Stelling: De mooiste verhalen schrijf je met pen en papier, niet achter je beeldscherm

Dit lijkt me persoonlijk.

In mijn geval, "schrijf" ik iets meestal in mijn hoofd terwijl ik met de afwas bezig ben of iets dergelijks. Dan is het meestal wel voor 80% klaar. Als ik dan ga zitten het op te schrijven, wil ik mijn gedachten zo snel mogelijk "op papier" hebben. De enige methode die mij dat toestaat is via het beeldscherm. Als kind kreeg ik al kramp van schrijven en nu kan ik het helemaal niet meer. Als ik mijn hoofd op het scherm heb geleegd, dan begin ik structuurverbeteringen aan te brengen. Da's de overige 20%. Het beeldscherm is hierbij veel gemakkelijker dan de pen (en dat lijkt me niet voor discussie vatbaar, tenzij je niet kunt typen of zo).

Ik durf de persoonlijke stelling aan dat zonder elektronisch tekstverwerken, waarmee we eind jaren '80 werden gezegend (in mijn geval dan), ik na mijn opleidingen niet veel verder dan boodschappenlijstjes was gekomen.

En nu ik me dat bedenk, herinner ik me de de vele typistes (meestal vrouwen inderdaad) die een kakofonie van getype voortbrachten als ik als kind aan de hand van mijn vader een bankkantoor binnenliep. Eigenlijk is dat elektronisch tekstverwerken een enorme feministische verbetering want nu typen mannen ook, en houden ze zelfs tijd over de afwas te doen. Daar, cirkel rond.

Eigenlijk had ik medio jaren '80 ook wel een tekstverwerker willen hebben, toen ik aan mijn doctoraalscriptie werkte. Indertijd schreef ik die inderdaad eerst met pen en papier, om hem daarna uit te typen op een afgedankte elektrische typmachine van het werk van mijn vader. Nog zo eentje met hamertjes die de hele tijd stond te zoemen, ook als je niks deed. De eerste week gooide ik iedere morgen de tekst weg die ik daags tevoren had geschreven. Met een tekstverwerker was dat niet nodig geweest... Toen ik een keer op gang was ging het gelukkig wel beter.

Beste Paul en Mark,

De digitale wereld is niet meer weg te denken in deze tijd. Maar toch kan ik volledig achter de stelling van Paul staan. Misschien ben ik wel een dinosauriër in de huidige schrijfwereld maar het lukt mij gewoon niet om mijn gedachten rechtstreeks aan het beeldscherm toe te vertrouwen.

Als ik schrijf dan ga ik heerlijk op de bank liggen, gewapend met schrift en potlood en schrijf en streep er lustig op los totdat ik het gevoel heb, yes nu is het goed. En wat heerlijk is het daarna dat je computer voor jou alle taalfouten corrigeert!

En Mark….afwassen doe ik niet meer, dit besteed ik uit aan mijn vaatwasser.

@ Nettie, En uw man vindt dat niet beledigend dat u hem zo noemt?

Beste Mark, mijn man en ik hebben ontzettend gelachen om jouw reactie. Probeer eens op Google het woord vaatwasser in te typen en wellicht gaat er dan een lampje branden.

Haha, Ik heb de regel dat als er een grap voor het oprapen ligt je er voor moet gaan, met alle risico's van dien. Goed te lezen dat er nog mensen met een gevoel voor humor zijn.