Een vrijgevige persoonlijkheid, met veel humor, hyperactief, en niet vies van extra aandacht en waardering. Maar wat Charlotte van Beuningen doet, is dan ook niet niets. Zo zorgt ze er tijdens de Tweede Wereldoorlog voor dat er wekelijks 1200 voedselpakketten bij kamp Vught belanden. Met haar biljartkamer als voorraadzaal en de serre als keuken wordt vanuit Huize Bergen een constante stroom van boterhammen op gang gehouden.
Zelf ontbreekt het de jonge Charlotte aan weinig. Geboren in 1880 als dochter van ondernemer Frederik Hendrik Fentener van Vlissingen, en Lijntje Catharina Anthonia Adriana Roosenburg, is ze gewend aan veel luxe. Haar grootvader van moeders kant is arts in Den Bosch en woont aan de Parade. Na zijn pensionering verhuist hij naar Huize Bergen.
Ze groeit op in Amsterdam, verhuist daarna naar Baarn. In 1900 trouwt ze met Willem van Beuningen die zich in navolging van zijn vader bezighoudt met allerlei filantropisch werk. Charlotte neemt hierin een belangrijke rol. Met haar niet te temmen enthousiasme en groot organisatietalent richt ze een naaivereniging op, waarbij ze verordonneert dat de echtgenoten dan op de kinderen moeten passen. Ze neemt plaats in het bestuur van Arbeid Adelt; een vereniging van vrouwen die zelf hun brood moeten verdienen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog zet ze zich in voor Belgische vluchtelingen in het Militair Logement in Utrecht. In 1928 verhuist zij met haar man naar Huize Bergen. Ook in hun nieuwe woonplaats worden zij beiden actief. Willem begeeft zich in de plaatselijke politiek maar koopt bijvoorbeeld ook landgoed Leeuwenstein, dat hij in die jaren dertig – midden in de crisistijd – laat verbouwen door lokale handwerkslieden. Leeuwenstein wordt dan verbouwd tot gemeentehuis van Vught.
Piekenhoek
Niet ver van Huize Bergen verrijzen kenmerkende witte huisjes met groene daken, ook tijdens die crisisjaren gebouwd. Met deze nieuwe huizen wil het echtpaar de leefomstandigheden van de Vughtse bevolking verbeteren. De plek waar deze volkswoningen verrijzen, krijgt de naam "Piekenhoek", volgens de overlevering omdat de huur ervan één piek bedraagt. Charlotte neemt de tuin van Huize Bergen danig onder handen en zorgt voor een modeltuin vol bijzondere en exotische bloemen. Vanuit het hele land komen liefhebbers hier naar kijken en de toegangsprijs komt ten goede aan het Wit-Gele Kruis in Vught.
In de jaren dertig interesseert Charlotte zich steeds meer voor de Oxfordgroep, later de Morele Herbewapening: een christelijke beweging van de Amerikaanse protestantse theoloog Frank Buchman. Eerlijkheid, reinheid, onzelfzuchtigheid en liefde zijn de vier pijlers onder deze beweging. Zij gaat voortvarend van start en organiseert een wereldconferentie voor deze groep in Utrecht. Er komen tienduizenden mensen op af. Charlotte weet maar al te goed hoe ze mensen kan mobiliseren. En die vaardigheden gebruikt ze ook tijdens de Tweede Wereldoorlog. Als in ‘haar’ Vught een kamp komt, zorgt zij ervoor dat er voedselpakketten mogen worden verstrekt. Na ongeveer een jaar wordt het hulpinitiatief meer gecentraliseerd door het Nederlandse Rode Kruis.
Behoorlijke boterham
Charlotte van Beuningen weet de bezetter naar haar hand te zetten: ze nodigt hoge officieren uit op Huize Bergen om ‘het gesprek aan te kunnen gaan’. Deze contacten met de bezetter roepen ook vragen op, zeker nadat haar enige zoon zich als pianist aanmeldt bij de Kultuurkamer. Maar het gaat Charlotte om het doel: gevangenen voorzien van een behoorlijke boterham.
Als haar man in 1948 overlijdt, verkoopt ze Huize Bergen aan het bisdom Den Bosch, dat er een jongerencentrum van maakt. Van het verkoopbedrag koopt zij een groot pand in Wassenaar met meer dan twintig bedden en schenkt het aan de Morele Herbewapening. Tot op hoge leeftijd reist ze voor de beweging de hele wereld over. Ook haar familie gaat vaak mee naar de conferenties in het Zwitserse Caux, waar het hoofdkwartier is. Op 28 januari 1976 overlijdt ze in Wassenaar, op 95-jarige leeftijd; veelvuldig geëerd om het werk dat ze in de oorlog heeft gedaan.
Huize Bergen is tegenwoordig een conferentiehotel, waarvan de inrichting is teruggebracht in de stijl van de periode toen de familie Van Beuningen er woonde. De 140 arbeiderswoningen in Vught worden beheerd door de Charlotte Elisabeth van Beuningen Stichting.
Ik zat met mijn broertje op de openbare lagere school in Vught en herinner mij nog heel goed , hoe wij naar mijn moeder en oma gingen ,die bij van Beuningen. Brood smeerden voor de gevangene in kamp Vught.wij liepen langs de witte huisjes,waarvan ik nu pas lees over de oorsprong .ervan.Mevrouw van Beuningen was altijd erg aardig voor ons,In de hal hing een grote klok met voor mij vreemde voorstellingen erop.zij legde mij uit wat die wijzerplaat allemaal liet zien.8 jaar was ik.
Fijne herinnering
.
Marilou Nillesen
bhiczei op 26 november 2020 om 12:43
Hallo Mies, bedankt voor je berichtje. Mooi hoe je dat beschrijft, de hal met de klok en de vreemde voorstellingen. Bijzonder is dat toch dat sommige indrukken je altijd bij blijven. En fijn dat je warme herinneringen hebt aan mevrouw Van Beuningen.
Zelf ontbreekt het de jonge Charlotte aan weinig. Geboren in 1880 als dochter van ondernemer Frederik Hendrik Fentener van Vlissingen, en Lijntje Catharina Anthonia Adriana Roosenburg, is ze gewend aan veel luxe. Haar grootvader van moeders kant is arts in Den Bosch en woont aan de Parade. Na zijn pensionering verhuist hij naar Huize Bergen.
Niet ver van Huize Bergen verrijzen kenmerkende witte huisjes met groene daken, ook tijdens die crisisjaren gebouwd. Met deze nieuwe huizen wil het echtpaar de leefomstandigheden van de Vughtse bevolking verbeteren. De plek waar deze volkswoningen verrijzen, krijgt de naam "Piekenhoek", volgens de overlevering omdat de huur ervan één piek bedraagt. Charlotte neemt de tuin van Huize Bergen danig onder handen en zorgt voor een modeltuin vol bijzondere en exotische bloemen. Vanuit het hele land komen liefhebbers hier naar kijken en de toegangsprijs komt ten goede aan het Wit-Gele Kruis in Vught.
Als haar man in 1948 overlijdt, verkoopt ze Huize Bergen aan het bisdom Den Bosch, dat er een jongerencentrum van maakt. Van het verkoopbedrag koopt zij een groot pand in Wassenaar met meer dan twintig bedden en schenkt het aan de Morele Herbewapening. Tot op hoge leeftijd reist ze voor de beweging de hele wereld over. Ook haar familie gaat vaak mee naar de conferenties in het Zwitserse Caux, waar het hoofdkwartier is. Op 28 januari 1976 overlijdt ze in Wassenaar, op 95-jarige leeftijd; veelvuldig geëerd om het werk dat ze in de oorlog heeft gedaan.
