Reacties (22)

Rini de Groot zei op 16 mei 2013 om 21:53

Schoolkinderen wonende bij de Betonfabriek "Jubo" dat gevestigd was aan de Westelijke zijde van de Zuid Willemsvaart, waren gebaat wanneer de spoorbrug neer gelaten was.
Het bespaarde een omweg via “de Hoogbrug” .

Eliane Boileau zei op 8 januari 2014 om 12:44

Mijn overgrootvader - dhr. Donker - was inspecteur van deze spoorlijn. Hij woonde in Gennep. Hij ontving het Victoria Cross van koningin Victoria omdat hij voor een veilige reis en goede verbinding had gezorgd toen zij via dit lijntje naar haar neef in Berlijn reisde. Later heeft mijn grootmoeder zich gevestigd met haar moeder en zus op de markt in Veghel. Zij hadden een hoedenzaak: de gezusters Donker. Mijn grootvader Joseph Boileau uit Luik, had met zijn broers schepen op de Zuid-Willemsvaart. Hij vroor vast in de haven van Veghel en ontmoette daar mijn grootmoeder. Later zijn mijn grootouders met hun kinderen naar Den Bosch verhuisd. Ik schrijf voor mijn kleinkinderen de geschiedenis van mijn grootouders en mijn vader in Veghel.

Rini de Groot. zei op 8 januari 2014 om 13:34

Eliane, wat een mooi stukje nostalgie wat U nu hier schrijft is niet alleen geschiedenis voor de kleinkinderen maar voor iedereen.
Laat ook óns mee genieten van de historie en het wordt dan opgeslagen voor de toekomst.
Ik schrijf mijn geschiedenis daarom ook voor iedereen, te lezen en de mogelijkheid het vast te leggen

Rini de Groot. zei op 16 mei 2014 om 10:03

Deze week bezocht in de Natuurtuin, in Veghel ivm met een komende activiteit en keek uit op het talud van het Duits lijntje.
Na het bezoek kon ik niet weerstaan om eerst nog een wandeling langs de spoorlijn te maken waar ik met de trein destijds 2 retourtjes gemaakt heb.
Ik sprak daar een honden bezitter hij had geen prettige herinneringen aan de lijn, vooral het woord Duits.
Hij wees mij naar de richting van het station waar zijn vader destijds afgevoerd was naar Duitsland.
Ik vroeg naar de afloop, gelukkig had hij kunnen ontsnappen en was in deze omgeving ondergedoken.

Gerard H.A.A. de Bie zei op 5 mei 2015 om 11:02

Kan me nog herinneren dat ik als kleine jongen van 'n jaar of zes, zeven mee mocht in de helder blauwe "Hogra"vrachtwagen met m'n oom Ad (vande Ven). Daar mee reed ie regelmatig naar 't station in Uden waar hij kolen ging laden voor het, toen nog van zijn vader Januske vandeVen, brandstof/betonwerken & transportbedrijf in de Julianastraat te Boekel.
De kolen werden dan vanuit 'n dichte wagon met grote kolenschop of grote riek met bolletjes op de riekpinnen op 'n transportband 'geschoten' waarvan ze vervolgens in de vrachtwagenlaadbak vielen. Het zal rond 1960 geweest zijn vermoed ik. Meer over dit familiebedrijf lees verhaal " Herinneringen aan de tweede wereldoorlog"onder Boekel.

Mariët Bruggeman bhic zei op 6 mei 2015 om 21:55

Bedankt Gerard, voor het delen van je jeugdherinneringen met ons.
Zowel bij dit verhaal als in je eigen verhaal over Boekel !

Frans van der Leest zei op 26 september 2016 om 19:19

In min herinnering zie mijn vader nog met wie ik kolen ging halen aan het spoor in Schijndel. De kolen waren bestemd voor de steenfabriek Werners-Peree in St Oedenrode. De kolen werden op de Chevrolet geladen met een z.g. jacobsladder.

Mariët Bruggeman bhic zei op 27 september 2016 om 11:41

Nu ben ik toch wel erg benieuwd Frans, wat een jacobsladder precies is.

Gerard H.A.A. de Bie zei op 1 april 2018 om 15:45

Jacobsladder : https://nl.wikipedia.org/wiki/Jakobsladder_(transport)

Gerard H.A.A. de Bie zei op 1 april 2018 om 15:49

Jakobsladder (transport).
Een jakobsladder is een vorm van een lopende band die bedoeld is om stortgoederen omhoog te transporteren. Op een jakobsladder zitten richels, schotten of bakjes die ervoor zorgen dat de op de band gestorte goederen niet omlaag rollen of schuiven.
Een jakobsladder is genoemd naar de Bijbelse Jakobsladder.

Lisette Kuijper bhic zei op 2 april 2018 om 13:14

Bedankt voor de uitleg, Gerard! Nu hebben we er ook echt een duidelijk beeld bij!

Jan van der Avoort zei op 4 augustus 2018 om 14:06

Wat jammer dat dit alles zo is vernietigd, pure kapitaal vernietiging, men had er in het kader van het toerisme, denk aan de Maashorst, treinritten met een oude trein kunnen ondernemen, en wat te denken aan het vracht vervoer over het spoor naar Duitsland nu zit dat allemaal op nu al overvolle A50.

Mariët Bruggeman bhic zei op 4 augustus 2018 om 15:19

Enkele keren heeft er ook nog (recent) een stoomtrein (over een gedeelte van de rails) gereden. Erg leuk om een keer mee te maken.

Gerard H.A.A. de Bie zei op 4 augustus 2018 om 15:33

Weet je ook wanneer voor het laatst Mariët . En was je er zelf bij ? vertel !

Mariët Bruggeman bhic zei op 7 augustus 2018 om 14:43

Haha, wat leuk Gerard; de rollen zijn omgedraaid :).
Ja hoor ik was er zelf bij, van Boxtel naar Schijndel (als ik het goed heb) en het moet zo rond 2002 geweest zijn. Erg leuk om erbij geweest te zijn. Wat zeker leuk was, was hoe dicht je bij de stations (nu huizen) langs kwam en hoe leuk mensen het vonden om nog voor die ene keer een trein in hun achtertuin te hebben.

Gerard H.A.A. de Bie zei op 7 augustus 2018 om 15:08

Mariët, dat 'Brabant' zoiets zomaar verwaarloosd en uiteindelijk verwijderd uit ons Brabants landschap. Men zou in deze rijke tijd daar toch veel meer oog ( lees : geld) voor over moeten hebben ter behoud. "Op dat uw kind'ren dit ook nog mocht ervaren !' ;o)

Rini de Groot. zei op 1 augustus 2019 om 19:42

In een archief ontdekte ik 2 gestempelde poststukken verzonden vanuit Uden. Vermoedelijk verzonden als Treinpost voorzien van de Poststempel: Bokstel - Goch 5 April 1909 bestemd voor de burgemeester en de hoofdonderwijzer van Stiphout. Briefport tarief 5, Briefkaart tarief 2½ Cent.

Mariët Bruggeman bhic zei op 2 augustus 2019 om 11:50

Mooie vondst Rini. Bedankt voor het sturen van de scans.

Brigitte zei op 10 november 2019 om 14:14

Ooit ergens in een ver verleden is de eerste man van mijn oma, papa van mijn 3 oudste tantes, verongelukt met t werk aan de trein. Om de een of andere reden ben ik nooit erachter gekomen waar dat precies was, ergens tussen veghel en oss. Niet dat t belangrijk is voor me, deze man heb ik nooit gekend, maar wilde hiermee duidelijk maken dat de lijn een levensader was maar ook levens genomen heeft.

Marilou Nillesen bhic zei op 11 november 2019 om 15:08

Een zeer terechte aanvulling, Brigitte, dat is zeker waar. Als je trouwens de naam van de man van je oma kent, zou je kunnen zoeken in Delpher of daar aandacht is besteed aan dit ongeval: https://www.delpher.nl/

Of mogelijk in de kranten die op onze site te raadplegen zijn: http://www.bhic.nl/onderzoeken/kranten

Reinier Post zei op 25 september 2020 om 17:24

In het najaar van 1970 zaten wij met de eerste klas van de lagere school in een noodlokaal aan de Parallelstraat in Haps. Als mijn herinnering klopt kwam er ook toen nog af en toe (hooguit twee keer per week, misschien veel minder vaak) een goederentrein langs; dat zagen wij vanuit de klas.

Marilou Nillesen bhic zei op 26 september 2020 om 11:17

Interessante aanvulling, Reinier! Was dat dan zo'n lange goederentrein waaraan geen eind leek te komen? Hopelijk komen er nog meer reacties op jouw bijdrage binnen, en komen we op die manier weer verder.