Agnes van Dijk wist als kind al wat ze wilde. Van jongs af aan was ze met lapjes stof en een schaar in de weer. Op school waren het vooral de handwerklessen die haar boeiden en na school speelde ze niet buiten maar nam les bij een coupeuse, waar ze patronen leerde tekenen. Al vanaf haar 16de ontwerpt ze haar eigen kleding, en “later zou ze zeker couturier worden”. Wat anders?
“Nou: Iets degelijks graag!”, vonden haar ouders en zo belandde Agnes in het maatschappelijk werk. Ook dat ging haar prima af. Ze maakte er carrière, maar haar fascinatie voor de mode- en kunstwereld bleef onverminderd. Agnes had talent voor tekenen en schilderen, ze boetseerde, ze bleef kleding ontwerpen en maken en uiteindelijk gebeurde het onvermijdelijke: ze begon alsnog een studie aan de Academie voor Kunst en Vormgeving St. Joost, waar ze onder meer leerde collages te maken.
Haar collages brachten haar de eerste artistieke successen. In 2008 won ze met de collage “Rookvrouw” de publieksprijs en met “Mathilde in onderwatergewaad” een nominatie bij de Kunstwedstrijd “Leef”. In 2009 volgde de nominatie voor “Het Vierkante Ei” voor de collage “Josephine”. Agnes stond op de kaart, maar nog niet met kleding…
Toen ze de beschikking kreeg over een enorme hoeveelheid stoffen was het eindresultaat na een half jaar de creatie “Code Grandeur”. Foto’s van dit ensemble bereikten de “Dutch Art & Design Salon” en daar werd meteen de rode loper voor haar uitgerold. Agnes’ carrière raakte daardoor in een stroomversnelling: binnen enkele jaren wist ze naam te maken als een bijzonder veelzijdig couturier met een geheel eigen stijl.
Agnes van Dijk maakt aan de ene kant heel bijzondere maar uiterst draagbare “pret a porter” kleding. In haar eigen woorden: “Stijlvol en met gevoel voor schoonheid”. En die maakt ze voor vrouwen met een doorsnee lichaam, van mooie maar gangbare stoffen. Ze maakt ook maatkleding op bestelling, kleding voor toneelgezelschappen en artiesten, voor musicals of in opdracht van musea.
Tenslotte is er haar “vrije werk”, waarvan ze zelf zegt dat het zich beweegt “tussen mode en beeldende kunst”. Dit werk is extravaganter en niet altijd even draagbaar, maar altijd gemaakt om mooi te zijn. Deze kleding wordt vervaardigd van de meest bijzondere materialen, zoals mandarijnenschillen, eierschalen, inlegkruisjes, koolbladeren, latex, schelpen, veren, orchideeën en zelfs zeewier.
Ook die kleding wordt op de catwalk, maar even zo vaak tijdens exposities, niet getoond door wereldberoemde supermodellen, maar door “gewone vrouwen” met “gewone maten” en met imperfecties die variëren van sinaasappelhuid tot kaalhoofdigheid. Bijzondere kleding, vaak experimenteel, maar wel ontworpen voor hele “gewone” lichamen.
Van Dijk zit boordevol ideeën voor nieuwe collecties en creaties. Ze zoekt naar nieuwe wegen om die te tonen (exposities, Youtube, voordrachten) en werkt graag samen met artiesten uit andere disciplines. Die samenwerking levert dan weer nieuwe gezichtspunten en inzichten op, waarbij beide partijen elkaar inspireren. Met haar vaste fotografe Lies Vogelzang bracht ze onlangs het fotokijkboek ModeCapriole uit.
Wij verwachten daarom nog heel veel moois van Agnes, mogelijk zelfs nog eens voor een mannelijk publiek…
