Hoewel niet rechtstreeks bij de Eerste Wereldoorlog betrokken, had deze wereldbrand voor vele Nederlanders in materieel opzicht nadelige gevolgen. Duizenden arbeiders, die in het naburige Duitsland loonarbeid hadden verricht, waren naar ons land teruggekeerd en konden geen nieuw emplooi vinden. Ook de emigratiestroom, zeven tot tienduizend mensen verlieten jaarlijks hun geboortestreek om in verre landen een nieuwe toekomst op te bouwen, viel nagenoeg stil. Geen wonder, dat de werkloosheid onder de -met name lagere- beroepsbevolking snel toenam. Een van de maatregelen, welke de overheid trof om die werkloosheid te bestrijden, was het instellen van organen, die zich bezig zouden gaan houden met het op elkaar afstemmen van vraag naar en aanbod van arbeid. In 1917 werd de Rijksdienst der Werkloosheidsverzekering en Arbeidsbemiddeling ingesteld. Verder werden over het gehele land districtsarbeidsbeurzen opgericht. Deze beurzen hadden een drieledige taak:
a. het verrichten van onderzoek naar werkgelegenheid
b. door arbeidsbemiddeling doen plaatsen van werklozen bij overheidsdiensten en particuliere ondernemers en
c. controle op de zogenoemde trekkende leden van werklozenkassen. De gemeente Reek ressorteerde onder de Districtsarbeidsbeurs te Den Bosch, gevestigd in het centraal gebouw van Gemeentewerken, gelegen aan het adres Achter 't Wild Varken nummer 7. De direkteur van deze beurs C.J.M. Foppele had tevens de leiding over de gemeentelijke arbeids- en woonbeurs van de stad 's-Hertogenbosch.

Om de plaatselijke arbeidsbemiddeling in de omliggende gemeenten zo effektief mogelijk te doen zijn, was in elke plaats een Correspondentschap gesticht. Te Reek vertegenwoordigde burgemeester W. Wientjens de districtsarbeidsbeurs. De plaatselijk correspondent van de arbeidsbemiddeling diende wekelijks een overzicht te geven van het getal ingeschreven werkzoekenden. Eenmaal per maand berichtte hij het hoofdkantoor over de resultaten van zijn bemiddelingswerk. Verder gaf de correspondent informatie over de gemeentelijke werkverschaffing en droeg hij de nodige gegevens aan voor het jaarverslag van de beurs.

Op 17 januari 1927 verklaart burgemeester Wientjens, dat zijn correspondentschap niet bij raadsverordening is geregeld; een commissie van toezicht is in zijn gemeente evenmin ingesteld. Uit een rapport van 4 januari 1930 valt op te maken, dat de inschrijving van werkzoekenden kon plaats hebben alle werkdagen van 9 tot 10 uur voormiddag. Behalve zijn werkzaamheden voor de arbeidsbemiddeling was Wientjens tevens belast met de administratie en controle der werkloosheidsverzekering. Beide betrekkingen vervulde hij zonder enige vergoeding.

In het tijdvak 1932-1938 trad A. van Kuppevelt als correspondent op. Deze volontair ter secretarie, die zijn ambtelijke loopbaan in Reek afsloot als secretaris, ontving voor zijn bemiddeling f 50,- per jaar. In tegenstelling tot zijn voorganger was hij niet mede belast met werkzaamheden, verbonden aan de uitvoering van de voorschriften inzake de werkloosheidsverzekering. Ook hij hield zitting op elke werkdag en wel van 9 tot 12 uur. Van Kuppevelts taak op het gebied van de arbeidsbemiddeling was vastgelegd in een door burgemeester en wethouders op 17 november 1932 vastgestelde instruktie. De instruktie stoelde op een raadsverordening van dezelfde datum.

De jaarverslagen van de plaatselijke agent vermelden de aantallen werkzoekenden, die zich hadden "aangeboden". Schreven zich in 1932 slechts 2 werklozen in, in 1935 waren dat er al 22 en twee jaar later werd met 35 ingeschrevenen het hoogste aantal genoteerd.

Tijdens de eerste oorlogsjaren waren er officieel geen werklozen. Niettemin bestonden er gewestelijke arbeidsbureaus, in de plaats gekomen van de districtsarbeidsbureaus. Het G.A.B, te 's-Hertogenbosch berichtte op 23 april 1941 dat de bestaande organen van de openbare arbeidsbemiddeling met ingang van 1 mei 1941 hun werkzaamheden zouden beëindigen.