Ah, dat klinkt als hartverwarmende herinneringen, Alard. Wat leuk dat je dat hier laat weten. Die kruisbessen, mocht je dit plukken of moest dat enigszins ongemerkt?

Ik heb als kind regelmatig bij heeroom Gerard gelogeerd. De sterkste herinneringen heb ik aan zijn huishoudster - heette ze niet Daatje? een schat van een vrouw - aan de tuinman én.... aan de kruisbessen in de achtertuin... :-)

Bedankt Mechtilde voor je informatie over deze foto. Als je een scan van de foto naar info@bhic.nl kunt sturen, dan zorg ik dat de foto bij jouw reactie komt te staan.

In het fotoarchief van Maasparels (een facebookpagina over de voormalige gemeente Alem Maren Kessel) komt deze foto ook voor. Dit jubileum vond plaats in juni 1942. Pastoor Cox werd in 1937 (op 34 jarige leeftijd) pastoor in Maren. Jammer dat ik geen foto kan uploaden, ik heb nog een mooie uit dat jaar waarin hij de aftrap van een voetbalwedstrijd doet.

Dank Joop, voor je aanvulling! Kijk maar eens naar de reactie van Jacques Cox die een groot deel van de mensen ook een naam heeft gegeven. Komen ze bekend voor?

L.S.,

personen rondom de zilveren jubilares komen mij zeer bekend voor. Helaas geen namen van het (feest?) committee links, de redenaar, het "gelegenheidskoortje" rechts en die van de dirigent/toetsenist; vermoedelijk een karmeliet.
Datum (ongeveer)min of meer op de dag af kan ik inschatten en de ernstige gezichten hebben ook een verklaring en dat voert terug naar de Luchtoorlog 1939 -1945.

De foto met als titel "Huldiging" is inderdaad gemaakt voor de oude pastorie van Maren. De pastoor was de oudste broer van mijn vader, heeroom Gerard Cox. Hij viert hier zijn zilveren priesterjubileum. Uiteraard is hij de man in het midden.
Links naast de pastoor staat zijn moeder en daarnaast zijn jongere broer heeroom Wim, pastoor van Den Dungen.
In de deuropening herkende ik oom Harrie Cox en mijn vader, Jan Cox.
De meeste mensen op de foto zijn allemaal familie. De man iets rechts van het midden met bril en donkere kuif is Toon van Hulst, de latere burgemeester van Heesch, die met een zus van de jubilaris was getrouwd.
De vader van de pastoor, mijn opa, ook een Jacques Cox, was er helaas niet meer bij. Hij overleed in 1935, naar mijn mening vooral als gevolg van de stress vanwege zijn lidmaatschap van de Osse gemeenteraad. Met Anton Jurgens had hij zich sterk gemaakt voor het graven van een kanaal naar de Maas bij Lithoijen. Daarin was hij tegengewerkt door een aantal boeren met veel grond in die omgeving. Deze boeren hadden veel invloed op de Osse raad.