Inderdaad daar is iets misgegaan. De link zou nu moeten werken. Ik heb je reactie ook aan die andere pagina toegevoegd, dank!

Ja hoor Thijs, dat is goed! Ik heb gisteren ook al een stukje geplaatst, ik denk op die site, maar ik kan het niet zien, omdat de link die je me geeft niet werkt. Ik krijg de boodschap dat de pagina niet bestaat op op een andere plek staat.

Bedankt voor deze bijdrage Maaike. Zouden wij deze ook mogen toevoegen aan de pagina over Huize Nazareth?
Link: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/meisjesinternaat-huize-nazareth-in-best
Dit zal ook voor andere oud-leerlingen allemaal heel herkenbaar zijn. Wel een flinke straf zeg, voor een likje appelstroop!

Pensionaat Nazareth Best.
De broodmaaltijden vond ik heerlijk! Er was in mijn herinnering voldoende afwisseling in beleg, zowel hartig als zoet. Je mocht ook net zoveel brood eten als je lustte, hoewel.....Op een dag was in de kleine eetzaal het brood op, en moest er brood bij gehaald worden in de grote eetzaal. De dienstdoende non inventariseerde daartoe even voor wie er nog brood bij moest komen. Bij mijn opgestoken vinger aangekomen vroeg ze hoeveel sneetjes ik al op had, en ik antwoordde naar waarheid dat dat er 11 waren. Ik heb nog nooit iemand zo geschokt zien reageren. Vanaf dat moment stond ik op rantsoen.....
Op kostschool voor het eerst kaaskroketten gegeten, wat een traktatie vond ik dat! Elke vrijdag hoopte ik dat ze er weer zouden zijn, wat helaas lang niet altijd het geval was. Nu nog probeer ik overal waar het maar kan de kaaskroketten, maar zo heerlijk als ze op kostschool smaakten heb ik ze nooit meer ergens geproefd!
Slechte herinneringen heb ik aan de warme maaltijden. Ik kan me nog de onaangename geur van de gestoomde aardappelen voor de geest halen. Het ergste vond ik de snijbonen met witte bonen, blote baby’s in het gras, maar eigenlijk lustte ik geen enkele soort groente. Gelukkig hadden we grote witte servetten, en als er niemand keek vouwde ik het servet open om er de groente van de dag op te leggen en het dan weer opgerold in mijn servetring te schuiven. Elke dag kwam er wat bij. Aan het einde van de week paste het servet nog slechts met grote moeite in de ring. Als mijn moeder thuis de koffer met vuile was openmaakte hield ze eerst het servet boven de vuilnisbak, en daar rolde een deel van de groente naar beneden. De rest moest ze er met een mes uitschrapen....
Ik weet nog dat we op een dag rode kool aten. Ik had de aardappelen en de rode kool op mijn bord geschept, boog mijn hoofd voorover en rook aan de aardappelen. “Bah, wat stinken die aardappelen” zei ik zachtjes tegen mijn buurvrouw. Niet zacht genoeg, want zuster Humilitas hoorde het. Ik mocht niet eten, en moest de hele middag ( het was op een woensdag) met mijn neus boven mijn bord blijven zitten. Ooit heb ik wekenlang alleen appelstroop op mijn brood gehad, omdat ik stiekem met een mes een likje uit een mega groot blik appelstroop genomen had. Toen ik gesnapt werd liet ik van schrik het met terugvallen in de appelstroop, en om die reden moest ik net zo lang appelstroop eten tot het blik leeg was. En ik hield eigenlijk helemaal niet van appelstroop......

Wat een strenge omgeving om in op te groeien.. Dank dat je er nog meer over wilde vertellen, Anne.

@Anne: welke kostschool was dat en welke jaren? Werd er voor de verandering soms ook flink uitgepakt, op bijzondere dagen of kreeg je met verjaardagen wat extra? Bedankt voor het reageren.

Ik ben een jaar intern geweest op internaat dochters de wijsheid 1963/64
Op de bies in Schimmert zuid Limburg .
Ik heb geen enkele herinnering aan een feestelijke maaltijd of traktatie ,wel weet ik nog dat ik in brieven naar huis over de maaltijden geen melding durfde te maken vanwege de censuur!

@Henk: goed om je ook hier te zien, na je bericht over De Krabbebossen op de hoofdpagina. Er kan geen aandacht genoeg zijn voor al het leed dat vele, vele mannen en vrouwen al op zeer jonge leeftijd en in zeer kwetsbare situaties is berokkend. Ik kan het niet beter zeggen dan jij. Wat verschrikkelijk als je dan geen gehoor krijgt bij je ouders, wat dan? Kan me niet voorstellen hoe erg dat moet zijn geweest...

Als je meer wilt vertellen dan ben je hier van harte welkom. Graag tot ziens en ik wens je alle goeds.

Vele kinderen hebben een rottijd gehad op de internaten en hebben beschadigingen opgelopen. Meestal komen die nare herinneringen op later leeftijd naar boven. Menig psychiater of psycholoog zal hier kapitalen aan verdienen wat de religieuzen teweeg hebben gebracht. Natuurlijk waren er ook zorgzame en empathische tussen maar helaas zijn die op een hand te tellen. Kijk maar eens naar de uitspraken van de compensatiecommissie misbruik rooms katholieke kerk. Beschamend wat er is gebeurd en je kreeg weinig gehoor van je ouders want die keken tegen de religieuzen op. En alles wat je vertelde voor zover je het vertelde werd als lariekoek afgedaan.

@Anne: welke kostschool was dat en welke jaren? Werd er voor de verandering soms ook flink uitgepakt, op bijzondere dagen of kreeg je met verjaardagen wat extra? Bedankt voor het reageren.

Mijn herinneringen aan de maaltijden was dat het karig was , dat je niet mocht praten totdat er een belletje ging . Ook heb ik er balkenbrij leren eten .
Om 16 uur had je kreeg je een broodmaaltijd een boterham met beleg een zonder .

Het eten was over het algemeen erbarmelijk, het rook ook vies, onder meer omdat alles gestoomd werd. Je zat met 8 meisjes aan een tafel (ik zat op de Catharinenberg in Oisterwijk, bij de Franciscanessen) en iedere dag stonden er meerdere schalen gekookte aardappels op tafel. Eens per week werden de overgebleven aardappels opgebakken, dan kregen we een of twee schalen per tafel. Dat was het enige dat een beetje smaakte maar het was altijd te weinig.
Het vlees was vies: grijs gehakt, smerige verse worst en het ergste van alles: spek. Niet uitgebakken maar een grote plak glibberig vet met een laagje van paneermeel eromheen. Walgelijk. Zoals ik op een andere plek al beschreef, verdween veel van dat smerige vlees eerst in onze verplichte halve schortjes. Na het eten mochten we naar de tuin waar een riviertje doorheen liep, alles werd in het riviertje gekieperd, uiteraard als de nonnen niet keken.
Ook wij kregen om 16.00 uur iets te eten: dubbele boterhammen, volgens mij zat er alleen margarine of reuzel tussen. En dan die thee: grote kannen gekookte thee die naar niets smaakte.
Fruit kregen we niet, dat moest je van huis meebrengen.
Bij het ontbijt kreeg je allerlei soorten vruchtenhagel en kokosbrood als beleg, ik hield helemaal niet van zoet beleg maar veel anders was er niet.
Bij de kerstviering waren er witte broodjes en een sinaasappel. Tja.
Wat ik ook elders beschrijf is dat we in de derde klas van mulo een middag per week naar de huishoudschool gingen, we kregen r onder andere kookles en moesten dan een maaltijd bereiden die we zelf op mochten eten. De interne leerlingen aten bijna altijd ook het grootste deel van de maaltijd van de externe leerlingen op. Zoveel honger hadden we!

In Edam hield ik het dubbeltje achter wat we voor de kerk kregen en kocht hiervoor chips en snoep.
Nee, kan het mij absoluut niet herinneren. Het was erbarmelijk en slecht op alle internaten. De honger stilde ik met naar de frituur te gaan in Oud-Gastel. In Ossendrecht kon je eenmaal per week bij een snoepwinkeltje( beschamend dat de winst naar het internaat ging ) chips en worstjes kopen. Daar vulde ik mijn maag mee. En op school was een bakkerijafdeling die vaak koekjes en andere lekkernijen verkochten. Kortom het eten op de internaten was slecht, karig en van slechte kwaliteit.

@Robbert, Dat klinkt inderdaad wel heel erg karig allemaal. Kreeg je behalve de zeldzame sinaasappel soms nog meer dingen die wel lekker waren?

Het eten was in de regel slecht op de kostscholen c.q internaten. Het mocht vaak geen geld kosten. Op de koningshoeve in Edam kreeg je 's middags oud brood met suiker als vier uurtje. En dan die vieze koninginne soep. Ook een stukej vlees was schaars. Vlees was duur dus je kreeg een bal gehakt of worst. In oud-Gastel lag er een kwak jam op een bord als broodbeleg. In Ossendrecht had de kok de opdracht om per dag niet meer dan 0,75 cent uit te geven aan de drie maaltijden. En hij was trots als hij eronder bleef. Erbarmelijk. Er waren maar weinig internaten waar het eten lekker en smakelijk was. Voeding was in de ogen van religieuzen duur en daar moest je spaarzaam mee omgaan. Vaak werd het voedsel in grote stoomketels bereid waardoor er al weinig smaak aan zat. In Ossendrecht kreeg je op zondag maar twee maaltijden.
Herinneringen zijn:
Vieze pudding met een dik vel;
Soep was poeder met water
Een sinasappel was uitzondering. meestal een vieze appel als fruit;
Vlees was meestal: gehakt, worst, vieze hachee of een gekookt ei.
Kortom het eten was op de meeste internaten erbarmelijk en goedkoop.