Gesteund door bijdragen van de parochianen stichtte pastoor J. Ermen in 1909 het Sint Bernardusgesticht, een klooster met school voor bijzonder onderwijs aan de Dorpstraat in Ulicoten. Omdat het dorp een speciale verering kende voor de H. Bernardus kreeg het huis de naam van deze heilige.
Ulicoten, Sint-Bernardusklooster, c. 1910. Foto: Collectie Jan Smits
Pastoor Ermen kon in Nederland geen zusters vinden voor het beoogde katholieke kleuter-, lager en vakonderwijs. Maar de Ursulinen uit Meerle (B.) waren wél bereid om naar Ulicoten te komen. Het klooster werd gebouwd naar plannen van Rem. Willems, leraar aan het seminarie te Hoogstraten. Op 5 oktober 1909 werden de gebouwen ingewijd en begonnen de zusters met de bewaarschool. De lagere school opende op 1 januari 1910.
De Belgische zusters vertrokken echter al weer in 1912, omdat ze geen Nederlandse onderwijsbevoegdheid hadden. Om die reden kwam er tijdelijk een katholieke gemengde school. Via Pater Jochems legde men contact met de zusters Dominicanessen van Voorschoten die in augustus 1913 naar Ulicoten kwamen voor het meisjesonderwijs. Het jongensonderwijs werd voorlopig door leken verzorgd.
De dominicanessen lieten de achterbouw van het klooster in 1926 verhogen met een kapel van J. Margry uit Rotterdam. In 1948 kreeg J. Oomen uit Oosterhout opdracht om de kapel op te knappen.
De Dominicanessen van Voorschoten moesten zich in 1952 terugtrekken, waarop de zusters Franciscanessen van Dongen een contract sloten met het kerkbestuur voor het geven van onderwijs aan de meisjesschool en het uitvoeren van de wijkverpleging. Dat duurde tot 1960. Het klooster is in 1962 gesloopt om plaats te maken voor een Rabobank.
Bron: Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010.
