Hoi Henk, leuk dat je dit hebt geschreven. Aangezien er kinderen van een zus van mijn opa op de foto van het vliegtuig staan zou ik graag een copy / goede download versie willen hebben.
Heb jij enig idee hoe ik dit zou kunnen verkrijgen?

Mechtilde, - toch leuk dat je nog even reageerde. Wilde je alleen maar wijzen op die serie over emigranten [vrnl. vertrokken in de vijftiger jaren].

Beste Helena, tot mijn schaamte zie ik dat ik niet gereageerd heb op je opmerking. Die serie heb ik inderdaad gezien en zelfs teruggekeken om aantekeningen te kunnen maken. Ik vond het heel interessant. Ja de briefwisselingen die binnen families plaatsvonden blijven natuurlijk verborgen voor het grote publiek. Best wel jammer eigenlijk want juist daar vind je de echte pure informatie. Ik ga de raad van Marilou Nillesen opvolgen en een nieuw onderwerp aanmaken op dit forum. Dan kan ik ook specifieker aangeven wat voor soort informatie ik graag wil. En wie weet reageren er dan wel van deze briefschrijvers, dat zou geweldig zijn. Dankjewel voor de tip.

Mechtilde, - heb je de vierdelige serie 'Vaarwel Nederland' destijds op t.v. gezien? Daarin ook een uitzending over emigranten naar Australie. Persoonlijk vond ik juist de uitzending over Australie alsook die van USA niet typerend voor de doorsnee-emigrant. Maar dat is mijn mening... Denk toch wel dat er vele verhalen opgetekend werden en worden, maar mogelijk niet gepubliceerd maar eerder privé gehouden. En de meeste emigranten hielden echt wel schrijvend contact met familie in Nederland ...daarin zzijn ook de vele verhalen neergepend en of tussen de regels door 'neergepend'. Het zal voor ieder, volwasssenen alsook voor de kinderen, een heel persoonlijk verhaal zijn beginnend bij de reden waarom men Nederland (alsook Ned. Indie) achter zich liet in die na-oorlogse jaren.

Dankjewel voor de tips. Een mooi begin van wat ik hoop dat een mooie ontdekkingstocht gaat worden.

Hallo Mechtilde,

In één van de verhalen op onze site kun je hier al wat meer over lezen. Kijk maar eens hier:

https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/landverhuizers

Andere verhalen die over dit onderwerp gaan, vind je hier: https://www.bhic.nl/page/25/order=latest/terms=678

In onze bibliotheek zie ik wel veel verwijzingen naar emigratie maar niet specifiek Australie. Maar mogelijk zit er iets interessants voor je tussen?

http://www.bhic.nl/integrated?mivast=235&miadt=235&mizig=82&miview=tbl&milang=nl&micols=1&mires=0&mizk_alle=emigratie

Laatste tip: maak een nieuw onderwerp aan via
http://www.bhic.nl/onderzoeken/forum/nieuw-onderwerp-starten

en doe een oproep aan mensen om hun verhaal te doen. Ook vanuit Australie wordt onze website goed bezocht ;)

Succes ermee!

Voor een romanverhaal zoek ik informatie over en van kinderen die in de vijftiger jaren met hun ouders naar Australië geëmigreerd zijn. Dat er veel verhalen bestaan weet ik, maar ze worden zelden opgetekend. Hoe hebben zij de overtocht ervaren, konden ze gemakkelijk wennen, wat zijn ze gaan studeren of gaan doen in hun werkzame leven? Dat soort vragen. Is bij het BHIC bekend of dergelijke verhalen ooit op schrift zijn gesteld?

Reactie op Fred Janssen van 15 april.

De beleving van de betrokkenen was toen, dat men, zoals in dit geval, vanaf Schiphol uit elkaar ging met het idee dat men elkaar nooit meer terug zou zien.

Zoals iedereen weet zijn de tijden sinds circa 1950 drastisch veranderd.

Wie ging er toen op vakantie ?

Jaren later gingen familieleden met het vliegtuig naar Canada om elkaar weer te ontmoeten. Ook de emigranten kwamen door de veranderde omstandigheden weer naar Nederland om familie en vrienden op te zoeken.

Voor het thuisfront waren de bezoekers uit Canada stinkend rijk met hun dollars.

Hoe anders was het met onze familieleden die omstreeks 1856 naar Amerika zijn vertrokken. Alleen contact via enkele brieven was toen mogelijk en verder niets.

Toevalligerwijze kwamen de emigranten van circa 1950 afstammelingen van emigranten van 1856 op het spoor. Hieruit zijn innige contacten ontstaan tussen afstammelingen van de emigranten van 1856 met afstammelingen van hun familieleden van weleer hier in Nederland.

Er zijn over en weer veel bezoekjes gebracht, omdat "Nederlandse Amerikamen of Canadezen" erg gehecht zijn aan hun roots.

Het idee van 1856 leefde nog bij de vertrekkers van omstreeks 1950 nog volop.

"ieder met in hun achterhoofd dat men elkaar nooit meer zou terugzien."

Het lijkt wel een cliff-hanger; nu ben ik erg benieuwd hoe dat is afgelopen?