Je kent het misschien nog als het Museum voor Religieuze Kunst in Uden maar sinds 2018 is museum Krona de officiële naam. Krona, Zweeds voor kroon, is een impliciete verwijzing naar de heilige Birgitta, naar haar wereldlijke en geestelijke kroning. En vanaf daar is het maar een kleine stap naar de orde van de Birgittinessen. Museum Krona staat in nauw contact met het bewoonde klooster van deze orde.
“Kunst, Klooster, Kruidentuin” is de ondertitel van het verbouwde museum. Ooit begonnen in 1973 in een vleugel van de abdij, nu een groot complex – inclusief omvangrijke kruidentuin. Bezoekers stappen via een poort deze kruidentuin in en betreden daarmee ook een andere, stille wereld. De sfeer van het klooster, het idee van retraite is daarmee direct voelbaar.
Heiligenbeelden
Nog altijd is religieuze kunst de kern van de collectie. Een onbekende beeldsnijder in de tweede helft van de vijftiende eeuw maakte diverse heiligenbeelden voor de Birgittinessen die destijds verbleven in klooster Mariënwater op landgoed Coudewater in Rosmalen. Na de Vrede van Munster (1648) moest het klooster de deuren sluiten, maar mochten de zusters aanvankelijk daar nog verblijven. Pas met de verkoop van het klooster in 1713 vertrokken de zusters naar Uden, in het Vrije Land van Ravenstein. Hier bouwden zij hun nu nog bestaande abdij Maria Refugie die zij grotendeels inrichtten met het interieur van Koudewater dat zij op boerenkarren naar Uden hadden overgebracht.
Meester van Coudewater
Naast de beelden van de onbekende maker ‘Meester van Coudewater’ bestaat de collectie uit zilverwerk, iconen en hedendaagse kunst (onder andere van Piet Hein Eek). Naast de bakken vol bidprentjes en een schatkamer met onbekendere collectiestukken.
Het museum deint mee op de veranderingen in het religieuze landschap, zo stelt zij zelf. “De waarden van het klooster – zorgzaamheid, gemeenschapszin, duurzaamheid, omgang met de schepping en tijdsbeleving – zijn actueler dan ooit. Dit museum is een plek van verwondering, zingeveing en spiritualiteit. Vertrouwde religieuze instituten brokkelen af maar hier zie je nieuwe vormen van religiositeit. Met de sfeer van een klooster waar je je kunt terugtrekken voor een retraite.”
Barbara van Dijk
zei op 22 september 2022 om 13:06
Ik ben geboren en deels opgegroeid op Vorstenburg 21. Ook heb ik jarenlang als secretaresse gewerkt in het Museum voor Religieuze Kunst, nu Krona. De afbeelding die bij het bovenstaande artikel is geplaatst, is geen foto maar een schilderstuk.
Mijn vader heeft destijds de abdij met kerkje geschilderd, gezien vanuit ons straatje, op de wand van onze gang. In de loop der jaren werd de afbeelding met hout en/of verf bedekt. Toen Willie de Wit met haar man Jan in het huis kwam wonen, kwam de muurschildering weer tevoorschijn. Of dat bovenstaande afbeelding betreft weet ik echter niet. Ik ben heel benieuwd naar reacties hierover.
Rini de Groot.
zei op 22 september 2022 om 18:14
Barbara , nu ben ik ook benieuwd naar de afbeelding van de muurschildering in de gang. Stuur die even naar info@bhic.nl
Barbara van Dijk
zei op 24 september 2022 om 08:37
Rinie, helaas heb ik geen foto van de muurschildering in de gang. Vandaar mijn nieuwsgierigheid naar reacties.
Het museum deint mee op de veranderingen in het religieuze landschap, zo stelt zij zelf. “De waarden van het klooster – zorgzaamheid, gemeenschapszin, duurzaamheid, omgang met de schepping en tijdsbeleving – zijn actueler dan ooit. Dit museum is een plek van verwondering, zingeveing en spiritualiteit. Vertrouwde religieuze instituten brokkelen af maar hier zie je nieuwe vormen van religiositeit. Met de sfeer van een klooster waar je je kunt terugtrekken voor een retraite.”
