Bedankt Piet en Johan, de namen zijn toegevoegd.

Op de voetbal elftal foto 1963/1964 sta ik zelf op de onderste rij, rechts.
Johan v.d. Werff

Nu weet ik dat ik het fout had. Toen ik die foto bekeek heb ik zelf ook getwijfeld of ik het wel was, de nr. 6. Ik denk dat ik geloofde dat omdat Harrie v.d. Eijnden naast me staat, waar ik toen veel mee optrok, en het hoofd (van Piet van Ruiten dus) in een aparte hoek staat t.o.v. de fotograaf. Dank je wel Piet voor deze correctie. Ik dank ook Herman Peters voor zijn bijdrage. Langzaam wordt alles duidelijk.
Grt. Jos van de Ven

foto nr: 6 dat ben ik.
Was er van 63 tot 66 ,met de sluiting en gelijk einde van de school die in Someren was. De ambachtschool waar ik timmeren deed.
Na elke vakantie was er weer heimwee naar Sassenheim en naar huis, was nog jong.Maar durfde dat thuis niet te zeggen bang voor pa.
Dorpsgenoot Paul Blom deed ook dezelfde school .

Eigenlijk hoorde we er niet daar met de interne leerlingen die daar school hadden.
Een jaar later kwam er de Mulo in Valkenswaard ? bij.
Later na de sluiting van het college , was het moeilijk om thuis te wennen hoewel ik gelijk aan het werk moest zoals toen gewoon was.
Denk steeds nog terug aan die tijd en vooral de spellen en toneel wandeltochten die we daar hadden. Wandelclub De Muaga boys,
Heb nog steeds veel respect voor allen Paters en zusters ze deden het toch maar voor ons allemaal.

Bedankt Herman, de namen zijn toegevoegd.

Aanvullng op groepsfoto Sterksel met Pater Gerritsen.
10: Herman Peters
11. Ad Meys
1. Grimbergen (?)

Dat klopt, Pieter Jan, in Santpoort waren diverse paters wel bevoegd om les te geven.
Jouw naam herinner ik me uit de Sterksel tijd, ook die van Ad Vlaar.

Mooie herinneringen, Henk. Paar kleine toevoegingen: elke studiegroep had óók een assistent groepsleider, volgens mij standaard iemand uit klas 2. Leider en assistent-leider zaten achterin het lokaal. Ik herinner me wel dat er tijdens de studie-uren (vrijwel) altijd een pater door de gang liep te brevieren. Anekdote: Toen ik een keer tijdens de studie-uren samen met Ad Vlaar door het buitenraam was ontsnapt werden we mooi meteen op de cour gespot door pater Harding die vanuit de gang eenvoudig ook de cour kon zien. Hadden we niet op gerekend...
Het studie-systeem was behoorlijk effectief, ik kan me tenminste niemand herinneren die naast die uren ook nog apart 'huiswerk' zat te maken. Wat controle over gedrag betreft: in elk geval gedurende alle 3 de jaren dat ik in Sterksel was (1959-1961) moesten we onze briefpost OPEN in de brievenbus (links naast de ingang van de refter) doen.
Tenslotte: ik meen dat er in Velsen óók enkele witte paters les gaven, witte paters dus die ook formeel de juiste onderwijsbevoegdheid op hun terrein hadden.

k wil graag enige aanvullingen geven op wat nu toe geschreven is over het seminarie van de Witte Paters in Sterksel.

Jos van de Ven vermeldt in zijn “Herinneringen” het groepssysteem dat in Sterksel bestond. Ik wil daar een beetje meer over schrijven. Ook ik werd in 1959 in een van die groepen ingedeeld. Toen ik met kerstmis de diverse klasgenoten van mijn lagere school ontmoette, die ook naar een seminarie waren gegaan, bleek dat zoiets als een groepssysteem daar niet bestond. Het systeem in Sterksel was duidelijk heel modern voor die tijd.

Alle jongens van klas 1 tot en met 3 werden verdeeld over deze groepen. Iedere groep had een zgn. groepsleider, die uit klas 3 kwam. De dagelijks verplichte studie-uren van alle leerlingen vonden in groepsverband plaats. Er was dus geen pater die toezicht hield in zo’n studiezaal, maar de groep zelf droeg de verantwoording daarvoor. Als er teveel kabaal naar buiten kwam, verscheen meestal vrij snel een pater die even door het raampje keek of er ingegrepen moest worden, maar dat was uitzonderlijk.

Één keer in de week was er een groepsvergadering, waarin de afgelopen week besproken werd en ook afspraken gemaakt voor de nieuwe week, zoals de corveetaken. Bij die wekelijkse vergadering was wel een vaste pater aanwezig. Mijn herinnering is dat de groepsgrootte ongeveer 25-30 was.

Diverse paters gingen soms een stapje verder om onze tijd in Sterksel aangenaam te maken. Op hele mooie zomerdagen werden sommige van ons soms vroeg wakker gemaakt om alvast een duikje te nemen in de vijver, dus voordat de officiële dag begon. Een ander voorval was ook apart. Ik herinner me een avond laat in het jaar dat ik in bed lag te wachten tot het licht uitging. Ineens ging het gordijntje van mijn chambrette open en kwam een pater naar binnen met de vraag of ik wel eens rookte. Dat was een vreemde vraag, want ik zat in klas 2 en tweedeklassers mochten nog niet roken en derdeklassers alleen op zondag. Toen toverde hij ineens een zak snoepsigaretten tevoorschijn. Het was vlak voor Sinterklaas en hij ging met deze zak de hele slaapzaal af. Er kwam geen advies om opnieuw je tanden te gaan poetsen

Op het einde van mijn derde klas werden de jongens, waarvan vermoed werd dat ze een erkend gymnasium diploma konden halen, aangeraden om voor klassen 4 tot 6 verder te gaan in Santpoort. Het gymnasium Paulinum (nu Felisenum) in Velsen was een samenwerking van de Witte Paters in Santpoort met de orde van Mill Hill en was wel erkend. De opleiding in Sterksel was niet erkend en veel paters die lesgaven hadden geen officiële docentenopleiding genoten.
Later in Santpoort hoorde ik dat een aantal leerlingen van klas 6 in Sterksel zich aan het voorbereidden waren op een H.B.S. staatsexamen. De reden was een zorg bij hun ouders: teveel jongens gaven in deze tijd namelijk hun ideaal om missionaris te worden op (er veranderde veel in de jaren zestig) en dan is een echt diploma wel hard nodig. Van mijn eerste klas in Sterksel is uiteindelijk niemand doorgegaan naar het groot seminarie.

Op de woensdagmiddagen en in het weekend hadden we de vrijheid om te gaan wandelen en fietsen; dus zonder begeleiding. Ook dat was niet standaard op de andere seminaria in Brabant. We moesten dan wel met tenminste zijn drieën op pad. Ik vond dat merkwaardig omdat je niet met zijn drieën naast elkaar mag fietsen. Pas jaren later begreep ik dat deze regel ingegeven was door angst bij de paters voor “bijzondere” vriendschappen tussen twee jongens onderling.

Kan verder niet helpen met identificatie maar Jos vd Ven herinner ik me nog wel groeten Ton Weerepas vanuit hechtel-eksel belgie

Passen we dat ook aan ;) Dank!

Haha... het is denk ik Leo Lubbers.

Bedankt voor je suggestie, Ted! We noteren zijn naam erbij.

3 Theo lubbers? Uit beverwijk? Castricum