Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Reacties (12)

Anne-Marie Somers zei op 2 september 2023 om 10:08
Beste Anton,
Ik heb even aan mijn moeder gevraagd hoe alles is gegaan. Oom Adriaan is na Sparrendaal gegaan als 15 jarige jongen en hij is priester gewijd toen hij 24 jaar was. Daarna is ie naar de Congo gegaan waar hij 18 jaar gewerkt heeft. Tante Louiza heeft ie op de universiteit in Parijs ontmoet waar hij een korte tijd les heeft gevolgd en was toen ongeveer 41 jaar. Een jaar later is oom Adriaan uitgetreden en heeft eerst een jaartje bij ons ingewoond. Nadat hij een baan had gevonden als leraar en een huis had gekocht zijn ze getrouwd. Ze waren samen erg gelukkig en gaven beiden les.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 31 augustus 2023 om 09:15
Wat een indrukwekkend verhaal, Anton, wat moet dat een bijzondere situatie zijn geweest. Maar wat zeg je dat mooi: in je hart gesloten als geestelijke Vader.
Anton Bevers zei op 31 augustus 2023 om 00:29
Het is best wel veel wat ik er ik me kan herinneren,Marilou.Mijn moeder en Adriaan waren verliefd op elkaar maar hij koos voor het priesterschap.Na de oorlog ontmoette zij mijn Vader
,maar Adriaan kwam regelmatig bij ons langs in Breda en Bergen op Zoom.Op zijn 40e is hij in Kongo getrouwd met een non.Mijn moeder was hier erg kwaad om,weet ik nog.Maar goed .Ik heb hem in mijn hart gesloten als mijn geestelijke Vader.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 29 augustus 2023 om 15:41
Met deze herinnering zijn we ook al heel blij, hoor Anne-Marie. Fijn te horen dat er zo'n fijne sfeer was, mooi moet dat zijn geweest.
Anne-Marie Somers zei op 28 augustus 2023 om 10:17
De keuken waarin in het midden de grote tafel stond en iedereen altijd welkom was. En natuurlijk opa’s honden Johny en Bruno waar we altijd mee gingen wandelen. Maar zoveel mooie herinneringen te veel om op te schrijven
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 26 augustus 2023 om 17:08
Hee, wat leuk Anne-Marie. Welke herinnering komt dan als eerste naar boven als je aan je opa en oma denkt?
Anne-Marie Somers zei op 26 augustus 2023 om 14:03
Ik lees net dit artikel en wat leuk want ze waren mijn opa en oma waar ik warme herinneringen aan heb. Het verhaal kende ik wel.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 22 augustus 2022 om 17:01
Bijzonder Anton! Vertelde je moeder daar vaker over? Hoe keek ze terug op die periode?
Anton Bevers zei op 20 augustus 2022 om 04:29
Mijn moeder verbleef in de tweede wereldoorlog bij de familie Coppens.Annie Bevers-Doe.
Rini de Groot. zei op 3 januari 2022 om 20:58
'Toen wij 25 jaar waren getrouwd’ spraken wij altijd, maar onze ouders op 19 mei 1953 Vijf en Twintig jaar waren gehuwd, was er drie dagen feest. De dag zelf begon met een H. Mis, die dag de oom,s en tante,s, de volgende dag s,avonds neven en nichten, de derde dag op woensdagmiddag de jeugd. Èn welke dag de buurt kan ik me niet te herinneren.
Frank van Berne zei op 3 januari 2022 om 19:41
Nog een kleine correctie op dit verhaal. Tinus Coppens en Cisca Kempenaars trouwden op 28 september 1920. De zilveren bruiloft was dus een aantal maanden later.
Frank van Berne zei op 3 januari 2022 om 19:06
Dit verhaal is al bijna 18 jaar oud, toch had ik het nog niet gelezen.
Leuk dat deze herinnering bewaard is gebleven. Tinus Coppens en Cisca Coppens-Kempenaars, die hun zilveren bruiloft vierden, waren een oudoom en oudtante van mij. Ook de zilveren bruiloft van mijn opa en oma in Biezenmortel in 1951 werd groots gevierd.
Het was Tinus en Cisca gegund nog lang samen te mogen zijn. Zo hebben ze ook hun gouden bruiloft mogen vieren.