Ah, dus dat contact heeft veel informatie opgeleverd, Marc. Wat mooi dat die puzzelstukjes nu zo op hun plaats vallen. Veel dank voor je aanvulling!

Ik heb inmiddels contact gehad met de 'Heimatverein' (heemkundekring) van Eilenburg. De familie Dürkop bleek hen bekend te zijn, omdat deze woonachtig was in een voormalige watermolen aan de Mulde, de rivier die dwars door het stadje stroomt. En nu komt het: daarin had men vroeger papier gemaakt voordat er begin vorige eeuw een moderne papierfabriek naast werd gebouwd. Kortom, dat verklaart de belangstelling van Walter voor de Maasmond en de machines die hij er aantrof. Net als de Maasmond is ook de papierfabriek van Eilenburg kort voor het einde van de Tweede Wereldoorlog verwoest en niet meer opgebouwd. Het molenhuis is wel hersteld, maar dan als woning, en tot in de jaren tachtig hebben er twee vrijgezelle gebroeders Dürkop in gewoond, waarvan de Heimatverein het sterke vermoeden heeft dat Walter er een van was. De voorzitter van de Heimatverein was na het overlijden van de laatste Dürkop nog betrokken bij de inventarisatie van de inboedel in de hoop er nog wat van het molenverleden aan te treffen om in het museum onder te brengen. De gemeentelijke 'Archivdienst' doet nu naspeuring om te kunnen bevestigen dat een van beide broers inderdaad Walter was. Bij de inname van Eilenburg door de Amerikanen in 1945 is echter een deel van het personenarchief van de stad verloren gegaan, zodat men enig voorbehoud gemaakt heeft m.b.t. het te verwachten succes van zo'n zoekactie.

Wat bijzonder om deze geschiedenis door de ogen van Walter Dürkop te lezen, Marc. Een heel interessante en boeiende bijdrage, dank daarvoor.