Zoals al gezegd zou ik terugkomen met het verhaal van mijn moeder, Johanna Segers-Vervoort, nu op 95-jarige leeftijd woonachtig Herkenbosch en geboren op Hoofdstraat 63. Tevens heb ik deze informatie aangevuld met die van mijn neef Jan de Laat, die in 1948 werd geboren op Hoofdstraat 69 (hoek Hoofdstraat en Blauwe Kei).
Hierbij eerst een tekeningetje:
Het tekeningetje krijg ik helaas niet mee ……. Ik weet niet hoe Henk Buijks dat voor elkaar heeft gekregen. Vandaar maar beschrijvend.
Lopend op de Hoofdstraat richting het oude centrum woonden rond 1950 de volgende families in deze buurt. Het betreft de nummers 61, 63, 65, 67, 69, 71 en 73.
61: Woning van kleermaker Willem Sauels en zijn gezin. Willem was een broer van mijn grootmoeder, toen weduwe Cato Vervoort-Sauels (op 63). Met haar nog inwonende dochters hield zij zich ook bezig met het maken van kleding.
65: Schilder Hurckmans, met tussen 63 en 65 een gemeenschappelijke doorgang.
67: Bakkerij Coppens op de hoek van de Blauwe Kei.
69: Aan de overzijde van de Blauwe Kei een witgebouw met pilaren. Eerder een kapperszaak. Jan Vervoort, de oudste zoon dreef hierin een kachelzaak en had boven “huurders”. Mijn tante Tonnie (een dochter van de weduwe) woonde met haar gezin na de oorlog hierboven en mijn neef en nicht werden daarboven geboren. Momenteel is hier de Blokker gevestigd.
71-73: Hier had Jan Vervoort, een schoenmaker, en getrouwd met Bets van de Burgt, zijn schoenmakerij (71) en zijn schoenenzaak. De schoenenzaak was tot vorig jaar nog in gebruik van de familie als sportzaak en werd gedreven door 2 nichten van mij.
Aan de andere kant van de Hoofdstraat tegenover bakkerij Coppens woonde de familie van Uden. Hun dochter Corrie, die later trouwde met een metselaar was een klasgenoot ven vriendin van mijn moeder. Zij speelden veelvuldig in de Blauwe Kei. Met name over bomen springen.
Achter Bakkerij Coppens op de Blauwe Kei lagen achtereenvolgens het huisje van Tinus de klompenmaker en de grote boerderij van Donkers.
Volgens mijn moeder benadert het verhaal van Jo Verbakel de waarheid het meest. DE Blauwe Kei lag voor de gevel van bakkerij Coppens. Echter volgens haar gaat het over 2 grote keien. De grootste werd al voor 1950 vervangen door een kleinere. Reden voor de kei, was volgens haar het feit, dat de bomen ,die werden aangevoerd voor de klompenmakerij, de gevel van Coppens vaak raakten in de bocht van de Hoofdstraat naar de Blauwe Kei.
…..