Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Bartje was afgewerkt en fietste naar huis, halverwege Bakel passeerde zijn naamgenoot Sjef v.d. Elsen (geen familie) met de vrachtwagen op weg naar de zandafgraving voor een lading zand. Hij zag Bartje fietsen , draaide het raampje open en riep , Bartje gooi de fiets maar op den bak en stap in dan hoef je niet zo ver te fietsen. Zo gedaan; tijdens de rit zei Sjef: “Bartje, ik weet dat gij een harde werker bent. Nu heb ik horen zeggen dat gij in een half uur een vrachtwagen kan laden , maar dat geloof ik niet, dat is wel erg overdreven.” Bartje voelde zich gevlijd “Ja dat kan ik wel,” was zijn volmondig antwoord. “Nee dat kan niet, daar geloof ik niets van,” zei Sjef weer. “Ja dat kan ik wel,” bevestigde Bartje. “Nee dat kan niet,” zei Sjef, “wedden om een fles bier?” “Ja,” zei Bartje, “dat is afgesproken. Ze redeneerden nog wat heen en weer tot in de zandafgraving. De fiets van de bak en Bartje begon uit alle macht te scheppen. Sjef zat lekker in het gras te genieten van de noeste werker.
Nou ja, het half uur was wel wat overschreden, maar Sjef deed net alsof hij dat niet merkte. “Geweldig, wat bende gij een harde werker, dat had ik nooit gedacht. Kom, gij hebt het verdiend!” De fiets op het zand en Sjef reed naar café van Jannes de Wit. Sjef bewierookte Bartje, hij werd den hemel in geprezen. Na twee flessen bier moest Sjef helaas zijn lading afleveren. Hij rekende af en vertrok. Bartje had zijn weddingschap gewonnen en fietste afgepeigerd naar huis. Dat zijn hele vrije zaterdagmiddag naar de knoppen was drong niet tot hem door. Voor twee flessen bier had Sjef zich niet moe hoeven te maken .
Zaterdagmiddag, einde werk. Het loon werd in die dagen contant in een loontutje uitbetaald, dat was een bruin papieren envelopje. Bartje had zijn loon ontvangen doch zijn baas Peter had er extra een briefje van Twintig Duizend Rijksmark in gedaan. Dat was verlopen geld uit de crisis na de Eerste Wereldoorlog. Sommigen hadden er de schouw mee behangen en als je op de markt een paar klompen kocht van amper twee gulden kreeg je er zulk geldpapier cadeau, totaal waardeloos. Bartje fietste naar huis, maar om half drie was hij weer terug en zei tegen zijn baas: "Peter, heb je je niet vergist?” “Nee,” was het volmondig antwoord. “Ik bedoel met het geld,” zei Bartje. “Nee, nee, gij bent mijn beste knecht en gij mag gerust eens wat extra hebben. Alles is voor jou.” Bartje was totaal overdonderd, hij zei niets meer, draaide zich om en vertrok. Een extraatje voor een trouwe werker.
Zo zie je maar weer, in Gemert woont skaw maar goei volk.