Archieven

36 Voor schepenen van Veghel verschenen Jan Geerits van Weetering, Jan en Hendrik Hendrikx van der Heijden, "luijden van eere", wonende "aant Eerde, ende nabuuren van Hendrik Rutten van Hintelt, getrout met Elisabeth Jan Aarts Verhagen," om op verzek van genoemde Hendrik Rutten een verklaring af te leggen. Zij verklaren "dat sekere Aalbert Aarts Verhaagen, oom van den requirants huijsvrouwe, nu den tyd van ontrent agt jaaren gewoont hebbende ten huyse van voors(creven) requirant, dat sy daar dagelykx als nabuuren hebben verkeert en by die occasie gesien en in alles ondervonden dat den voornoemde Aalbert Aarts Verhaigen syne sinne gans onmagtig, en niet anders als een kind, soo in praaten als in ommegang kan worden aangemerkt, ende diens volgens, soo als een yder bekent is, niet in staat is syne goederen te regeeren off administreeren, ja, sodanig dat wanneer sy comparanten soude willen bedrieglyk handelen, alle zyne goederen, boomen of andersints bijna om niet soude connen afkoopen. Gevende hij eerste deponent voor redenen van welwetentheyt, dat hy gesien heeft dat den voorn(oemde) Aalbert nemende een hant vol stroy, stokende dat aant vuur aan en gaande brandende naar ’t bet. Vragende hij deponent wat hij daar meede wilde doen. Antwoorde: "Aansteken." Ook nog dat hy agter de koije was in den stal, plukkende en raekende het mest daer agter met syn handen om sonder riek te gebruijcken, en meer andere kinderlyke historie. Den tweede deponent verclaart gesient te hebben dat voornoemden Aalbert in de kerk onder ’t midden van de godsdienst syn selfven wilde ontkleeden en syn kousen woude uyttrecken. ’t geene belet wiert. Den derden deponent betuijgt ook gesien te hebben dat hy een pijp toeback in de kerk woude aansteeken, en nu onlangs nog gesprooken, waar of schoon dagelyks met hem verkeerde, den selven Aalbert hem deponent vraagde: "Wie bent gij,"

37 Schepenen van Veghel verklaren "dat joncker Hendricus, requirant, een wettig soone van joncker Lambert van Gerwen de Meeling en juffr(ou) Pietronella van Leeuwen, en alhier binnen dese plaatse gebooren, wiens grootvader en grootmoeder waaren joncker Lambert van Gerwen de Meeling en freule Catarina Walraaven d’ Erp, affcomstig van de heere van Erp en Veghel. Zijnde de voornoemde freule Catarina, des requirants grootmoeder, geweest de eijge tante van mevrouwe de gravinne van Berlo, welcken heere graave van Berlo, in leven is geweest brigadier ten dienste van haar Hoog Mog(ende), de Heeren Staaten Generaal deser Verenigde Nederlanden. Dat opgem(elte) joncker, requirant, en voorsaaten voor soo veel ons bekent os, sig altyt vroomelyk, eerlyck ende in alle deugt hebben gedraagen ende gecomporteert, sonder oijt ter contrarie gehoort te hebben. Ende dewijle den selven voornemens is elders sijn fortuijn te gaan soecken, soo hebben wij schepenen dese onse waare ende opregte verclaringe zijn Ed(ele) niet connen weijegren, maar mede gedeelt."

38 Schepenen van Veghel verklaren "ons op heden dato onderges(creven) des voormiddag den agt uure te hebben begeven aan de woonhuijsinge van Hendrik van de Laarschot, staande binnen desen dorpe genaemt aen de Leest, en aldaer tegenover voors(creven) huijsinge in seecker gragt oft sloot met de voeten int waater vinden leggen het dood lighaemke van Annemij, dogtere Hendrick van de Laarschot voors(creven), out, soo men seijde, ruijm vier jaaren." Op bevel van de Hoogschout werd het lighaam gevisteerd "door Theodorus Vos, m(eeste)r chirurgijn alhier, edog geene de minste wonde, quetsure oft blauwe placken aent selve bevonden, dan alleen dat het selve was opgeswollen vant water, waar door de levende geesten syn vervloogen, en alsoo notoir door het water de dood is gevolgt ende daer inne verdroncken."