Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Reacties (3)

Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 30 januari 2017 om 14:38
Bedankt Joke en Antoinette, voor jullie reacties bij deze foto.
Leuk om te lezen dat het lesgeven niet altijd gemakkelijk was, ik kan me dat ook heel goed voorstellen. En dat affiche van 'Bokbier' dat moest gewoon zo zijn, denk ik :).
En ook bedankt Antoinette voor het doorsturen van de link, leuk om ook van de zus van Joke te lezen over haar herinneringen aan deze tijd.
Antoinette Janssen zei op 28 januari 2017 om 11:16
Gisteren vond ik een bijzonder interessant artikel via google, geschreven door Rian de Bok, eveneens een dochter van Jan de Bok. Het artikel van Rian, "Engelse les voor emigranten", is te vinden in een PDF: http://www.heemkundekringgemert.nl/images/gemertsheem/pdf/Gemerts%20Heem%201997-3%20Engelse%20les%20voor%20emigranten.pdf

Omdat ik dit artikel wilde delen via google+ zocht ik een betere foto dan die in het artikel weergegeven is en kwam toen hier, en via de foto vond ik de reactie van Joke de Bok, die destijds in een andere klas zat als ik zelf. Mocht ze dit lezen: Wat een leuke reactie! Hartelijke groeten, Joke!
Joke de Bok zei op 24 januari 2008 om 13:29
Wat een verrassing om een foto in het Zondagsnieuws te zien, die ik heel goed ken uit het fotoalbum van mijn vader!

Want de man op wie de aandacht van al die mensen zo intens gericht is, de man die de cursus hier staat te geven, helemaal links, dat is mijn vader, J.C.J. de Bok. Hij was oprichter (in 1944/1945) en hoofd van de Sint-Willibrordus-ULO in Gemert.

Mijn vader was een heel sociaal mens, die met allerlei activiteiten bezig was. Later heb ik wel van hem gehoord (ik was zelf pas drie jaar in 1950, dus ik herinner me daar niet zoveel meer van), hoe dat ging met die emigratiecursussen. Want hij kwam niet alleen naar Zeeland. Op zijn brommer ging hij in de avonduren de hele omgeving af, door weer en wind als het moest, om Engelse les te geven aan de mensen die wilden emigreren. Hij schreef ook zijn eigen cursusboekjes (je ziet dat een aantal mensen stencils in de hand heeft).

Dat lesgeven vond mijn vader niet altijd even makkelijk, want de “cursisten” waren van allerlei leeftijden en hadden nogal een wisselende opleiding. Velen hadden alleen maar lagere school.

Grappig detail van de foto vond ik trouwens het affiche aan de muur, recht boven het hoofd van mijn vader, met een reclame voor... Bokbier!