Archieven

112 Voor schepenen van Helvoirt Daniël Franchois van Dompzelaar en Willem Aarts Smolders zijn verschenen Johannes Mastenbroek, regerend schepen en Leendert van Gogh, herbergier alhier. Zij hebben op vordering van Abraham Justus Verster volgende onder ede verklaard. Eerste comparant verklaarde dat in maand februari jongstleden een boer uit Haaren Carel Karmans, zeer vuil en beslijkt en ook dronken in zijn huis heeft binnengelaten, welke nadat hij eerst enige kannen bier en daarna 2 flessen wijn had besteld en geconsumeerd, een 3e fles bestelde waarna eerste comparant hem naar geld vroeg, Hij zei ‘ik zal u alles betalen, geef maar wijn waarop eerste comparant antwoordde ‘ik geef u geen wijn zonder betaling, ga naar bed, ik zie wel dat u geen geld hebt’. ’s-Morgens is hij na gewekt te zijn door eerste comparant naar keuken gekomen en kort daarna zonder iets te zeggen wilde vertrekken. Toen comparant dit gewaar werd zei hij ‘dit is geen manier van doen, gij moet eerst betalen en dan pas vertrekken’, waarop de heer Karmans zei geen geld te hebben maar ik ga het lenen bij pastoor alhier. Hierop antwoordde eerste comparant dat hij bij de pastoor geen geld zal krijgen en dat hij direct moest betalen of anders zijn kleding moet uittrekken, ik wil niet door u bedonderd worden of woorden van gelijke strekking. Na enig protest trekt hij zijn vest uit. Eerste comparant voegt hieraan toe dat hij dit na betaling terug kan krijgen. Naderhand heeft eerste comparant geconstateerd dat bed waarin de heer Karmans had geslapen zeer bevuild was. De tweede comparant verklaarde dat de heer Karmans op dezelfde dag naar zijn huis is gekomen met verzoek te mogen logeren waarin hij toestemde. De volgende dag is hij heimelijk zonder iets te zeggen vertrokken waarna tweede comparant vaststelde dat matras, de kussens en laken waarop de heer Karmans had geslapen, zodanig bevuild waren dat vuiligheid door matras was gelopen.