Na de Tweede Wereldoorlog met op het laatst het gebruik van atoomwapens volgde een periode waarin kernenergie als energiebron werd ontwikkeld. Daardoor ontstond internationaal een anti kernenergie beweging (AKB) vanwege de relatie van kernenergie met atoomwapens en de gevaren die onbeheersbaar zouden zijn. In de jaren vijftig waren er dus al veel mensen die tegen het gebruik van kernenergie waren. Ook heden ten dage is het probleem van kernafval bijvoorbeeld nog niet opgelost. Over de toepassing van energie door kernfusie liepen de meningen uiteraard uiteen. De Nederlandse regering publiceerde in 1957 en in 1972 kernenergienota's waarin men voorzag dat kernenergie als dagelijkse energiebron kon worden gebruikt. Daarvoor zouden een aantal kerncentrales worden gebouwd. In Nederland zijn gerealiseerd Dodewaard (1969-1997) en Borssele (1973 - waarschijnlijk 2033).
"Het begin van de jaren zeventig is in de geschiedenis van de Nederlandse milieubeweging een gedenkwaardige periode. Toen ontstond een aantal milieuorganisaties, bijna allemaal naar aanleiding van het verschijnen in 1972 van 'Grenzen aan de groei', het eerste rapport van de Club van Rome over de vervuiling van de aarde en de uitputting van grondstoffen. (...) In Nederland kwam in 1972 een gezelschap bezorgde wetenschappers en journalisten bijeen. Samen vormden ze de Raad voor Milieudefensie, die zich ten doel stelde de 'milieucrisis' af te wenden door de overheid te bestoken met wetenschappelijk verantwoorde informatie. De Raad wilde onderzoek doen en alternatieven aandragen. Een van de eerste wapenfeiten was de publikatie van de 'Blauwdruk voor overleving', een draaiboek voor de redding van het milieu." In 1972 werd stichting Milieudefensie een vereniging. [bron: Handboek voor Milieudefensiegroepen, katern G 1, Vereniging Milieudefensie, geschiedenis, organisatie en structuur]
"In de zomer van 1983 wordt door de regering in Den Haag de plaats aangewezen waar 48 Amerikaanse kruisraketten geplaatst zullen worden: Woensdrecht. Bij een demonstratie waar een lint tussen de plaatsjes Amerika en Siberië wordt gelegd, wordt de eerste afspraak gemaakt om een vredeskamp in Woensdrecht te beginnen. De gemeentelijke overheid wijst een plek aan op het industrieterrein te Hoogerheide, waar het kamp legaal opgebouwd kan worden. In het begin wordt er wel getwijfeld aan het uithoudingsvermogen van de bewoners/-sters om ook tijdens de winter in tenten te verblijven. Maar de natuur komt eind november een handje helpen.
Een harde najaarsstorm legt op enkele caravans na het hele kamp plat. In één klap is het VAK bekend en de hulp stroomt toe. Mensen uit het dorp, de streek en het hele land helpen mee met de wederopbouw, zodat het kamp de winter kan doorkomen. In diverse delen van het land richten mensen steungroepen op. Zij komen vaak langs en geven bekendheid aan het Vredesaktiekamp."
[bron: Woensdrecht drie jaar Vredesaktiekamp]
Dan ontruimt de M.E. het Vredesaktiekamp en verwoest het kamp. Vele ontruimingen zullen nog volgen. Stichting Atoomvrijstaat (Amsterdam 1980) koopt een stuk grond en een huis bij vliegbasis Woensdrecht waar een nieuw Vredesaktiekamp wordt begonnen.
We hebben het hier over de AKB, de anti-kernenergie beweging, die vele aktiegroepen en vormen heeft aangenomen.
Kenmerken
Het precieze jaar van openbaarheid kun je per inventarisnummer vinden.
Bij vragen kun je contact opnemen met het BHIC.