Dag Erik Jan, bedankt voor je uitgebreide reactie en je visie hierop. Inderdaad zo jammer dat deze exceptionele vaardigheden op die manier verloren. Wat dat betreft werkte het idee van een gilde, met een meester en leerling, om het vak te leren goed.

Mijn vader heeft veel met Theo Blom opgetrokken zeker de periode van Oploo hele zomers heeft mijn vader daar gezeten en ook veel van hem geleerd omdat Theo een jaar of vier ouder was. Heel wat verhalen kan hij vertellen over die periode. Natuurlijk mist mijn vader die (werkzame) tijd omdat het werk zo divers was. Je moest van alle markten thuis zijn. Tegenwoordig als er een verbouwing plaatsvindt heb je 10 (onder)aannemers nodig om de klus te klaren. Dat was vroeger heel anders want dan had je te doen met maar één aannemer en die had dan alle vaklieden en kunde in huis om die klus in ene keer te klaren. Natuurlijk was de tijd zelf ook heel anders alles lag niet vast in protocollen, regels en procedures waardoor je als werknemer meer ruimte had om dingen te leren en waren de oudere ervaren werknemers ook veel meer bereidt om hun kennis over te dragen en te delen. Deze unieke kennis over het timmeren wordt niet meer onderwezen op school en is daarmee verloren gegaan. Dat is voornamelijk de schuld van de sector zelf, zeker de laatste 30 jaar. Te weinig aandacht gehad voor overdracht van kennis en het behoud ervan en teveel nadruk op winst maken.

Mooi omschreven, Fred, en mooi om te zien hoe je dat meesterschap omschrijft. En leuk dat ook jij reageert, Erik Jan. Welke herinneringen heeft jouw vader aan Theo Blom? Mist hij die (werkzame) tijd nog wel eens?

Mijn vader (93) heeft jarenlang met Theo Blom gewerkt niet alleen in Alem, Hank maar ook een aantal jaren in Oploo en bij Gerrit Aartman aan de Bilderdam.

Het vak van timmerman is breed en soms complex, bijvoorbeeld het maken van bijzondere kapconstructies, constructieberekeningen en trappen met bijzondere eisen. Een timmerman moest van vele markten thuis zijn en er waren goede en minder goede. Toon Brand viel in de buitencategorie volgens mijn vader, ook een uitstekende timmerman....

Mooi verhaal, Fred! De spijker op z'n kop, zou ik bijna zeggen ;) En dat vakmanschap van Toon Brand, waar zat het 'em dan in? Ik ken alleen de term 'een timmermansoog' maar misschien gaat het dan wel over heel andere kwaliteiten, weet jij daar meer van?

Mijn opa, Gerrit Aartman, was aannemer en werkte in Alem en ook in Hank. Zijn dochter (mijn moeder) verzorgde de administratie en ging wekelijks de lonen brengen. Mijn vader, Theo Blom en timmerman, werkte ook aan deze projecten. Zoals je begrijpt heeft mijn vader de dochter van aannemer Aartman gestrikt en zijn zij getrouwd... Toon Brand heeft mijn vader opgeleid. Hij gaf altijd aan dat er geen betere timmerman was dan Toon Brand.

Van werkzaamheden voor de wederopbouw tot het restaureren van grachtenpanden; dat klinkt als het werk van een echte vakman! Zo'n bezoek van een kroonprinses maakt ook niet iedereen vaak mee. Ik kan me voorstellen dat uw vader veel mooie herinneringen heeft aan die tijd.

Mijn vader is inderdaad timmerman geworden later in de huizenbouw en daarna veel restauratiewerk van grachtenpanden in Amsterdam. Heel wat verhalen kan hij nog vertellen over de tijd dat hij in de wederopbouw zat eerst in Alem (1945) en later in 1947 in Hank. Over het bezoek van kroonprinses Juliana die naar de werkzaamheden van de wederopbouw kwam kijken en ook dat Duitse soldaten mijnen aan het zoeken waren, Veel bouwvakkers uit Oss werkten daar toen ook. Naast werklieden uit Leimuiden en Bilderdam kwamen er ook nog een aantal uit Nieuwveen en Nieuwkoop vandaan. Het is leuk dat u er naar vraagt mevr. Nillesen.

Bijzonder, Erik Jan! Vertelt je vader nog vaak verhalen over deze jaren? Is hij uiteindelijk ook zelf timmerman geworden, na zijn tijd als krullenjongen?

Mijn vader (88) heeft is daar aan het werk geweest in de wederopbouw (september 1945), direct na de oorlog. Dit met de firma Brand en Aartman waar hij toen als krullenjongen is begonnen. Tijdens zijn verblijf sliep hij in de Hervormde Kerk van Alem (nu klokkenmuseum). Net buiten de kerk lag nog een geallieerde soldaat begraven en de kogels en granaten lagen nog in de kerk.

Uw reactie roept een heel warm saamhorigheidsgevoel op. Wat moeten die jaarlijkse reunies gezellig zijn geweest. Heel hartelijk dank voor uw bijdrage!
Als iemand nog foto's van die gezellige avonden heeft, zouden heel veel mensen daarvan nu nog mee kunnen genieten! U kunt deze hier <a href="http://www.bhic.nl/index.php?id=10096" target="_blank">opsturen</a>.

Inderdaad Hans,de foto met de kerk op de achtergrond is in Alem genomen.
Deze foto is mij bekend.
Alem was voor zo,n 80% verwoest door de oorlog,en moest daarna weer helemaal opgebouwd worden
Leimuiden,Nieuwveen en Rijnsaderswoude hebben Alem geadopteerd om na de bevrijding in 1945 .het dorp te helpen het mee op te bouwen.
Er is als dank dan ook een straat in Alem vernoemd naar die dorpen [Leimuidenstr.]
Op de foto staan dan verschillende personen afkomstig uit deze dorpen,toen de foto gemaakt is waren zij daar bezig met het bouwen van 10 noodwoningen,vooraan in het dorp.
Ook diverse noodboerderijen met de daarbij behorende schuren ,hebben zij geholpen ze mee op te bouwen.
Vele jaren na de oorlog heeft Alem nog een sterke vriendschapsband gehad met deze dorpen, o.a.uitwisseling van voetbal,en toneelver.met Nieuwveen was telkenjare een terugkerend hoogtepunt om vrienden en bekenden weer te ontmoeten
De linkerfoto is bij mij niet bekend.
Misschien zijn er die er nog gewerkt hebben bij de wederopbouw,en ze herkennen