In onze kinderjaren hadden we in de oktobermaand iedere avond het Lof bezocht. Op zondagavond luisterden we naar het bidden van het rozenhoedje dat de BRT-radio live uitzond vanuit de huiskamer. Soms bad een jong lid uit het Vlaams sprekende gezin voor in hun mooie dialect.
Pastoor De Louw ging op zondag 25 september 1955 met 300 bedevaartgangers per bus naar Kevelaer. Weer terug werd ‘s avonds de Lichtprocessie gehouden, waar een jaar eerder ruim 3.000 personen aan hadden deelgenomen.
Het genadebeeld van O.L.V. ter Linde werd ‘s avonds om 7 uur vanuit de kapel naar de Petruskerk gebracht en na een korte dienst vertrok de Lichtprocessie via Kerk- en Marktstraat naar het Marktplein. Van te voren waren op het kerkplein kaarsen met windkapje verkocht, waarop de tekst van het Lourdeslied gedrukt stond.
Met de brandende kaarsen, zingende mensen en de lichtreclames en straatverlichting gedoofd, vormde de lichtslinger een aardig geheel. Zoals verwacht gingen er enkele papieren kapjes in de fik. Er waren in die tijd meer deelnemers aan de processie dan kijkers langs de route. Via opgehangen luidsprekers kon iedereen tijdens de processie mee bidden en zingen. Bij aankomst op de Markt werd het O.L.V. ter Linde-beeldje op een versierde zuil geplaatst voor de gelijknamige linde.
Er werden enkele liederen gezongen, het rozenhoedje werd gebeden en daarna trok men in processie weer terug naar de parochiekerk, waar met een korte dienst de avond besloten werd.
De geluidsvoorziening was verzorgd door Karel ter Horst, de versiering (zoals de foto laat zien met dahlia’s) door bloemisterij Oogenlust.
Er was toen nog geen zomertijd, dus was het ook echt donker. Voor de jonge stelletjes was dat wel interessant, normaal was het “voor donker thuis zijn”. De foto van 1955 is gemaakt met een fotoboxje met 6x9-negatief. Op de achtergrond staat het Prilleke. Ik las in mijn dagboek dat de laatste processie in 1958 was gehouden. Tijdens onze huwelijksreis in Lourdes moest ik denken aan deze kaarsenprocessies van de vijftiger jaren, al was in Lourdes alles natuurlijk veel omvangrijker.
Vorig jaar nam ik deel aan de langst durende processie ooit, de “Grote Broonk”, een prachtige Sacramentsprocessie die in Gronsveld om de tien jaar wordt gehouden. Onderweg werden zes rustaltaren aangedaan. ‘s Morgens na de Hoogmis van 9.00 uur trok de kleurige en muzikale stoet slingerend door het Limburgse heuvelland om na de middag weer terug te keren in de kerk, een hele belevenis voor mij. Op het kerkplein werd rond 15.00 uur de processie besloten met de “Ginneroal Sjersj” (algemene aanval) op commando van de majoor: een salvo door twee compagnieën (152 man sterk) ter ere van de stichter van de schutterij, graaf Justus-Maximilaan van Bronckhorst.
