Mijn Studiezaal (inloggen)
1894
Katholieke Bond Ouderen afdeling Heesch
Inleiding
Historie bejaardenvakbondswerk
In de vijf bisdommen waren al schoorvoetend katholieke bejaardenbonden ontstaan, onder de vleugels van de KAB, de Katholieke Arbeidersbeweging. De KAB wilde deze tak graag loslaten. Het bejaardenvakbondswerk kostte immers veel tijd en geld en een zelfstandige katholieke bejaardenbond zou makkelijker geld voor activiteiten kunnen inzamelen.
Het samengaan van de verschillende bonden in de bisdommen in een landelijk verband zorgde voor een grotere krachtsontplooiing en een landelijk front dat gehoor zou vinden bij regering en andere instanties, dacht men. En zo gebeurde het. Op 16 mei 1952 was de ‘Federatie van Diocesane Katholieke Bonden van Bejaarden en Gepensioneerden in Nederland’ een feit.
In de vijf bisdommen waren al schoorvoetend katholieke bejaardenbonden ontstaan, onder de vleugels van de KAB, de Katholieke Arbeidersbeweging. De KAB wilde deze tak graag loslaten. Het bejaardenvakbondswerk kostte immers veel tijd en geld en een zelfstandige katholieke bejaardenbond zou makkelijker geld voor activiteiten kunnen inzamelen.
Het samengaan van de verschillende bonden in de bisdommen in een landelijk verband zorgde voor een grotere krachtsontplooiing en een landelijk front dat gehoor zou vinden bij regering en andere instanties, dacht men. En zo gebeurde het. Op 16 mei 1952 was de ‘Federatie van Diocesane Katholieke Bonden van Bejaarden en Gepensioneerden in Nederland’ een feit.
Historie K.B.O.
De naam Unie KBO is aan het einde van de jaren '70 ontstaan na diverse samenwerkingsverbanden van de, wat vroeger nog heette: De Katholieke Bond van Bejaarden en Gepensioneerden in de provincies.
Na diverse algemene vergaderingen in de provincies is in oktober 1979 besloten om deze federatie van Katholieke Bonden van Bejaarden en Gepensioneerden te hernoemen in de Unie KBO (Unie van Katholieke Bonden van Ouderen). De provinciale bonden heten dan ook: KBO Overijssel, KBO Noord-Holland, KBO Zeeland, enz.
De organisatie van de KBO ziet er als volgt uit; Bovenaan staat de Unie KBO als landelijk bureau.
Daaronder vallen de provinciale KBO’s die de lokale KBO’s faciliteren. Nagenoeg alle activiteiten voor de leden vinden lokaal plaats, wat de kracht van de KBO is.
De ouderenorganisaties in Nederland zijn al ruim vijftig jaar verenigd, tegenwoordig in de CSO, de koepel van ouderenorganisaties. De aangesloten lidorganisaties van de CSO zijn de Unie KBO, PCOB, NOOM en NVOG. Samen hebben ze meer dan een half miljoen leden.
De naam Unie KBO is aan het einde van de jaren '70 ontstaan na diverse samenwerkingsverbanden van de, wat vroeger nog heette: De Katholieke Bond van Bejaarden en Gepensioneerden in de provincies.
Na diverse algemene vergaderingen in de provincies is in oktober 1979 besloten om deze federatie van Katholieke Bonden van Bejaarden en Gepensioneerden te hernoemen in de Unie KBO (Unie van Katholieke Bonden van Ouderen). De provinciale bonden heten dan ook: KBO Overijssel, KBO Noord-Holland, KBO Zeeland, enz.
De organisatie van de KBO ziet er als volgt uit; Bovenaan staat de Unie KBO als landelijk bureau.
Daaronder vallen de provinciale KBO’s die de lokale KBO’s faciliteren. Nagenoeg alle activiteiten voor de leden vinden lokaal plaats, wat de kracht van de KBO is.
De ouderenorganisaties in Nederland zijn al ruim vijftig jaar verenigd, tegenwoordig in de CSO, de koepel van ouderenorganisaties. De aangesloten lidorganisaties van de CSO zijn de Unie KBO, PCOB, NOOM en NVOG. Samen hebben ze meer dan een half miljoen leden.
De Katholieke Bejaardenbond in het bisdom ’s-Hertogenbosch
In meerdere diocesane bonden van de K.A.B. werden aktiviteiten ontwikkeld om bejaardenbonden op te richten en plaatselijke afdelingen of bejaardensocieteiten te bundelen. In de zomer van 1950 gaf het Bossche KAB-bestuur aan zijn medeleden Jan de Zwart en Jan Cools opdracht om naast hun KAB-werk iets te doen voor de andere leden. Het was de bedoeling om voor hen voorzieningen te treffen, zowel op het gebied van de recreatie als in de sfeer van de sociale belangen. De bejaarde boeren en middenstanders konden namelijk blijven doorwerken, zo niet de arbeider, een enkeling uitgezonderd.
Reeds in juni 1950 - de datum getuigt welk een vaart De Zwart en Cools achter hun werk hadden gezet, kon een bescheiden begin worden gemaakt met ongeveer vijfhonderd leden. De Zwart en Cools ondervonden soms moeilijkheden om bestaande bejaardenclubjes van het nut van de bond te overtuigen. Alleen een reisje en een kaartje leggen, de rest komt wel denken ze. Ze houden de geringe contributie liever in de zak, waar ze nog geen sigaar van kunnen kopen, aldus een verzuchting van De Zwart in een van zijn talrijke notities.
In september 1951, toen de officiële oprichtingsbijeenkomst werd gehouden telde men reeds 1.200 leden. Jarenlang was de bejaarden bond in het Bossche een dienst van de KAB.
De secretaris van de bejaardenbond werd aangewezen door de KAB, de administratie werd eveneens door de arbeidersbeweging bekostigd en voor leden van de KAB die tevens lid waren van de bejaardenbond gold een aparte contributie.
Toen in 1957 voor iedere bejaarde de AOW ging gelden, werd de Bossche bejaarde bond opengesteld voor alle katholieke bejaarden en gepensioneerden en kon men een nieuwe zelfstandige koers gaan varen. Op 16 december 1957 werd de Kerkelijke Goedkeuring op de Statuten verkregen en een jaar later de Koninklijke.
In meerdere diocesane bonden van de K.A.B. werden aktiviteiten ontwikkeld om bejaardenbonden op te richten en plaatselijke afdelingen of bejaardensocieteiten te bundelen. In de zomer van 1950 gaf het Bossche KAB-bestuur aan zijn medeleden Jan de Zwart en Jan Cools opdracht om naast hun KAB-werk iets te doen voor de andere leden. Het was de bedoeling om voor hen voorzieningen te treffen, zowel op het gebied van de recreatie als in de sfeer van de sociale belangen. De bejaarde boeren en middenstanders konden namelijk blijven doorwerken, zo niet de arbeider, een enkeling uitgezonderd.
Reeds in juni 1950 - de datum getuigt welk een vaart De Zwart en Cools achter hun werk hadden gezet, kon een bescheiden begin worden gemaakt met ongeveer vijfhonderd leden. De Zwart en Cools ondervonden soms moeilijkheden om bestaande bejaardenclubjes van het nut van de bond te overtuigen. Alleen een reisje en een kaartje leggen, de rest komt wel denken ze. Ze houden de geringe contributie liever in de zak, waar ze nog geen sigaar van kunnen kopen, aldus een verzuchting van De Zwart in een van zijn talrijke notities.
In september 1951, toen de officiële oprichtingsbijeenkomst werd gehouden telde men reeds 1.200 leden. Jarenlang was de bejaarden bond in het Bossche een dienst van de KAB.
De secretaris van de bejaardenbond werd aangewezen door de KAB, de administratie werd eveneens door de arbeidersbeweging bekostigd en voor leden van de KAB die tevens lid waren van de bejaardenbond gold een aparte contributie.
Toen in 1957 voor iedere bejaarde de AOW ging gelden, werd de Bossche bejaarde bond opengesteld voor alle katholieke bejaarden en gepensioneerden en kon men een nieuwe zelfstandige koers gaan varen. Op 16 december 1957 werd de Kerkelijke Goedkeuring op de Statuten verkregen en een jaar later de Koninklijke.
De oprichting van de R.K. Bond van Bejaarden, Gepensioneerden en Invaliden, Afdeling Heesch
De oprichtingsvergadering werd op 26 mei 1955 gehouden in het voormalige
jeugdhuis dat later meerdere jaren dienst zou doen als clublokaal van de Jongerensoos De
Meule. De bestuursvergaderingen vonden plaats in de raadszaal van het oude gemeentehuis in verband met het ontbreken van een geschikte vergaderruimte in onze gemeente. Tot de grote initiatiefnemers om tot een zelfstandige vereniging te komen behoorden destijds Peer v.d. Akker en Johannes (Jan) Hendrik Hoogstraten, welke in de eerste bijeenkomst resp. tot waarnemend voorzitter en waarnemend sekretaris werden benoemd.
Onderstaan de notulen van de oprichtingsvergadering van de plaatselijke Afdeling van de R.K. Bond van bejaarden, gepensioneerden en invaliden, zoals de naam van de vereniging destijds luidde:
"Daar door ondergetekende (J.H. Hoogstraten) verschillende besprekingen hadden plaats gevonden om in Heesch een afdeling te maken voor bovengenoemde Bond werd mij door de heer R. Brands (inmiddels overleden) en de heer Th. van de Veerdonk aanbeveling gedaan om mij in verbinding te stellen met de heer P. v.d. Akker alhier om mij behulpzaam te zijn daar hier ter plaatse niets voor Bejaarden, Gepensioneerden en Invaliden werd gedaan. Met het inmiddelsdoor mij verworven adres van de heer De Zwart uit Nijmegen, districtsleider van het bisdom Den
Bosch, begaf ik mij naar meergenoemde P. v.d. Akker die direkt bereid bleek mij behulpzaam te zijn. De heer De Zwart had mij inmiddels al laten weten, om zo gauw mogelijk door te gaan, een datum te bepalen wanneer en waar we onze bijeennkomst wilden houden. Hij was graag bereid deze gadering bij te wonen. Direkt daarop stelden wij ons in verbinding met de heren Geestelijken en de Burgemeester. Beide autoriteiten waren ingenomen met ons voornemen en zegden hun volle steun toe.
De oprichtingsvergadering werd op 26 mei 1955 gehouden in het voormalige
jeugdhuis dat later meerdere jaren dienst zou doen als clublokaal van de Jongerensoos De
Meule. De bestuursvergaderingen vonden plaats in de raadszaal van het oude gemeentehuis in verband met het ontbreken van een geschikte vergaderruimte in onze gemeente. Tot de grote initiatiefnemers om tot een zelfstandige vereniging te komen behoorden destijds Peer v.d. Akker en Johannes (Jan) Hendrik Hoogstraten, welke in de eerste bijeenkomst resp. tot waarnemend voorzitter en waarnemend sekretaris werden benoemd.
Onderstaan de notulen van de oprichtingsvergadering van de plaatselijke Afdeling van de R.K. Bond van bejaarden, gepensioneerden en invaliden, zoals de naam van de vereniging destijds luidde:
"Daar door ondergetekende (J.H. Hoogstraten) verschillende besprekingen hadden plaats gevonden om in Heesch een afdeling te maken voor bovengenoemde Bond werd mij door de heer R. Brands (inmiddels overleden) en de heer Th. van de Veerdonk aanbeveling gedaan om mij in verbinding te stellen met de heer P. v.d. Akker alhier om mij behulpzaam te zijn daar hier ter plaatse niets voor Bejaarden, Gepensioneerden en Invaliden werd gedaan. Met het inmiddelsdoor mij verworven adres van de heer De Zwart uit Nijmegen, districtsleider van het bisdom Den
Bosch, begaf ik mij naar meergenoemde P. v.d. Akker die direkt bereid bleek mij behulpzaam te zijn. De heer De Zwart had mij inmiddels al laten weten, om zo gauw mogelijk door te gaan, een datum te bepalen wanneer en waar we onze bijeennkomst wilden houden. Hij was graag bereid deze gadering bij te wonen. Direkt daarop stelden wij ons in verbinding met de heren Geestelijken en de Burgemeester. Beide autoriteiten waren ingenomen met ons voornemen en zegden hun volle steun toe.
Door spontane medewerking van het gemeentebestuur verkregen wij een lijst van alle inwoners van
Heesch boven de 64 jaar,adres en geboortedatum. Onmiddellijk hierop begonnen we adressen te schrijven en drukwerk te laten maken, zodat we alles klaar hadden en ter post konden bezorgen, nl. 400 circulaires. Doch, owee, daar hadden we onze eerste strop: Door tegenwerking met de medeling klaag met de mededeling van het postkantoor vanwege te weinig port en bovendien nog een telegram van onze spreker en inleider de heer De Zwart, dat hij niet op 24 mei maar op donderdag 26 mei kon komen. Weg al ons werk, weg postzegels, want ze waren op het postkantoor reeds gestempeld.
Daar zaten we met onze mooie voornemens, maar er was toch nog iemand die ons hielp n.l. de genmeente-ambtenaar de heer M. v.d. Stappen, die als persvertegenwoordiger alle moeite heeft gedaan om de oprichtingsvergadering nog te doen slagen door een oproep te plaatsen in alle plaatselijke bladen. Het gevolg was dat op donderdag 26 mei aanwezig waren de heren kapelaans, mej. Verhoeven, de gemeentelijke Sociaal Werkster, de heer v.d. Stappen, namens de pers en zegge 15 heren, waarvan er nog 8 uit het klooster.
Statutair kon met 10 leden een afdeling worden opgericht en nadat de heer P. v.d. Acker als waarnemend voorzitter en ondergetekende als waarnemend secretaris zouden fungeren werd deze bijeenkomst door de heer v.d. Akker geopend met de christelijke groet, met een korte uiteenzetting wat bedoeling was van deze in de war gelopen oproep. De heer De Zwart gaf een duidelijke uiteenzetting van het doel van de Katholieke Bond van Gepensioneerden en Invaliden, welke resultaten bij de regering bereikt zijn, het aantal aangesloten leden en hoeveelbejaarden ons hele land telt en voor wie op zowel geestelijk als stoffelijk terrein moet worden gestreden.
Heesch boven de 64 jaar,adres en geboortedatum. Onmiddellijk hierop begonnen we adressen te schrijven en drukwerk te laten maken, zodat we alles klaar hadden en ter post konden bezorgen, nl. 400 circulaires. Doch, owee, daar hadden we onze eerste strop: Door tegenwerking met de medeling klaag met de mededeling van het postkantoor vanwege te weinig port en bovendien nog een telegram van onze spreker en inleider de heer De Zwart, dat hij niet op 24 mei maar op donderdag 26 mei kon komen. Weg al ons werk, weg postzegels, want ze waren op het postkantoor reeds gestempeld.
Daar zaten we met onze mooie voornemens, maar er was toch nog iemand die ons hielp n.l. de genmeente-ambtenaar de heer M. v.d. Stappen, die als persvertegenwoordiger alle moeite heeft gedaan om de oprichtingsvergadering nog te doen slagen door een oproep te plaatsen in alle plaatselijke bladen. Het gevolg was dat op donderdag 26 mei aanwezig waren de heren kapelaans, mej. Verhoeven, de gemeentelijke Sociaal Werkster, de heer v.d. Stappen, namens de pers en zegge 15 heren, waarvan er nog 8 uit het klooster.
Statutair kon met 10 leden een afdeling worden opgericht en nadat de heer P. v.d. Acker als waarnemend voorzitter en ondergetekende als waarnemend secretaris zouden fungeren werd deze bijeenkomst door de heer v.d. Akker geopend met de christelijke groet, met een korte uiteenzetting wat bedoeling was van deze in de war gelopen oproep. De heer De Zwart gaf een duidelijke uiteenzetting van het doel van de Katholieke Bond van Gepensioneerden en Invaliden, welke resultaten bij de regering bereikt zijn, het aantal aangesloten leden en hoeveelbejaarden ons hele land telt en voor wie op zowel geestelijk als stoffelijk terrein moet worden gestreden.
Niettegenstaande het kleine aantal van opkomst heerste er toch een gezellige stemming mede dank zij een zoon van Van de Akker die met zijn accordeon nog enkele nummers ten gehore bracht, hetgeen zeer in de smaak viel. Het resultaat was dat van de 15 aanwezigen er 14 konden konden worden ingeschrevenvoor het lidmaatschap Hiermede was de oprichting een feit en zag ik mijn werk bekroond, maar ik was met een en ander helemaal niet tevreden.
Door de vergadering werd een 3e lid aan het voorlopige bestuur toegevoegd nl. de heer Th. v.d. Heiden, die op verzoek van de vergadering de funktie van penningmeester zou waarnemen tot de volgende bijeenkomst omdat de opkomst te klein bleek om een definitief bestuur te formeren. Ondanks tegenslagen was de oprichting een feit geworden".
Tot de leden die zich opgaven behoorden: de heren P. v.d. Akker, J.H. Hoogstraaten, Th. Heiden, J. v.d. Stappen, v. Dinther, J. van Herpen, Th. v.d. Veerdonk, W. Duffhues, J. van Soerland en Fr. van Bakel en voorts de dames: A. v.d. Heiden-Ansink, D. v.d. Doelen-v.d. Kant en van Soerland.
Het doel van de vereniging was de behartiging van de geestelijke en stoffelijke belangen van de leden.
In de bijeenkomst van 16 juni 1955 gaf de heer Chris de Gier, bestuurslid van de Diocesane Bond te 's- Hertogenbosch een uitnemende uiteenzetting omtrent het doel van de Katholieke Bond en de werkzaamheden die door het bestuur verricht werden in het belang van de bejaardenzorg en voor de Invaliden.
Door de vergadering werd een 3e lid aan het voorlopige bestuur toegevoegd nl. de heer Th. v.d. Heiden, die op verzoek van de vergadering de funktie van penningmeester zou waarnemen tot de volgende bijeenkomst omdat de opkomst te klein bleek om een definitief bestuur te formeren. Ondanks tegenslagen was de oprichting een feit geworden".
Tot de leden die zich opgaven behoorden: de heren P. v.d. Akker, J.H. Hoogstraaten, Th. Heiden, J. v.d. Stappen, v. Dinther, J. van Herpen, Th. v.d. Veerdonk, W. Duffhues, J. van Soerland en Fr. van Bakel en voorts de dames: A. v.d. Heiden-Ansink, D. v.d. Doelen-v.d. Kant en van Soerland.
Het doel van de vereniging was de behartiging van de geestelijke en stoffelijke belangen van de leden.
In de bijeenkomst van 16 juni 1955 gaf de heer Chris de Gier, bestuurslid van de Diocesane Bond te 's- Hertogenbosch een uitnemende uiteenzetting omtrent het doel van de Katholieke Bond en de werkzaamheden die door het bestuur verricht werden in het belang van de bejaardenzorg en voor de Invaliden.
Tijdens deze bijeenkomst gaven zich spontaan 61 personen als lid op zodat de vereniging toen 75telde, hetgeen de waarnemend voorzitter de opmerking aan de heer Hoogstraten ontlokte: "Ben je nu tevreden."
De kontributie werd bepaald op 25 cent per maand per persoon en 40 cent per echtpaar; van ditbedrag moest maandelijks een dubbeltje per lid aan het hoofdbestuur te 's-Hertogenbosch worden afgedragen. Er werd daarnaast overgegaan tot verkiezing van een definitief bestuur. Na gehouden stemming werd dit als volgt geformeerd:
voorzitter: Peer v.d. Akker; secretaris:Jan Hoogstraten; penningmeester: Hasje v.d. Stappen; bestuurslid: Dina v.d. Doelen-v.d. Kant en commissaris: Th. v.d. Heiden. Tot geestelijk adviseur werd kapelaan J. v.d. Sande benoemd.
In de bijeenkomst van 27 juli 1955 werd besloten een afzonderlijke kas op te richten voor een jaarlijkse uitgaansdag in de zomer. Maandelijks werd een kwartje extra voor dit doel afgedragen. Het aantal leden bedroeg op dat moment 107. Reeds enkele jaren later werd een besluit om een extra bedrag voor de jaarlijkse reis te berekenen na felle discussies ongedaan gemaakt.
Meerdere bejaarden verzetten zich hevig omdat op deze manier de lasten van de karige Drees-inkomsten nog werden verhoogd.
Op de eerste jaarvergadering van 6 juni 1956 bleek dat het ledenbestand in één jaar van 14 tot 150 was toegenomen. Door de burgemeester werd de toezegging gedaan dat van gemeentewege een financiële bijdrage zou worden verstrekt voor de jaarlijkse uitgaansdag. Hij spoorde het bestuur echter aan niet te grote reizen te organiseren daar dit niet goed voor de 'oudjes' was.
De kontributie werd bepaald op 25 cent per maand per persoon en 40 cent per echtpaar; van ditbedrag moest maandelijks een dubbeltje per lid aan het hoofdbestuur te 's-Hertogenbosch worden afgedragen. Er werd daarnaast overgegaan tot verkiezing van een definitief bestuur. Na gehouden stemming werd dit als volgt geformeerd:
voorzitter: Peer v.d. Akker; secretaris:Jan Hoogstraten; penningmeester: Hasje v.d. Stappen; bestuurslid: Dina v.d. Doelen-v.d. Kant en commissaris: Th. v.d. Heiden. Tot geestelijk adviseur werd kapelaan J. v.d. Sande benoemd.
In de bijeenkomst van 27 juli 1955 werd besloten een afzonderlijke kas op te richten voor een jaarlijkse uitgaansdag in de zomer. Maandelijks werd een kwartje extra voor dit doel afgedragen. Het aantal leden bedroeg op dat moment 107. Reeds enkele jaren later werd een besluit om een extra bedrag voor de jaarlijkse reis te berekenen na felle discussies ongedaan gemaakt.
Meerdere bejaarden verzetten zich hevig omdat op deze manier de lasten van de karige Drees-inkomsten nog werden verhoogd.
Op de eerste jaarvergadering van 6 juni 1956 bleek dat het ledenbestand in één jaar van 14 tot 150 was toegenomen. Door de burgemeester werd de toezegging gedaan dat van gemeentewege een financiële bijdrage zou worden verstrekt voor de jaarlijkse uitgaansdag. Hij spoorde het bestuur echter aan niet te grote reizen te organiseren daar dit niet goed voor de 'oudjes' was.
Wat houdt het KBO werk in?
De Unie zorgde voor de belangenbehartiging en de afdelingen organiseerden activiteiten, gevoed door de bonden. Zo werd na lange tijd en jarenlange discussie, in 1987 de Welzijnswet ingevoerd. Het was de eerste keer dat de overheid taken decentraliseerde. Gemeenten kregen meer verantwoordelijkheden, ook voor het ouderenbeleid. Dat betekende dat KBO-afdelingen op gemeenteniveau aan belangenbehartiging moesten gaan doen. Daar hadden ze ontzettend veel zin in. De Unie KBO organiseerde grote bijeenkomsten door het hele land om afdelingen toe te rusten voor deze taak. Het spanningsveld met de bonden nam wel toe toen de Unie steeds meer diensten ging verlenen aan afdelingen. Zeker de grotere bonden deden dat liever zelf.
Hoe ging het verder?
De belangenbehartiging van de Unie KBO kende een bruisend hoogtepunt in de jaren negentig. Ruim 6.000 bezoekers kwamen in Den Bosch naar de Nationale KBO Manifestatie ‘Ouderen van vandaag en morgen’, geopend door toenmalig minister-president Lubbers. Er moesten extra tenten geplaatst worden om de vele deelnemers te plaatsen, er ontstonden files rond Den Bosch. Het was ‘de grootste ouderenmanifestatie ooit in ons land gehouden’, zoals de Volkskrant schreef. Dan was er de grote manifestatie in Den Haag tegen de bezuinigingen op de subsidies van de ouderenorganisaties (waardoor deze uiteindelijk van tafel werden geveegd). En natuurlijk de monstermanifestatie in Eindhoven, waar in 1994 op initiatief van de Unie KBO maar liefst 12.000 senioren samenstroomden om te betogen ‘Handen af van de AOW’. Een groots evenement dat partijleider Brinkman uiteindelijk zijn lijsttrekkerschap kostte.
De Unie zorgde voor de belangenbehartiging en de afdelingen organiseerden activiteiten, gevoed door de bonden. Zo werd na lange tijd en jarenlange discussie, in 1987 de Welzijnswet ingevoerd. Het was de eerste keer dat de overheid taken decentraliseerde. Gemeenten kregen meer verantwoordelijkheden, ook voor het ouderenbeleid. Dat betekende dat KBO-afdelingen op gemeenteniveau aan belangenbehartiging moesten gaan doen. Daar hadden ze ontzettend veel zin in. De Unie KBO organiseerde grote bijeenkomsten door het hele land om afdelingen toe te rusten voor deze taak. Het spanningsveld met de bonden nam wel toe toen de Unie steeds meer diensten ging verlenen aan afdelingen. Zeker de grotere bonden deden dat liever zelf.
Hoe ging het verder?
De belangenbehartiging van de Unie KBO kende een bruisend hoogtepunt in de jaren negentig. Ruim 6.000 bezoekers kwamen in Den Bosch naar de Nationale KBO Manifestatie ‘Ouderen van vandaag en morgen’, geopend door toenmalig minister-president Lubbers. Er moesten extra tenten geplaatst worden om de vele deelnemers te plaatsen, er ontstonden files rond Den Bosch. Het was ‘de grootste ouderenmanifestatie ooit in ons land gehouden’, zoals de Volkskrant schreef. Dan was er de grote manifestatie in Den Haag tegen de bezuinigingen op de subsidies van de ouderenorganisaties (waardoor deze uiteindelijk van tafel werden geveegd). En natuurlijk de monstermanifestatie in Eindhoven, waar in 1994 op initiatief van de Unie KBO maar liefst 12.000 senioren samenstroomden om te betogen ‘Handen af van de AOW’. Een groots evenement dat partijleider Brinkman uiteindelijk zijn lijsttrekkerschap kostte.
Belangenbehartiging
De samenleving veranderde in die jaren sterk door de ontkerkelijking, de individualisering en nieuwe politieke verhoudingen. Gepensioneerden met hun toenemende vitaliteit profileerden zich meer en meer als actieve burgers met een eigen rol in de samenleving. KBO-ers wilden medeverantwoordelijkheid dragen. Niet vanuit nieuwe armoede, maar vanuit kracht en solidariteit, wat vraagt om een sterke AOW als pensioenbasis. De idealen van de Unie KBO zijn grotendeels behouden gebleven: vanuit haar geïnspireerde traditie zorgen dat de leden naar vermogen productief, vitaal en gezond kunnen blijven meedoen en dat hun belangen worden behartigd.
[bron: www.uniekbo.nl/unie-kbo/historie/60-jaar-unie-kbo.html]
De samenleving veranderde in die jaren sterk door de ontkerkelijking, de individualisering en nieuwe politieke verhoudingen. Gepensioneerden met hun toenemende vitaliteit profileerden zich meer en meer als actieve burgers met een eigen rol in de samenleving. KBO-ers wilden medeverantwoordelijkheid dragen. Niet vanuit nieuwe armoede, maar vanuit kracht en solidariteit, wat vraagt om een sterke AOW als pensioenbasis. De idealen van de Unie KBO zijn grotendeels behouden gebleven: vanuit haar geïnspireerde traditie zorgen dat de leden naar vermogen productief, vitaal en gezond kunnen blijven meedoen en dat hun belangen worden behartigd.
[bron: www.uniekbo.nl/unie-kbo/historie/60-jaar-unie-kbo.html]
Voorzitters
26 mei 1955 - 24 apr 1963P. v.d. Akker
24 apr 1963 - 28 apr 1964H. Kooijman
28 apr 1965 - 29 apr 1965P. v.d. Akker, wnd.
29 apr 1965 - 13 apr 1967W. van Esch
13 apr 1967 - 1974M. van Herpen
1974-1978C. van Uden, pastoor
1979-1980A. Burcksen, rector
1980-1988P. de Klerk, o.s.c.
1989-19..Ant. v.d. Stappen
26 mei 1955 - 24 apr 1963P. v.d. Akker
24 apr 1963 - 28 apr 1964H. Kooijman
28 apr 1965 - 29 apr 1965P. v.d. Akker, wnd.
29 apr 1965 - 13 apr 1967W. van Esch
13 apr 1967 - 1974M. van Herpen
1974-1978C. van Uden, pastoor
1979-1980A. Burcksen, rector
1980-1988P. de Klerk, o.s.c.
1989-19..Ant. v.d. Stappen
Secretarissen
26 mei 1955 - 25 nov 1957J.H. Hoogstraten
26 nov 1957 - 19 okt 19790J. van Herpen
19 okt 1970 - 15 mrt 1979J. v.d. Berg
15 mrt 1979 - 1982E.P. Timmermans
1983-1985J. Peekel
1985-1989Ant. v.d. Stappen
1989-19..J. van Dijk
26 mei 1955 - 25 nov 1957J.H. Hoogstraten
26 nov 1957 - 19 okt 19790J. van Herpen
19 okt 1970 - 15 mrt 1979J. v.d. Berg
15 mrt 1979 - 1982E.P. Timmermans
1983-1985J. Peekel
1985-1989Ant. v.d. Stappen
1989-19..J. van Dijk
23 beschreven archiefstukken
Inventaris
23 beschreven archiefstukken
Kenmerken
23 beschreven archiefstukken