Dag Joke, fijn dat je weer terug bent op de site van het BHIC. En waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt dus dat komt ons bekend voor, hoor ;-)

Zo zie je maar weer dat één verhaal ook weer bij anderen allemaal herinneringen los maakt. En nogmaals: wat goed dat dat met respect gebeurt.

Sorry,mijn verhaal over Deursen zond ik in 2009 in.
en ben inmiddels 91 lentes jong. heb dus fouten gemaakt . Maar dat ga je krijgen!

Na een lange periode , de site van B H I C weer eens op gezocht. .Tot mijn grote verbazing ,nog een paar reacties, over een artikel dat ik in 2007 heb in gezonden. Waarschijnlijk heeft het meer indruk gemaakt dan ik had verwacht.
Ben inmiddels 93 Lentes jong, en alles staat me nog duidelijk voor de geest.
Heb nooit geweten, dat pastoor van der Heijden destijds, in Beers ontslagen is.

.

Cornelis A.J.M. van der Heijden(geb. 8-5-1883 en 25-5-1907 priester gewijd en achtereenvolgens rector in Beek bij Nijmegen, 1918 Budel en 1926 bij de Urselinnen in Bergeijk) is van 28-9-1928 tot 24-3-1933 pastoor geweest in Deursen en daarna tot 1947 pastoor van Beers geweest, alwaar hij(oneervol?) ontslag gekregen heeft van de bisschop wegens klachten uit de parochie. Hij is overleden in Grave 11-1-1960. Helaas kan ik geen details geven, maar de algemene strekking van de verhalen uit Beers, ondersteunen het verhaal van Joke Cremmen! Overigens is Herman van Boxtel de grootvader van mijn echtgenote.

Ik vind het eerlijk gezegd niet zo erg. Hij is nooit begrensd geweest door een oudere primaat, vandaar.

Beste Oomes, Marike en Joke,

Bedankt voor jullie aanvullingen. En ik kan me voorstellen dat het voor jou, Marike, flink schrikken is om dit te lezen. Des te meer waarderen wij het dat jij je reactie achterlaat op onze site.

Zo zie je maar Joke, dat een verhaal ook na een paar jaar nog wordt gelezen. Begrijpelijk dat deze ingrijpende gebeurtenissen, zoals jij ze hebt ervaren, hun sporen hebben nagelaten.

En mooi te zien dat - ondanks het verleden - nu met respect met elkaar wordt omgegaan.

Beste Marike,
Tot mijn grote verbazing een reactie op het verhaal in 2007 door mij ingezonden.
Heb destijds geaarzeld om dit te doen omdat er ,volgens mij,nog nazaten zouden kunnen zijn die dit allemaal onder ogen zouden kunnen krijgen.De kinderen van Erp waren allemaal jonger dan ik.
Sorry, maar er is geen woord van gelogen en het schuim zie ik nog staan.
Mijn ,inmiddels overleden, zus die altijd in Ravenstein gewoond heeft wist nog enkele details te vermelden die ik hier niet zal herhalen.
Volgens mij ging de heer van Erp leuk om met zijn vrouw "Gonnie"hoe hij voor zijn kinderen was weet ik niet . Van Erp en Pastoor v.d. Heiden waren dikke vrienden van mijn vader,zaten in de zelfde kaart club. Naar ons staken ze geen vinger uit ,ze waren door mijn vader gewaarschuwd. de pastoor schepte er een waar genoegen in om kinderen met de liniaal te folteren.
Als er weer een slachtpartij had plaats gevonden kon ik de hele ochtend of middag de les niet meer volgen . Was totaal van streek. Heel het dorp wist er van, maar niemand deed er iets aan. De pastoor en `t hoofd der school waren de ongekroonde koningen van het dorp.Zo ging het in mijn jeugd. Jullie hebben daar geen voorstelling van.
Even wil ik nog vermelden dat de kerk in Deursen gesloten wordt. Jammer!

PS Het valt mij op dat de reactie van oomes Krijnen op het zelfde moment verzonden is
Heeft dat iets met elkaar te maken?

Hallo,

Ik ben een kleindochter van het hoofd van de school waar je over vertelt. Niet echt een prettig verhaal over slaan en schuim op de mond.....
Ik ben vorig jaar met mijn vader naar zijn geboortehuis gefietst. mijn vader woont in Nijmegen en ik was daar nog nooit geweest. Ik wist dat er een rochus kapel was en omdat mijn vader Gerardus Rochus Maria heet en mijn zoon Mattheus Rochus, vond ik het bijzonder om een keer te doen.
Het was een bijzondere binnenkomst, de kaarsen waren aan, overal verse bloemen en klassieke muziek, het was een hele bijzondere sfeer. Ik stuitte per ongeluk op je site omdat ik aan het zoeken was wanneer het St Rochusfeest is om er absoluut een keer naar toe te gaan. erg interessant om te lezen, bedankt en misschien tot snel....
groet Marike van Erp

In oorlogstijd kwam ik (6 a 7 jaar oud)met m`n ouders en zusjes geregeld 0p bezoek bij Mieke -Martien en Piet Kuipers-zus en broers -3vrijgezellen (Demen) boerderij. Wij gingen met de trein naar Ravenstein en moesten dan verder lopen .Bij hun groeiden abrikozen tegen de muur en we werden als kinderen erg verwend door het drietal . mijn herinneringen daaraan zijn altijd gebleven .In 1947 hebben mijn oudeers daar nog gelogeerd met mijn toen pas geboren broertje .Ben er laatst nog doorheen gereden kan niets meer terugvinden
vr.gr.m.oomes-Krijnen