Het Eind in Helvoirt was vroeger waar de Kerkstraat (nu Torenstraat) op de kruising N65 uitkwam. Dit was een plein genaamd het Eind. Alle gebouwen moesten gesloopt worden voor de nieuwe vierbaans Rijksweg N65. Ook de herberg De Roode Leeuw.
In 1556 wordt er al gesproken over een huys genoemd Den Rooden Leeuwe. Hier waren stallingen een bergh en brouwhuys gevestigd. Het was gelegen vooraan op het Eind op foto het eerste witte huisje met vensters.
In het jaar 1715 is De Roode Leeuw eigendom van Gijsbert Everts van Engelen, gekocht van de kinderen Ansems van Tuyl.
De Roode Leeuw was het eerste witte huis met vensters rechts (Foto: collectie Annie van Roessel-Kolen)
In 1807 is het Joseph Beex die De Roode Leeuw erft van Barthel (Bartholomeus) Beex. Deze Barthel Beex was gehuwd met Maria Catharina Brokke.
Zij krijgen vijf kinderen. Hun zoon Joseph trouwt rond 1797 met Anna Maria van Riel.
Zoon Willem trouwt op30 maart 1799 te Helvoirt met Maria Elisabeth van der Poel. Zij krijgen drie kinderen, twee dochters en een zoon. Zoon Cornelis is geboren op 16 maart 1804 te Helvoirt. Willem Beex is overigens eigenaar van het nabijgelegen Cafe De Zwarte Leeuw. In het bevolkingsregister staat Cornelis ingeschreven als tapper van De Roode Leeuw.
In een brief aan burgemeester en leden van het bestuur van Helvoirt geven de ondertekenaars aan te stemmen tegen invoering van een gemeentebelasting op sterkedrank. Deze brief is ondertekend door dertien personen als eerste door C. Beex.
Op 26 november 1881 overlijdt Cornelis ongehuwd op 77-jarige leeftijd.
Petrus van Laarhoven, schoenmaker en neef van Cornelis, komt zijn overlijden aangeven. Als beroep van Cornelis wordt tapper herbergier opgegeven. Petrus van Laarhoven (gehuwd met Francisca Paymans) is de zoon van Adriaan van Laarhoven, die weer gehuwd was met Philippina Beex, zus van Cornelis.
Herberg De Roode Leeuw is daarna omgebouwd naar drie wooneenheden en meerdere families hebben er nog gewoond.
De Roode Leeuw is in 1957 afgebroken voor de aanleg van de huidige Rijksweg N65, Den Bosch-Tilburg. De laatste bewoner is Pieter van Iersel. Hij neemt in 1950 de smederij over van zijn vader voor Fl. 7000,- en de inboedel van huis en smederij voor nog eens Fl. 1000,-.
Pieter van Iersel verkoopt het huis en de smederij in 1957 aan Pieter Witlox uit Udenhout, die het zal gaan slopen. Dit had echter nog heel wat voeten in aarde, want door een geschil van Pieter van Iersel met de gemeente kreeg Pieter Witlox geen sloopvergunning!
