De eerste Nederlandse kruisvereniging was een religieus neutrale organisatie. In 1875 stichtte de Noord-Hollandse arts en geneeskundig inspecteur Jacob Penn de federatie Het Witte Kruis. De naam en het bijbehorende symbool had Penn van zijn grote inspiratie het Zwitserse Rode Kruis afgekeken. Naar voorbeeld van het Witte Kruis werd in 1900 de eerste Groene Kruisvereniging opgericht te Lange Ruige Weide in Zuid-Holland. Groen was de kleur van de Medische Faculteit van de universiteit Utrecht. In 1909 werd ook in Noord-Brabant geprobeerd om een afdeling van het Groene Kruis op te richten. Er zaten veel katholieken in de besturen van deze vereniging: toch liep deze poging op niets uit. De Brabanders wilden een eigen katholieke kruisvereniging en namen geen genoegen met een katholieke variant van het neutrale Groene Kruis. In 1910 werd in Limburg door Charles Ruys de Beerenbrouck een katholieke Limburgse variant van het Groene Kruis opgericht. Nadat de arts J.L.B. Gribling in 1913 geconstateerd had dat pogingen tot oprichting van een succesvolle kruisvereniging inderdaad mislukt waren en dat toestemming van de geestelijkheid essentiëel was voor de medewerking van de Brabantse bevolking, richtte hij in 1916 het Brabantse Wit-Gele Kruis op. Waarschijnlijk werd de kleurenkeuze geïnspireerd door de pauselijke kleuren om zo de band met het katholicisme extra te benadrukken. Al snel kwamen er in heel Nederland afdelingen van het Wit-Gele Kruis. Op een congres in 1923 werd de Nationale Federatie het Wit-Gele Kruis opgericht en besloot men dat de landelijke vereniging per bisdom ingedeeld zou worden. De doelstellingen van het Wit-Gele Kruis waren grotendeels onder te brengen in twee hoofdgroepen: verbetering van de volksgezondheid en verlening van hulp(middelen).
De r.k. vereniging voor maatschappelijke gezondheidszorg, genaamd Het Wit-Gele Kruis te Schaijk is opgericht per 21 januari en goedgekeurd bij K.B. van 28 januari 1929 no. 24. Doel was behartiging plaatselijke gezondheidsbelangen zoals ziekenverpleging, kraamzorg, kleuter- en schoolkinderenzorg, bestrijding ziekten, revalidatie, EHBO.
In 1955 werd een nieuw wijkgebouw geopend in Schaijk aan de Schutboomstraat 14.
Het Wit-Gele Kruis beschikte over steeds minder middelen om haar missie te vervullen. Ze zocht vanaf het begin van de jaren zestig dan ook al langzaam toenadering tot de andere kruisverenigingen. Dit begon met samenwerking op gebieden als huisvesting, administratie en wijkindeling maar betekende nog geen fusie. In 1967 werd de Stichting Samenwerkende Landelijke Kruisverenigingen (SSLK) opgericht en in 1972 kwam het in Brabant door een ernstig tekort aan kraamzorg tot verregaande samenwerking tussen het Wit-Gele en het Groene Kruis op dit gebied. In 1973 fuseerden het Witte, Groene, Oranje-Groene en Wit-Gele Kruis dan toch tot de Nationale Kruisvereniging. Het Wit-Gele Kruis bestond niet meer.
De Nationale Kruisvereniging is jaren later opgegaan in de Landelijke Vereniging voor Thuiszorg (LVT). LVT is opgegaan in Z-org, een organisatie die in 2006 samen is gegaan met Arcares onder de naam ActiZ. ActiZ is een organisatie van zorgondernemers die zich op dit moment bezighoudt met onder andere ouderenzorg, jeugdgezondheidszorg en kraamzorg.Fusering.
- nederlandskatholicisme.ruhosting.nl/maatschappelijk_leven/zorg/maatschappelijke/witgelekruis/ witgelekruis.html
- Brochure "1929-1979 Vijftig jaar kruiswerk Schaijk-Reek", inv.nr. 23
- gisnet.nl/ruimtelijkeplannen/Landerd/RO-online/2008/NL.IMRO.1685.pbschschutsb142010-OH01/
t_NL.IMRO.1685.pbschschutsb142010-OH01.pdf
Kenmerken
Het precieze jaar van openbaarheid kun je per inventarisnummer vinden.
Bij vragen kun je contact opnemen met het BHIC.