Bij een vrijblijvende speurtocht op de BHIC fotowebsite kwam een foto te voorschijn waar bepaalde karakteristieken wat weghadden van een maanlandschap.
Het bleek hier te gaan om een onvolledige luchtfoto van het kerkdorp Alem, dat destijds onder de gemeente Alem, Maren en Kessel viel en deel uitmaakte van de provincie Noord Brabant.
Luchtfoto van Alem, met bomkraters, c. 1945 (bron: BHIC, fotonummer DCLIT-000147)
Eén persoon had daarop al gereageerd en verklaard dat het hier ging om een luchtbombardement waar een familielid bij was omgekomen. Met deze persoon werd een ad hoc samenwerkingsverband aangegaan om het wie, wat, waar, wanneer en hoe te ontrafelen. Dat lukte wonderwel snel met behulp van archiefstukken uit binnen- en buitenland, ondersteuning van experten en een ‘oral history’ benadering. Het slachtoffertje bleek een potentiële oom te zijn van een van de auteurs. Bomgevaar, in het kader van een geallieerd luchtoffensief tegen bruggen over grote rivieren in het najaar van 1944, bleek hierin een fatale rol te hebben gespeeld.
Het gezin Brekelmans-Steenbekkers (bron: familie Brekelmans)
Details – soms verrassend nabij - worden hier stapsgewijs opgelepeld zelfs inclusief de vaststelling dat een van ‘spelers’ in dit drama in een Brabants museum een prominente plaats inneemt.
Marilou Nillesen
bhiczei op 16 april 2023 om 20:58
Vreselijk verdrietig verhaal, Joop en Harry. Maar jullie onderzoek met veel interesse gevolgd - heel mooi dat deze foto dit speurwerk zo in gang heeft gezet.
Joop Thuring
zei op 10 mei 2023 om 21:20
Nu ik dit verhaal nog eens nalees bekruipt mij een bepaald gevoel. Viel die 21e oktober niet op een zaterdag? Dat was snel uitgevogeld want voor mij is zondag 17 september 1944 historisch gezien een 'sleuteldag'. Op die bewuste zaterdagochtend zat ik op een jongensschool in het westelijk deel van de Langstraat. Het was relatief kort voor de bevrijding die te vuur en te zwaard ons dorp naderde herinner ik me. Plots begon de sirene te loeien = bomgevaar. We moesten snel onder de schoolbanken kruipen of op de gang dicht tegen de muur gaan staan. Ik weet niet meer welk regiem van toepassing was. Deze B-25 Mitchell bommenwerpers waren vanuit Zuid-Engeland opgestegen en dan lijkt het mij logisch dat ze via West-Brabant hun doel - de brug bij Hedel - benaderen of op de terugvlucht zijn. Ik heb er geen nachtmerrie van overgehouden maar het staat wel in mijn geheugen gebeitst. Blijkbaar speelde zich dat ook af in mijn 'imprinting' periode.
Marilou Nillesen
bhiczei op 11 mei 2023 om 08:46
Dag Joop, jouw bericht bewijst dat grote geschiedenis het meest indrukwekkend is door 'kleine' verhalen. Jouw persoonlijke herinnering laat zo goed de impact van zo'n gebeurtenis zien. En ik vroeg me af: zou daar ook je belangstelling voor deze periode te verklaren zijn?
Joop Thuring
zei op 12 mei 2023 om 19:23
Marilou, wis en waarachtig, de term 'imprinting' impliceert dit. Niet alleen de gebeurtenissen maar daarnaast, hoe een individu zich gedraagt onder stress of beter: hoe onderken je stress en hoe voorkom je dat. Mag ik nog een specifieke persoonlijke herinnering hieraan toevoegen? Een oudere broer zat in die tijd op dezelfde school maar in de hoogste klas. Hij heeft dezelfde procedure ondergaan op dat kritisch moment. Later, in de zestiger jaren van de vorige eeuw heeft hij de functie vervuld van Reserve Vlootaalmoezenier. Hij was o.a. gestationeerd op Marinevliegkamp Valkenburg. Daar is hij in de officiersmess een zekere H.J.E. van der Kop tegen het lijf gelopen. Deze nam als navigator deel aan die hierboven besproken missie van 21 oktober 1944 in Mitchell FR202*, maar niet aan die van drie dagen later. Mijn broer heeft mij over dat gesprek uitvoerig 'gebriefd'.
Daaruit zou zonneklaar zijn gebleken dat de een de ander op die dag 'de stuipen op het lijf heeft gejaagd'.
*= met dank aan Hans Nauta
Marilou Nillesen
bhiczei op 13 mei 2023 om 16:12
Helder Joop, dank voor je wetenswaardige toevoegingen. Fascinerend hoe levens elkaar daarna op een andere manier weer kunnen kruisen.
