Van wie is dat er één?
Een vraag ‘van wie bènde ger ene’ die je als kind gesteld kreeg op een voor beide vreemd gezicht, ik antwoordde dan, van‘Seniere’dan wist men het meestal wel.
Nu ben ik hetzelfde, ook ik wil weten of ik hun ouders ken.
Wanneer ik In het Museum bezoekers aanspreek, vraag ik wel eens, Nederlander? Nodig hen uit rondom het brandend houtvuur en zittend op schapenvachten en kan ik een gesprek beginnen, anders moet ik het overlaten aan me collega.
De Nederlander vraag ik waar ben je geboren, meestal ken ik de streek. Verder in het gesprek vraag ik of zij in bezit zijn van een Smartphone en kun je op Google? Over het onderwerp waarover ik vertel staat ook een verhaal van me op BHIC en via Google snel te vinden het bespaard me veel woorden. Op het werk vroeg ik op de werkplek eens een jonge vrouw, ben je Maagd? Ze liep rood aan en ’dat zal ik aan je neus hangen’ ik sprak kalm o, ik ben Kreeft o, bedoel je dat. Ik zei, jullie denken ook altijd verkeerd.