan me goed voorstellen dat jullie er later smakelijk om gelachen hebben, Martien! Gelukkig gaat het bij kinderruzies inderdaad niet om bloedige taferelen of onenigheden die jarenlang voor spanningen zorgen. Tiny en Fransje zullen vast wel even extra op de biechtstoel hebben moeten zitten, of niet? Bedankt voor het delen van dit verhaal, Martien!

Het was 1943 , verplicht school biechten.
Wij zaten in de kerk , en telkens als er een jongen uit de biechtstoel kwam
volgde een andere en schoven wij in de banken op.
Fransje Maas was aan de beurt , doch zijn broertje Tiny schoot voor.
Frans de giftkikker ging naar voren hield het gordijn opzei trok zijn broertje uit de biechtstoel en gaf hen een flinke klap waarop Tiny terug sloeg , het was een heel gevecht waarop de Kapelaan uit de biechtstoel kwam . de twee vechtersbazen uit elkaar haalde in zei vermanend , lelijke vlegels ,, moeten julij vechten in de kerk ,,
later heb ik het er met Frans over gehad en er flink over gelachen
Nou ja , kinder ruzie , er vloeit nooit bloed en er vliegen ook geen lossen armen door de lucht