skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Ans Holman
Ans Holman RA Tilburg
Menu
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Ans Holman
Ans Holman RA Tilburg

Kranten

Kranten

Oude kranten zijn bij uitstek geschikt om informatie te vinden over grote en kleine gebeurtenissen uit het verleden, maar ook vind je er veel gegevens in over personen, advertenties van bedrijven, verslagen van sportwedstrijden enz.

Hier kun je op ieder willekeurig woord zoeken in tienduizenden krantenpagina's van voornamelijk lokale kranten uit Noordoost-Brabant:

- Boxmeers Weekblad, 1868-1945 (Boxmeer en omstreken)
- De Echo, 1881-1945 (Cuijk en omstreken, Gennep en Zuid-Gelderland)
- Graafsche Courant, 1852-1949 (Grave tot Boxmeer en omstreken)
- Udensche Courant, 1910-1970 (Uden, Veghel, Erp, Boekel, Gemert en omstreken)
- Krantenknipsels Bende van Oss

De jaargangen t/m 1945 zijn online te doorzoeken en bekijken, de jaargangen vanaf 1946 vanwege auteursrecht alleen op onze studiezaal.

Let op: alle teksten zijn via ocr (optical character recognition, automatische tekenherkenning door de computer) toegankelijk gemaakt. De ocr-software maakt daarbij veel fouten. Een i of l wordt dan bijvoorbeeld als een 1 herkend. Houd hier rekening mee bij het zoeken.

Tip: veel Brabantse kranten kun je ook doorzoeken via www.delpher.nl

> Algemene hulp en zoektips

beacon
 
 
BWB-1899 Boxmeers weekblad
Erfgoedstuk
Krantenpagina
Boxmeers weekblad, 1899-02-18; 1
Naam krant:
Boxmeers weekblad
Pagina:
1
Datum:
1899-02-18
Jaargang:
1899
't Was op den avond van den tienden dag. sMorgenvroeg zult gij weer in het gelid moeten waarde heer, sprak de wachtmeester. Dekapitein zelf heeft bericht gegeven, dat gij als No. 4 zijt ingedeeld, Dat is het lichtste »nommer." »Dat is miserabel, bromde Erhart, die juist zijne spin aan het voeren was. »Ge weet wel, No. 4 heeft niets te doen dan granaten en kogels aan te dragen, destukkente laden en op te poetsen, ziedaar alles . •. Welnu, en hoe zal het gaan met het rijden? x>Miserabel, was het lakonisch antwoord. »Nu, ik zal je een mak beestje bezorgen, zoo mak als eene geit, hoor. Moed gehouden! Prins Stefan zal in eigen persoon de schietoefeningen inspecteeren. nZoo, moet er waarachtig geschoten worden. Waar dan toch? De wachtmeester kon zijn lach niet inhouden. »Die spin brengt je hoofd heelemaal op hoi, geloof ik. Van het kanongedonder zult ge wel weer wakker worden Een heerlijke zomermorgen was het, toen de reveille werd geblazen op den elfden da.g. Gejaagd en zenuwachtig schoot professor zijn koninklijken wapenrok aan. Den heelen nacht door had hij eene groote No. 4 voor zijne oogen zien dansen, die ten langen laatste bleef vastha- ken in een spinneweb. Een dikken rand van pakpapier frommeld hij in zijnen helm, die veel te groot was j zijn sabel
gespte hij stevig vast en hing de patroontasch over zijn schouder. Dan ijlde hij naar den stal om het strijdros eens te monsteren, dat hij dien dag als held No. 4 zou berijden. Alles in den stal was in rep en roer. De wacht meester wees Godfried zijn paard aan. Ik heb den klepper maar vast laten zadelen, dat hadt jij toch nooit klaar gespeeld. Erhart zag den draver aan met eenen mistrou- wenden blik. en even argwanig keek het paard zijnen berijder in de oogen. Als om kennis te maken en vriendschap te sluiten. klopte Erhart zijn ros op den nek. 5>Hap, was het antwoord. En kersroode bloed- druppels sijpelden uit den protessoralen duim door den dikken handschoen. »Auw, ellendige rakker! Een flinke slag met den sabel en dan weer een tjap met den rechter- achterpoot, waardoor de arme natuurvorscher, zoo lang als hij was, over de binnenplaats rolde. »Nou hoor, mak als eene geit, mompelde hij tusschen zijn tanden, terwijl hij met zijii bloedigen handschoen langs de plaats des onheils streak. Behoedzaam naderde hij nu aan den anderen kant. greep de teugels en begon er aan te trekken als een koster aan het klokketouw. 't Gelukte eindelijk den ruiter, zijn ouden knol, die door eene ilinke afrossing echter heel wat opgeknapt was, zonder verdere ongelukken in het open veld te brengen. Weliswaar maakte de klep per nog eene slinksche achterwaartsche beweging om zijnen pikeur voor den tweeden maal een verraderlijken hap te geven, maar ditmaalkreeg hij slechts den sabelriem tusschen zijn tanden. 't Was maar goed, want hij beet den riem vlot- weg in tweegn. «Rechtsom ! Voorwaarts, marsch !» En't ging vooruit recht tegen de schietlinie in. In het beg[in reed Erhart vrijwel, hoewel hij bijna dezelfde gewaarwording ondervond als toen
hij op zijne wetenschappelijke reis op een kameel naar Mekka toerde. Maar op eens werden de paarden in draf ge- zet. — (cin 's hemels naam, dat gehobbel... nee, ik kan het niet uithouden!» Hop, hop, hop! Professor danste van het za- del omhoog als een kaatsbal. Krampachtig greep hij zich vast aandemanen van zijn paard, dat juist daardoor immer vuriger vooruitvloog. De twee kanonniers op zij schimpten en vloekten «Batterij, links, galop !» klonk het commando, van kapitein Christoffel. Het achterste gelid, waar- in Godfried reed, moest zich naast het voorste plaatsen en dus zijn draf versnellen. ((Half links,... galop, marsch!» schreeuwt de luitenant van het tweede gelid. Galop! denkt Godfried en priemt zijn paard de sporen in den buik. En de knol maakt een sprong, dat professor de stijgbeugels kwijtraakt, terwijl hij voortvliegt, immer voort, met den helm in zijn nek. ((Ben je dan razend? Halt, weerwolf!» bulder- de de kapitein, toen Godfried ademloos kwam voorbijrennen. «Halt?!» dacht hij. «Jawell» De klepper neemt een draai en wil rechtsom, als een pijl uit den boog, naar den stal terug. Juist komt prins Stefan met zijn staf aandraven. Godfried's draver spitst de ooren en holt in woeste vaart erop los, midden tusschen generaals en officieren, zoodat zij naar links en naar rechts uit elkander stuiven. Vreeselijke scheldwoorden en allerlei liefelijke namen vliegen van alle kanten den armen pro fessor naar het hoofd; het had hem niets kun nen schelen, al was hij op hetzelfde oogenblik met paard en al in den diepsten afgrond der aarde neergezonken. Maar zijn ros was niet te temmen. Schaamteloos springt het rond te mid-
DUITSCHLAND. — Uit Ponta del Gada (Azoren) wordt dd. 12 Febr. geseind : De stoomboot«Wechau- ken)) is met 25 passagiers van den Ham burg—Amerikaanschen stoomer «Bulgaria» hier aangekomen. De kapitein meldt, dat de «Bulgaria)) hopeloos op den Oceaan drijft, op 800 mijlen van de Azoren. Het lot der ove- rige 65 passagiers is onbekend. — Volgens een bericht uit Berlijn zijn uit het graf van Caprivi de gouden kwasten van de kransen gestolen, welke de Keizer en anderen gezonden hadden. — De vorige week is het bij Wolgast gelegene koninklijke domein Gr. Ernsthof een den van de stafofificieren, en schijnt zijn oor- spronkelijk plan van naar den stal terug te kee- ren, helaas! op te geven. Langzaam wist men den klepper eindelijk tot fatsoen te brengen; en als was hij een hoofdof- ficier, zoo kwam Godfried, wel druipend van het zweet, maar toch met fier opgeheven hoofd, te- gelijk met prins Stefan aan op de plaats, waar de batterij tot vuren stond opgesteld. «Nu zie je maar, dat je met je knol wegkomt! Ordinans' breng dien ezel op zijn plaats!» sprak een der officieren. Heelhuids, maar tot den dood toe afgejakkerd, kwam Godfried aaa. Juist dreunde het eerste schot, toen hij met een zucht van verlichting van zijn paard gleed. Als N°. 4 stond professor achter het hem aan- gewezen kanon om granaten aan te reiken en in het stuk te brengen. Naast hem — 't was ofde duivel in het spel kwam! — stond weer die on- hebbelijke tuinier als No. i, om op kommando af te vuren. Waarom toch moest deze man met zijn rooden neus en zijn schuinsche manier van kijken hem overal op de hielen zitten als zijn eigen schaduw ? Een ondeugend knipoogje beduidde Godfried, dat zijn onhandigheid zeer goed werd opgemerkt, toen hij den eersten granaat den beste v66r zijn voeten liet neerrollen in het zand. Overigens ging het vrij goed met professor's schuttersbedrevenheid. Twaalf maal achtereen werden de stukken afgevuurd; en reeds stond Godfried voor den dertienden keer met een punt- kogel gereed ter lading,
Alleen Erhart maakte eene uitzondering. Juist stond hij met een kogel in de hand. (iWat zal ik nog langer met dat zware ding gaan staan houden, bromde hij tusschen de tan den. En tegen het kommando in plaatste hij den kogel in het stuk. »Opbreken! Voorwaarts! kommandeerde de kapitein. De stukken werden bespannen. De kanonniers, die nog ter lading gereed stonden met een gra naat in de hand, borgen dien weg bij de over- gebleven projectielen en alien begaven zich ver- volgens naar de paarden, die een weinig achter- af stonden. Godfried kon begrijpelijkerwijze zijn projectiel niet meer terugnemen uit den vuur- mond, want de gedienstige oud-tuinman had hem ijverig geholpen om den granaat ver genoeg erin te duwen. Professor meende echter, dat alles in orde was. En daarom schrok hij niet weinig, toen Christof fel aan de geschutscommanten vroeg: «Zijn de stukken vrij ?» «Eerste linie, stukken vrij !» riep de luitenant van het eerste gelid. Tweede linie, stukken vrij!» antwoordde de luitenant vair het tweede gelid. Nu kreeg professor eene koude rilling over zijn rug. ((Heer onderofificier®, wilde hij stotteren. Maar de luitenant, die nog al veel met zijn paard te doen had, hoorde zijn gestotter niet. «Hou je stil, professor, over dien granaat!» fluisterde de roodneuzige tuinman. «Anders gaan wij er achter. Als een vonnis, waar het behoud van zijn le ven afhing, klonk Godfried het antwoord van het dercie gelid in de ooren! «Derde linie, stuk ken vrij!» iWordt vtrvalgd.)
Gevonden alinea's: 5
1 gedigitaliseerd