Enkele honderden aanvragen en machtigingen van de gemeente Beers voor het dragen van een vuurwapen staan sinds kort online bij het BHIC. Eenvoudig door te zoeken op naam, beroep of woonplaats. Het gaat om documenten over de periode vanaf het ingaan van de Vuurwapenwet in 1919 tot het begin van de Tweede Wereldoorlog in 1940. En op deze manier maakten we ook kennis met deze Johanna want al eerder stonden de vergunningen van Gassel, Schaijk en Zeeland online.
Wapens inleveren!
Anders dan in de Verenigde Staten, waar het dragen van een wapen een grondrecht is, kende Nederland tot de 20e eeuw nauwelijks regelgeving aangaande wapenbezit. Om stroperij tegen te gaan werd in 1896 eerst het dragen van wapens verboden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog namen veel vluchtelingen wapens mee naar het neutrale Nederland, aan het einde van de oorlog ontstonden bovendien in diverse landen revoluties. Om gewapend verzet tegen de eigen overheid te voorkomen werd in 1919 de Vuurwapenwet van kracht: alle wapens moesten worden ingeleverd en het dragen van een wapen was vanaf dan alleen nog mogelijk als aan de drager daarvan een speciale machtiging was verleend.
Zo'n machtiging moest in principe ieder jaar opnieuw worden aangevraagd. Vanaf dat moment zien we dan ook in de archieven aanvraagformulieren en machtigingen terug. Tenminste, als deze documenten bewaard zijn gebleven want dit was niet verplicht. Veel stukken zijn dan ook vernietigd. Het BHIC heeft echter van in ieder geval Gassel, Schaijk en Zeeland series documenten in de archieven teruggevonden. Deze zijn gescand en vanaf nu toegankelijk via de website. Voor wat betreft de stukken van Zeeland zijn we de heemkundekring dankbaar voor het kunnen digitaliseren daarvan.
Pastoor onder de wapenen
De meeste machtigingen werden overigens afgegeven voor landbouwers, in dit geval zo'n tweederde van alle
aanvragen. Landbouwers mochten een wapen dragen voor de veiligheid van huis en erf, bijvoorbeeld tegen schadelijk ongedierte. Maar ook werden machtigingen verleend aan bakkers, metselaars en zelfs aan een pastoor. Onder hen ook een aantal vrouwen. Zoals de kranige Johanna maar volgens de vergunning ook Helena Maria Zegers (linksonder), trotse bezitter van een Flobert (enkelloops, één haan en met gladde loop). Of Petronella Mooren (rechtsonder) die een handzame Bulldog binnen handbereik had.
