Mijn vader (Nard) Leo geboren 29-12-1918
Heen gegaan op 12-01-2007
Het verhaal:
Leo(Nard) is geboren op 29 december 1918 te Schijndel
Hij groeide als jong menneke op in de Kluisstraat. Hij leefde daar samen met zijn vader Hein en moeder Josiena en 6 zussen en 1 broer. Zijn schooljaren bracht hij door aan de Pompstraat.
Op zijn 22e leerde hij Rieka kennen in Den Bosch bij het dansen, en 2 jaar naderhand gingen ze al trouwen in Vlijmen. Daar gingen ze dan ook als 1e wonen. In die tijd ging hij bij Jansen De Wit werken, waar het niet gemakkelijk voor hem was. Hij moest elke dag met zijn fiets van Vlijmen naar Schijndel, daar ging hij als “spoeler” dag in dag uit hard aan het werk.
Na enkele jaren werden de eerste 2 kinderen al geboren, een zoon Hennie en een dochter Liesje. De jaren daarop volgden de andere 3 kinderen ook al snel, Wim, Leo en Jos genaamd. In die tijd leefde ze in Berlicum. Het geluk van hun dochter mochten ze niet lang van genieten, zij overleed al op haar 2 jarige leeftijd. Enkele jaren later verhuisde heel het gezin naar Schijndel, waar ze in de noodwoningen van de Sint Servatius straat kwamen te wonen.
Zo heeft hij samen met zijn gezin in verschillende huizen gewoond.
In de loop der jaren volgden er ook de kleinkinderen, daar genoot hij met volle teugen van.
Op zijn 58e mocht hij dan eindelijk van de VUT gaan genieten, waardoor hij samen met “zijn Rieka” graag uitstapjes ging maken. Eerst met zijn eigen auto naar Oostenrijk, en de jaren daarop gingen ze op vakantie met de bus naar Duitsland, Spanje, Frankrijk, Lourdes en Italië.
Dit was helaas van korte duur, want vanaf die tijd begon zijn gezondheid achteruit te gaan. Op een gegeven moment begon zijn zicht ook minder te worden. Waardoor ze samen een tandem kochten en zo gezellig samen gingen fietsen. Het ging niet altijd goed, want Rieka vergat nog wel eens aan Leo te denken, want zo vergat ze hem helemaal dat hij achter bleef en Rieka aan fietste.
Na verloop van tijd werd hij dan ook volledig blind. Dit heeft hij nooit kunnen accepteren. In die tijd kon hij in het begin nog thuis bij Rieka wonen, totdat het gegeven moment zo slecht met hem ging dat hij in zijn laatste 3 jaren dan ook gescheiden, van “zijn Rieka”, in het St. Barbara moest leven. Daar heeft hij zijn eigen nooit thuis gevoeld.
Zijn dagen waren daar lang, hij keek vooral uit naar de bezoekjes die hij dan kreeg, waarmee hij zijn sigaretjes kon roken. Dat deed hij de laatste paar jaar nog het liefste en was alles wat hij nog had.
De laatste paar weken ging zijn gezondheid nog harder achteruit, waardoor hij zijn laatste dagen in bed heeft doorgebracht. Daar is hij dan ook uiteindelijk in alle rust van ons heengegaan.