Prachtig de stand van die schoorsteenbouwer. Tijdens de verbouwing in Uden 1953-'54 van de Stoomzuivelfabriek. St. Henricus in Uden werd de nieuwe 35 meter hoge schoorsteen +- 10 meter verder opnieuw opgebouwd met de stenen van de eerste. Halverwege werden, tijdelijk uitlaten gemaakt en door gemetseld. Ik heb me weleens afgevraagd voor een kleine sanitaire stop waar het vocht bleef.

Paul, dat is me niet bekend. Enkele jaren terug hoorde ik van een destijdse, 'Ròmboer' de term, 'we waren een soort van Gend&loos.' en verdiende er meteen wat mee.
Een verhaal over de 'Romboere' staat op de lijst van nog te schrijven verhalen.

Dat is interessant, Rini. Gebeurde dat op meer plaatsen, dat meegeven van spullen aan melkrijders?
Zelf heb ik op het Griekse eiland Chios weleens iets dergelijks gezien: daar werd de reservesleutel van een huurauto meegegeven aan een buschauffeur, toen de huurder zijn exemplaar kwijt was. De huurder kon bij de bushalte wachten op zijn sleutel.

Melkrijders, waren al een soort van 'Gend&Loos.' In Uden stond tegenover de Zuivelfabriek een eikenhoutentafel, wie de eigenaar was is me niet bekend.
O.a. m'n Vader maakte er met zijn timmerbedrijf gretig gebruik van, voor een karwei elders maakte hij een afspraak met de melkrijder uit de omgeving van zijn karwei. Vooral voor grotere materialen er waren hiermee twee mensen gediend. Ook was er jaloezie een boer deed aangifte bij de directie van de fabriek, zijn melkkannen waren vervuild met meelresten. Doordat de melkrijder op zijn route de Molenaar in Uden passeerde en een boer had gevraagd producten mee te nemen.