Weet iemand of men begin 19e eeuw bij de naamsaanneming verplicht was papieren te overleggen om te bewijzen wie men was? Ik zit me af te vragen hoe het in zijn werk ging.
Ik zoek nl. naamsaannemingen uit Groningen, de meeste registers daarvan zijn verdwenen.
En jammer genoeg is daar niet zo'n forum als dit opgezet...
Bij voorbaat bedankt, Norah
Norah,
Volgens een besluit van 6-11-1825 van de koning der Nederlanden worden in 1826 registers van geslacht- of familienamen opgemaakt, waarbij men een verklaring moest afleggen voor de beambte van de burgerlijke stand, welke familienaam men vanaf dat moment zou gaan hanteren. Of men iets moest overleggen is mij niet bekend. Men had al eerdere pogingen gedaan, echter met matig resultaat, daar het niet financieel werd bestraft indien men zich daar niet aan hield; vanaf 1826 moest men echter de beurs trekken indien men dit ontliep. En ja, we zijn Nederlanders, nietwaar! Er zijn echter slechts weinig registers van naamsaanneming bewaard gebleven, enkele wel bewaarde zijn van Wanroij, Mill en het plaatsje Zeeland. Het register van Zeeland is ingevuld tussen 21-4-1826 en 6-5-1826 en geeft een aardig zicht, hoe zulke een akte werd vastgelegd.
Norah
zei op 26 juni 2011 om 16:53
Wim,
hartelijk bedankt voor de informatie.
Het gaat mij hierom dat iemand in Winschoten bij zijn huwelijk in 1826 van naam is veranderd.
Eerst heette hij naar zijn moeder met slechts een patroniem( hij was onecht), en bij zijn trouwen had hij een ander patroniem plus achternaam denkelijk van zijn biologische vader.
Nu werd er in de noordelijke provincies so wie so veel meer met patroniemen gewerkt, wat op zich handig kan zijn. Ik vraag me nu af of hij voor zijn huwelijk zelf zijn naam veranderd heeft? En of dat mocht?
Mvg, Norah
Gerard W.Ch. Lemmens
zei op 26 juni 2011 om 16:57
Dag Norah en Wim (Jaegers?),
Die "wet" die Wim noemt wordt echter niet streng gevolgd - zo neemt Henricus Jans (Albers) (Lemmens) in Wanroij (! Wim noemt Wanroij !!) 29 dec. 1811 van Jans weer de naam Lemmens aan met zijn zoons Martin, Jan, Peter en Jan (de jonge)(Bron Henk van de Weem).Echter sommige van zijn nazaten nemen dan toch weer de achternaam Jans(sen) of Hendriks of in de USA Johnson aan ! Dus wie volgde die wet dan eigenlijk vraag ik mij af ???
Weet Wim dat ook ???
Groeten en dank,
Gerard Lemmens
Norah
zei op 27 juni 2011 om 10:56
Wel bedankt voor deze gegevens, Gerard,
ik denk dat ik mij maar tot Groningen richten moet.
Volgens mij was het die kant uit, helemaal een warboel in de Napoleontische tijd.
Mvg, Norah
Norah
zei op 27 juni 2011 om 20:04
Het valt me in dat ik ook nog de huwelijksbijlagen uit 1826 kan raadplegen, kom ik ook wat wijzer door hoop ik.
Dorethé
zei op 28 juni 2011 om 00:00
Norah, kijk eens of zijn moeder in de periode tussen zijn geboorte en zijn huwelijk in 1826 getrouwd is, waarbij de zoon dan erkend en gewettigd is door de nieuwe echtgenoot van moeder (niet per sé ook de biologische vader). De erkenning/wettiging staat dan in de akte van moeder's huwelijk en vaak ook in de marge van de geboorteakte van het kind. Vanaf dat moment draagt het kind de achternaam van de nieuwe echtgenoot.
Misschien heb je ook nog wat aan de memories van successie, die ook op de site Alle Gronigers staan (scans). Als je een mogelijk ouderpaar hebt met overlijdensdata, zou je kunnen kijken of er toevallig ook een memorie van successie is. Meestal staan de erfgenamen daar allemaal vermeld.
Succes.
Norah
zei op 28 juni 2011 om 19:43
Dorethé, weer bedankt voor de nuttige informatie!
Moeder is in 1818 getrouwd met iemand die 22 jaar jonger was dan zij zelf.
Haar zoon is niet door de stiefvader erkend, men had ook verschillende achternamen tenslotte. De zoon zelf was van 1803, dus er was slechts de doopinschrijving( geen b.s.).
En tenslotte bij de memories van successie niets gevonden, er viel ook weinig in Oost-Groningen te erven...
Mvg, Norah
