Ik heb intussen door die verzekeringsagent wat meer begrip gekregen voor de looptijd van de polissen in vergelijking met de kritieke fase waarvoor ouders de verzekering afsloten. Ook in de beschreven periode was de stelling: "als een kind het de eerste vijf jaar redt, dan is er een grote kans dat het verder ook wel goed gaat." Maar ja, de premie in een looptijd van vijf jaar proppen, pakt een stuk duurder uit als in een looptijd van 25 - 30 jaar. Met de vermelde premies over 25 - 30 jaar kostte het een verzekeringsmaatschappij een hoop geld als het kind binnen vijf jaar stierf.
Maar als kind, dat de eerste vijf jaar wel overleefd heeft, blijft het wringen dat er bij die verzekeringsmaatschappijen zoveel geld op een plank ergens achteraf ligt wat door niemand meer geclaimd wordt.

Aha, dan heb jij je zaakjes vast zeker prima op orde, Willem ;) Toch vind ik het een wrang idee dat mensen destijds zo - met goede intenties - gespaard hebben voor iets dat nu zo weinig voorstelt.

Beste Marilou en Jan,
ik hoefde niet in de onderste la van de kast te duiken. Ik heb nog een in lay-out prachtig polisblad van N.V. Verzekeringsbank "Moira" van 1 januari 1953. Mijn vader verzekerde toen
- ik was 14 dagen oud - op mijn leven een bedrag van 200 gulden. Bij mijn overlijden wordt het bedrag uitbetaald aan de ouders. Inmiddels is de polis overgenomen door Axent, 100% dochter van Aegon. en de begunstigden zijn gewijzigd. Als ik overlijd krijgen mijn twee kinderen terstond samen een niet weg te cijferen uitkering van 92 euri. Ik weet echter niet of over dat fikse bedrag nog belasting moet worden betaald. Ook een bedrag dat als ik nog lang leef niet toereikend is voor twee kopjes met cake en een borrel bij mijn uitvaart.

Volgens mij duikt nu menigeen in die ondersta la van de kast, op zoek naar deze papieren. Mooi en herkenbaar verhaal, Jan!